clubs (bars) baan Herentals - Grobbendonk - Nijlen
Op een zondagnamiddag (meerbepaald op Sinterklaas) kreeg ik een sms-je van een maat. Hij vroeg om eens naar het SKW te stappen. Vanwege het slechte weer deed ik een tegenvoorstel. Het Thai-café Paradise in Hasselt.
Aangekomen omstreeks zes uur bleek echter dat deze zaak gesloten is op zondag. Ik nam toch al eens een kijkje
http://thaicafeparadise.be/ . Hoewel het dus gesloten was, waren er toch twee mannen aanwezig. Een man achter de bar en een andere man aan de bar. Allicht onderhoudswerken aan het doen. Daardoor kon ik dus wel een glimp opvangen van hoe het café er vanbinnen uitzag. Op het eerste gezicht een stuk minder bijzonder dan je zou kunnen denken als je de foto’s van de bar op de site bekijkt. Het café is niet zo groot, eerder klein, voor zover ik kon zien. Er brandde ook alleen witte TL-verlichting. Eigenlijk is deze info dus niet zo veel waard omdat het aanzicht in openingperiode heel anders kan zijn én dan zijn er in elk geval de mooie Thaise dames.
Van Antwerpen naar Hasselt en dan weer onverricht ter zake terugkeren is ook maar stom. Ik lanceerde een tweede voorstel. Om eens een paar bars te bezoeken te Herentals/Grobbendonk. Hoewel ik in mijn vroegere wandelcarrière al wel enkele bars eens bezocht heb, was dat ten eerste al lang geleden en ten tweede zijn deze etablissementen toch nog van een heel ander kaliber dan een doorsnee uitzuipbar (net voorbij Kontich dorp bijvoorbeeld).
Een eerste keer de baan helemaal afgereden leerde ons dat er maar vier open waren. Vroeger waren er hier veel meer. Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat de meeste op zondag gesloten zijn en dus niet failliet zijn. Van de vier schrapten we al snel de laatste omdat die er erg klein en zelfs een beetje verlaten uitzag. De twee eerste waren erg groot en duidelijk luxueus. Hier kon je nog moeilijk van een gewone uitzuipbar spreken. De derde was wat kleiner maar zag er mooi uit. Gemakkelijk voor ons: de bars die open waren lagen allemaal aan dezelfde kant van de baan.
We besloten om onze proefondervindelijke studie maar te beginnen met de bar het verst gelegen van Nijlen, tegen Herentals dus aan. Om zo met nog enkele stops terug richting huiswaarts te keren.
De eerste bar waar we dus besloten hadden om binnen te vallen heet Privilege. Ze hebben ook een prachtige site:
http://www.privilege.be/ . Echt de moeite om deze site eens te bezoeken. De foto’s zijn waarheidsgetrouw en geven zelfs een minder mooie indruk dan in werkelijkheid. Als je er binnen bent komt het allemaal nog veel indrukwekkender over. Tenminste toch voor wat het bargedeelte betreft. Over de andere gedeeltes (en foto’s dus) kan ik me niet uitspreken omdat we die niet gezien hebben. De site vertelt dat de gastvrouw jou graag een rondleiding geeft bij je eerste bezoek maar van die rondleiding hebben we niets gezien, helaas.
We kwamen aan op een geheel lege parking. Het was ongeveer zeven uur ’s avonds. De club is net als de meeste clubs aldaar geopend van drie uur in de namiddag tot drie uur ’s nachts. Op de parking stond zelfs een bordje met “te koop”. Er brandde wel licht binnen. Mijne maat twijfelde nog maar ik overtuigde hem om desnoods dit pand zelf te kopen.
In tegenstelling tot de meeste clubs aldaar kan je hier niet met creditkaarten betalen.
We belden aan en werden zeer vriendelijk en gedienstig ontvangen door de gastvrouw. Zij is wat ouder en niet te boeken als dame van plezier. We konden onze ogen niet geloven. Wat een pracht en praal allemaal. Schitterend!! Letterlijk!
De gastvrouw vroeg wat we wensten te drinken. We bestelden alle twee een colaatje. De prijzen van de colaatjes die we die avond zouden drinken schommelden van 2,5 euro tot 3 euro (3 euro in de tweede bar, die zo dadelijk besproken wordt).
We vertelden haar meteen ook dat het onze eerste keer was dat we in zoiets als dit binnenstapten. Dat we een soort drempel (figuurlijk, in realiteit was die er niet, maar een mens moet iets zeggen hè) overwonnen hadden.
De gastvrouw bleef heel vriendelijk. Ze legde meteen een menukaartje op de toog. Hier stonden de prijzen van de drankjes maar ook de prijzen voor de dames op vermeld. Ze gaf er ons ook de nodige uitleg bij. Ze vertelde ons ook dat zo dadelijk de meisjes zich zouden komen voorstellen en dat het dan aan ons was om een keuze te maken. Ze maakte ons ook duidelijk dat er geen enkele verplichting is. Is jouw smaak er niet bij, no prob.
We kwamen de prijzen te weten. Concreet: een cocktail voor de dame kost hier 60 euro. Dit zou in andere clubs in dezelfde prijscategorie liggen (alle prijzen trouwens). Een uitzondering is de tweede club die we aandeden en die hier zo dadelijk ook besproken wordt, daar kost een cocktail maar 40 euro. De prijzen van de champagnes liggen al gauw een heel stuk hoger. Ook de kamerprijzen liggen gelijk in de bezochte clubs. Je mag uitgaan van ongeveer 125 euro voor een half uur en 250 euro voor een uur. Enkel onze eerste club hier maakt nog meer onderscheid. Hier kan je ook een kamer boeken zonder jacuzzi en/of sauna en/of zonder zwembadbezoek waardoor de prijs voor een uur een stuk lager uitvalt: 174 (ja, hoe kom je aan zo’n bedrag) euro. Hier kan je kamers ook boeken voor 45 minuten. Dit wekt de indruk (er zijn geen prijzen aangegeven voor meer dan een uur trouwens) dat er vaak geboekt wordt voor 30 minuten. Dat de kamersessies dus net als elders voornamelijk gebruikt worden om te boem-boemen.
Eens we van de prijzen en de gang van zaken een beetje op de hoogte gebracht waren door de gastvrouw kwamen de dames tevoorschijn. Net als in de meeste privé’s komen ze zich op de gekende snelle manier voorstellen. Ze geven je een hand, je krijgt een glimlach en je komt hun naam te weten. In tegenstelling tot in de meeste privé’s verdwijnen de meiden dan niet meteen maar nemen ze plaats in een grote sofa, een eindje van je weg. In elke club was het zo dat de meiden, steeds nadat ze hun hadden voorgesteld, plaats namen in een sofa achter jou. Je moest dus steeds heel opvallen nog even verder keuren. Dat vond ik wel jammer. In alle clubs stelden de dames zich voor in mooie pikante avondkledij. Geen bikini toestanden dus of zo.
In deze club waren er maar twee dames op deze zondagavond. Een derde dame zou nog komen omstreeks negen uur. Ze was er al wel maar ze werkte nog niet, zo was het eigenlijk. We kregen ze dan ook niet te zien. Ook niet later toen we vertelden dat we niet zo direct onze smaak gezien hadden. In werkelijkheid was dit meer een smoesje om nog een andere bar te kunnen gaan verkennen om even te vergelijken. Er was een lange slanke dame met een mooie C-cup en lange benen met lang blond haar, redelijk erg opgemaakt. De tweede dame was ongeveer 1,66 m en had lang zwart haar, slank en een B-cupje. De blonde dame sprak Nederlands (geen Vlaams). Het viel trouwens op dat we in de clubs veel Hollands accent waarnamen. Hoewel er dus maar twee dames aanwezig waren, waren ze qua uiterlijk erg verschillend en moet je al een moeilijke gast zijn om je gading dus niet gevonden te hebben. De zwartharige kwam losser en natuurlijker over, de blonde wat afstandelijker.
Wanneer na enkele minuten bleek dat we dus nog niet van plan waren om een van de twee dames als pleziermeisje te nemen voor een tijdje verdwenen de dames weer. Dit gebeurde op een plechtige manier. Dat was wel een beetje gek. Het blijft me nog steeds bij. De gastvrouw deed met haar armen teken dat het “over” was. Op dat teken verdwenen de meisjes weer naar achter. Achter de coulissen.
We hadden nog wat plezier en een leuke babbel met de gastvrouw terwijl we onze colaatjes opdronken. Ze heette ons terug welkom na negen uur als de derde dame ook van de partij was. Dit hebben we niet meer gedaan.
Ondanks dat de gastvrouw zeer sympathiek was, verliep een en ander toch vrij gelijnd.
De tweede club heet Sauna Virginia. Ze hebben ook een prachtige site:
http://www.saunavirginia.be/wet.html . Hier geldt echter zoals dat gewoonlijk is dat de foto’s van het bargedeelte (de rest kan ik me niet over uitspreken wegens niet gezien/gebruikt) veel mooier lijken dat het er in werkelijkheid is. Toch is het er binnen ook erg mooi maar in tegenstelling tot de vorige club niet modern maar eerder een beetje de sfeer van de achterkamer van bij je oma vroeger. Hoewel dit nu misschien ook weer een beetje overdreven is.
Ook hier kwamen we aan op een lege parking. Er stonden wel wat auto’s maar dat was van personeel, bleek achteraf. Er kwam wel een auto de parking opgereden vlak na ons. Deze man was trouwens nog net iets eerder binnen dan wij. Hij kende daar duidelijk de weg. Als je dus van privacy houdt is dit wel effe een probleempje. In de vorige club kan dat ook gebeuren natuurlijk. Als je daar echter al binnen zit dan leiden ze jou in die andere club even naar een kamer apart, vertelde die gastvrouw ons. Ze kennen hun klanten trouwens, vertelde de gastvrouw van de vorige bar ons nog. Hier gingen we gewoon mee binnen achter deze man en zaten we dus samen aan de bar. Als er hier al wat meer ambiance was, was dat wel op de verkeerde manier.
De man ging aan de bar zitten en niet veel later zat er al een dame bij hem en trakteerde hij haar op een glaasje champagne. Het gekke was dat die man gewoon met die dame braaf aan het praten was over koetjes en kalfjes met zijn jas nog aan. De vrouw gaf hem bij aankomst enkele zoenen op zijn wang, meer niet. Het praten bleef dus ook allemaal heel erg braaf. Was een beetje een gek zicht, zo die oude man met de jas nog aan met een dame aan de bar, enkel maar wat praten. Over oudere mannen gesproken. We voelden gewoonweg aan in elke club dat prille veertigers eerder een uitzondering zijn dan de regel qua klantenbestand. Ze gaven ons telkens weer de indruk prille dertigers te zijn. Zoals je op een bepaalde foto van de bar wel kan zien op de site is er een wand aan de bar bekleed met spiegels. Als je in de bar zit zijn dat spiegels, aan de andere kant kunnen ze van in de keuken in de bar zien. De dames zagen ons dus met twee binnenkomen. Dat was meteen ook de reden dat er gejuicht werd door de dames. Ze waren al verlekkerd op ons om het dan maar even met onbeschamende woorden uit te drukken, maar het was wel zo.
Ik nam op een gegeven moment zelf het initiatief om aan de oudere gastvrouw te vragen hoe een en ander in zijn werk ging. Je kon haar zeker niet vriendelijk noemen en de ontvangst was erg zakelijk en koeltjes. Ze gaf geen uitleg (aan nieuwe klanten, wat ze toch ook wel zal geweten hebben, gezien de bezetting in de bars varieerde dus van wij en in deze bar nog een andere klant en in de twee andere bars geen andere klant meer. Ik hoop voor de dames dat dit een zeer rustig moment was want anders vervelen die zich daar het meeste van de tijd steendood en moeten dus de zeer dure prijzen de eenmalige klanten goedmaken om er wat aan te verdienen). Ze gaf dus niet spontaan uitleg en ze gaf ook geen uitleg toen we er om vroegen. Ze zei enkel (na onze cola ingeschonken te hebben) dat de dames direct zouden komen.
De dames kwamen zich voorstellen op precies dezelfde manier als in de vorige club. Snel hun naam zeggen, een lachje en een handje schudden. Dan gingen ze ook weer ergens wat verder in een sofa zitten. Hier waren op dit moment 5 dames aanwezig. De dame die al bij de oude man zat en dus de 4 die zich kwamen voorstellen aan ons. Het waren allemaal iets oudere dames (begin 30) en niet enkel slanke maar ook wat vollere dames. Ondanks dat er meer vrouwen waren dan in de vorige club waren de dames hier zeker niet mooier. Optisch zaten we daarnet een pakje beter.
De gastvrouw zei ons ineens wel spontaan dat we een dame mochten kiezen. We vertelden haar nog maar eens dat het onze eerste keer was en dat we nog even wilden nadenken. Daarop terug een teken aan de vrouwen (zoals in de vorige bar) en ze verdwenen weer. Rechtstaande uit de sofa zeiden ze tegen mekaar dat wij zuipschuiten waren. Net hard genoeg om het te kunnen horen, dat was dan volgens mij ook de bedoeling. Ze herhaalden dat nog eens toen ze de deur naderden om te verdwijnen in het keukentje. Hmmm…. beetje rare manier van doen en ik begrijp nog steeds niet zo goed wat ze ermee bedoelden. Dachten ze dat wij al veel gezopen (alcohol) hadden en daarom hier zo maar durfden binnenstappen? Ik weet het niet. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er regelmatig mannen binnenstappen om enkel maar een colaatje te drinken en zonder verdere behoeften op seksueel vlak.
Aan de gastvrouw vroegen we hoe een en ander in zijn werk ging wat de dames betreft. Prijzen, mogelijkheden. Deze gastvrouw antwoordde ons kort dat we dat aan de dames moesten vragen en dat met vragen niets verplicht is.
De volgende stap was dus wat bedisselen. We vielen net als in de vorige club op dezelfde dame. Mijn maat vertelde dat aan de gastvrouw. Die zij dat dat dan een probleem is. De vrouwen gaan dus niet met twee mannen tezamen op kamer, blijkbaar. Mijn maat wist er dan maar nies beter op te vinden dan haar te zeggen dat hij de eer vandaag aan mij overliet. De dame liet nog even op zich wachten. De gastvrouw ging achter eens kijken en zei ons dan dat ze direct zou komen. Ondertussen vroeg ik mijn maat wat hij gaat doen als ik ga kameren. Hij antwoordde daarop dat ik hem dat toch niet mocht aandoen. Ik moest er mij dus maar uitwerken.
De dame kwam op de kruk naast mij zitten en was best goedlachs. Van kussen of mijn been of zo vastpakken was geen sprake. Zonder dat ik haar wat te drinken aanbood zei ik haar dat ik van de gastdame aan haar moest vragen hoe een en ander nu in zijn werk ging met de dames. Ze antwoordde dat dat klopt. Ik vroeg haar dus wat er seksueel op kamer allemaal mogelijk was en wat de prijzen waren. Ze legde de prijzen haarfijn uit en vertelde ook dat alles mogelijk was maar met condoom, ook het pijpen. Gezien de hoge prijzen vond ik dit niet echt “top class”, zoals ze hun dames omschrijven op de site. Het verbaasde haar al helemaal toen ik ineens de vraag stelde of ze ook tongzoende. Er heerste een stilte van enkele seconden maar haar finaal antwoord was een duidelijk neen. Hier brak onze prille relatie natuurlijk meteen. 250 euro voor een uur zonder pijpen zonder condoom en zonder tongzoenen. Zo niet hè. Ze vroeg me nog wel of ze niet eens moest vragen aan een ander meisje of die wel wilde tongzoenen. Dit doet me vermoeden dat de services (zoals overal) wisselen van dame tot dame. Anders zou ze die vraag allicht niet gesteld hebben. Ik zei haar dat dat niet hoefde.
De gastdame vroeg om de cola’s te betalen omdat zij dan ook naar het keukentje zou kunnen verdwijnen. Allicht werd er over ons gespeculeerd. Niet enkel door de dames. Ook de oude heer in zijn jasje zal met zijn dame nu wel wat extra euro’s kwijtgespeeld zijn aan drank om te kunnen roddelen over ons.
Het buitengaan was nog even een probleem. Konden we nu de gastvrouw weg was zomaar naar buiten of dienden we ze te roepen. Mijn maat vroeg het dan maar aan dat eigenaardige koppeltje aan de bar en de dame wees ons een bel aan. De gastvrouw kwam weer af, vroeg wie er gebeld had en zei ons (toen wij zeiden dat wij gebeld hadden) dat we naar buiten mochten.
Hmm… we waren het er over eens dat dit een slechte eerste indruk van de club was en dat een weerzien er nooit zal inzitten. De vorige club daar aantegen viel heel goed mee, daar was niets op aan te merken, buiten dan de hoge prijzen (eigen aan deze exclusieve gelegenheden overigens, vermoed ik).
Zouden we nog een derde soortgelijke club aandoen. Zouden we nog een derde keer zo’n toneeltje opvoeren. Ik overtuigde mijn maat om de derde (wat kleinere) ook nog te doen. Misschien zou daar echt een wat familiaardere sfeer hangen? We waren nu toch goed op dreef.
De derde club. Vol vertrouwen (nu al) reden we de auto de (weeral) lege parking op. Het was inmiddels omstreeks acht uur ’s avonds geworden. Ook deze club heeft een site die erg waarheidsgetrouw is:
http://www.dechardon.be/?q=node/42 . De Chardon heet de club dus.
Gezwind reden we dus de parking op, stapten uit de auto en belden aan. Het was een heel ander gevoel, toen we daar stonden. Het grootse, de immense indruk van de vorige twee clubs ontbrak hier. Dat hoeft op zich natuurlijk niet negatief te zijn. Dus laten we even niet op de zaken vooruitlopen en afwachten wat het ons zal brengen, achter de gesloten deur.
In alle andere zaken hadden de meiden en de gastvrouwen kleedjes aan, ze waren in elk geval niet pittit-sexy gekleed (wel gewoon sexy en/of mooi). Dit was dus al meteen de eerste verrassing hier. Nadat er plots meer licht om en rond ons begon te schijnen werd de deur opgedaan. De gastvrouw deed open. Een leuke verrassing dus. De gastvrouw was nog maar begonnen aan de tweede helft van haar twintigste jaren, was gekleed in een pikant sexy outfitje en ontving ons op een warme hartelijke plezante en vriendelijke manier. Dit in tegenstelling tot de toch wat plechtigere en (in de tweede club) zakelijke aanpak bij de twee grotere clubs. Ze ontving ons alsof we haar al jaar en dag kende. Aan grapjes maken ontbreekt het haar ook al helemaal niet. Toffe dame!!
Buiten het feit dat er meer licht aanging toen we aanbelden werd er ook muziek opgezet door de gastvrouw via de muziekcomputer en werd de verwarming wat hoger gezet. Anders is het wat frisjes, liet ze ons nog weten. Toen we er binnenkwamen was het er niet koud maar gewoon aangenaam warm. Een je in je blootje bent, mocht het wat warmer zijn, o.k.. Daar zorgde ze dus gelijk voor. Hieruit concludeer ik toch dat het bezoekersaantal in zo’n club niet hoog ligt. Anders loont het niet om alles steeds af en uit te zetten als er geen klanten zijn. Nu in deze crisistijden en vanuit ethisch standpunt gezien zou het andersom zot zijn, om alles maar in gebruik te laten als er uren en uren geen klanten over de vloer komen. Geen negatief punt dus. In de grotere clubs kon men zich dit natuurlijk niet permitteren.
Al grappend liepen we naar de bar waar de jonge knappe gastvrouw ons wat te drinken aanbood. We hielden het weer bij ieder een cola. Net zoals in de twee andere club. Ze zei dat ze voor deze twee stoere knappe gasten eens een aantal mooie meiden zou tevoorschijn toveren. Ondertussen vertelden we ook haar dus dat het onze eerste keer was dat we deze drempel overwonnen. Ze stelde ons gerust, weeral op een grappige manier.
Toen we haar ook weer vertelden dat we nog even wilden nadenken… verdwenen hier de meiden niet meteen nadat ze zich ook weer met naam en handjesschuddend hadden voorgesteld en nadien gesetteld hadden op een krukje, achter ons. Ze bleef op grappige wijze op ons inpraten en maakte een mooie interactie tussen haar en ons, haar en de meisjes en de meisjes en ons en later zelfs tussen haar, de meisjes en ons.
Dit maakte het ons (als ervaren wandelaars) wel erg moeilijk (minstens niet makkelijk) om niet met één van de dames naar boven te trekken.
De gastvrouw legde ons ook de prijzen uit en welke faciliteiten er aanwezig waren op de kamers. Sauna, jacuzzi….
De bar zelf was een stuk eenvoudiger dan in de twee vorige grotere clubs en als je de site goed bekijkt zijn de kamers ook een stuk eenvoudiger. De bar had wel een unieke warme en gezellige uitstraling. Iets aparts.
Toen de gastvrouw uiteindelijk tegen de meiden min of meer had laten weten dat ze aanvoelde dat wij niet zouden gaan kameren (nadat we zeiden dat we een beetje zenuwachtig waren, hetgeen ze zoals ik al zei tegen mijn maat, zou vertalen door bang, tegen de meisjes) kwam de gastvrouw tussen ons beiden instaan. De gastvrouw is trouwens van Latijns-Amerikaanse afkomst. Vandaar dus ook dat uitbundige. Ze begon over onze borstkassen te wrijven met haar handen en benadrukte nog maar eens dat de meiden zo naar ons smachten. Zo’n toffe jonge kerels. Hmm…. Maar ja… we konden ons toch staande houden en zouden toch ongepoept de club verlaten.
Stilletjes aan verdwenen twee van de drie meisjes. De derde bleef expres nog wat treuzelen en begon aan de muziekcomputer wat te prutsen. Zij hoopte ergens nog op een plotse gedachteverandering van een van ons twee, vermoed ik. Ze zat er ook niet ver naast want ik was daar ter plekke echt wel heel erg aan het twijfelen. Niet door het tactische spel van de gastvrouw (ook daardoor natuurlijk) maar ook omdat de drie meisjes bijzonder mooi en jong waren, spontaan en natuurlijk. De twee eerste meisjes spraken Engels, de derde Nederlands. Die vonden we beiden de allermooiste.
We bedachten ons toch niet, hoe moeilijk het ook was. Bij het buitengaan deed de gastvrouw nog een laatste poging om ons van gedacht te doen veranderen (denk ik). Of hoorde het gewoon bij haar manier van doen. Ze vroeg aan ons om eens te voelen aan haar stijve tepels (toen de deur opgedaan werd, van de kou dus?). Mijne maat liet het maar ik kon dit grappige aanbod onmogelijk afslaan.
Na nog een grappig afscheid stonden we ook hier weer buiten.
Onderweg hadden we het nog over deze club. Het schol niet veel of we waren daar gaan kameren. Diezelfde avond en nacht spookte het nog door mijn hoofd. We praatten er nog over na tijdens het verorberen van een pak friet in een frituur. Enkele dagen later zat het nog in mijn hoofd. Nu is het weggeëbd maar niet geheel verdwenen. De grote reden dat het er niet zal van komen is de prijs. 125 euro voor een half uur. 250 euro voor een uur. Exclusief eventueel het aanbieden van een drankje aan de dame (wat begint vanaf 40 euro voor een glaasje). Toch blijft enkel de laatste club voor wat nazindering zorgen.
Gezien er toch qua sjiekheid een redelijk verschil is tussen deze wat kleinere club en de twee grotere vind ik het niet logisch dat deze kleinere club dezelfde prijzen hanteert. In deze kleinere club hebben we niet gevraagd wat de services zijn van de dames. Misschien ligt de service hier veel hoger. Een hoger gfe-gehalte waarbij tongzoenen en pijpen zonder condoom standaard zijn, zo je wil. In elk geval wist de dame weer met een zwans te antwoorden wanneer we te weten kwamen dat twee van de drie dames Engels sprak. Ze zei dat haar vriend aan haar vraagt om niet te praten, maar voor te pijpen als ze bezig is met pijpen met hem.
Tot hier dus weer een gedeelde ervaring rijker in mijn wandelcarrière.
