Ja, waar is de tijd dat ik met mijn vader, als tienjarig manneke de eerste keer naar "den Beerschot" ging: ik kende toen nog niet veel van voetbal maar was toch wel onmiddellijk onder de indruk van wat die Coppens allemaal liet zien: een "tribunespeler" jawel, en dan ? Zo hoort het gewoon: toen was Beerschot nog een topclub die bij elke thuismatch kon rekenen op 25 000 toeschouwers ! Eigenaardig genoeg vond mijn vader Rik niet de beste Beerschotspeler ooit: hij koos voor Stanley Van den Eynde of Raymond Braine, beiden topvoetballers op het Kiel in de "jaren dertig"; laatstgenoemde werd zelfs getransfereerd naar Dukla Praag, iets wat in die tijd niet zo vanzelfsprekend was...
Overigens heb ik Rik kunnen blijven volgen tot hij in 1962- ik was toen 14- verhuisde naar Olympic Charleroi.
De mooiste herinnering die ik van hem heb, zijn waarschijnlijk de drie strafschoppen die hij mocht trappen tegen (de vorig jaar overleden) doelman Jean Nicolay iijdens de wedstrijd Beerschot-Standard: Nicolay was toen de doelman van de nationale ploeg en kende Rik maar al te goed, maar toch slaagde deze laatste erin drie keer iets anders uit zijn mouw (lees: voet) te toveren en evenveel keer Nicolay het nakijken te geven...Rik wees telkens aan naar welke hoek hij zou trappen en was zeer eerlijk én consequent: ja, het werd telkens gewoon de hoek die hij had aangewezen..., gedurfd maar dus fenomenaal.
Na Rik heeft Beerschot met Juan Lozano, ook "uit eigen stal", nog maar eens een keer een wereldtalent in huis gehad, maar die zullen veel van de voetballiefhebbers onder jullie wel "hebben meegemaakt"...
Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat een club met een zo rijke geschiedenis, en zo veel eigen kweek als Beerschot, zo laag gezakt is :cry; voor het grootste gedeelte door wanbeleid zou ik durven zeggen !