Ik kom hoofdzakelijk nog in clubs waar TZ een vanzelfsprekendheid is. Ik word er een beetje moe van om het telkens te moeten uitonderhandelen. We zitten hier toch zeker niet in het klooster. Want eerlijk gezegd, ik heb met vrouwen nooit zoveel gespreksstof. Tien minuten presalen is al heel wat, in mijn geval. Wat dat betreft hebben ze een makkelijke aan me, er gaat niet te veel onbetaalde tijd in zitten. En in twijfelclubs houd ik het vaak bij dames die ik ken en die me in het verleden goede service gaven. Dan vind ik het ook wel fair om ze de volgende keer wederom de klandizie te gunnen. Maar goed, daar kom ik steeds minder, noem het maar gemakzucht.
Bij de ene klant wel en bij de andere niet vind ik ook weinig professioneel. Doe gewoon je werk en zorg dat die klant krijgt waar hij voor betaalt. Tenzij ze iemand echt niet mogen, want het blijft mensenwerk. Laat ze dan op een nette manier te kennen geven dat ze het niet met hem willen. Maar ja, dat vijftigje he. Terwijl ze van het geld van hem evenveel make up en valse nagels kunnen aanschaffen als van de centen van die Adonis. Een goede professionele dvp maakt daar geen onderscheid in. De clubs hebben er ook nadeel van als ze zulke selectieve meiden in huis halen, want na een paar akkefietjes heb je geen zin meer om terug te komen. Zo zijn er een paar grote clubs in de grensstreek waar ik al heel lang niet meer geweest ben. Toch lees ik daar nog wel eens over geweldige gfe ervaringen. Alleen jammer dat ze niet zoent. Dan lach ik me kapot, en zoek asap een serviceclub op, waar de meiden op een normale manier met hun werk bezig zijn.
In mijn dagelijks werk voel ik voor de ene klant ook meer sympathie dan voor de andere. Er zijn zelfs een aantal uitgesproken galbakken bij. Toch maak ik daarin geen verschil in de kwaliteit van mijn dienstverlening. Ze krijgen waar ze voor betalen. En met de euro’s van de galbak kan ik evenveel meiden neuken als met die van de aardige klant, al zeg ik hem dat niet. En ja, ik werk wel met minder plezier aan een opdracht van de galbak, al merkt hij dat niet. En ja, ik heb ook een zwarte lijst. Daar staan er een paar op die het in het verleden zo bont hebben gemaakt dat ik niks meer met ze te maken wil hebben, en dat heb ik ze indertijd ook overduidelijk laten weten.
Dat sommige recensies wat aangedikt worden, dat idee heb ik ook vaak. Daarom kun je ook niet altijd op één schrijver af gaan. Een mix van goede recensies van meerdere schrijvers, en eventueel ook een wat mindere ertussendoor geeft een beter beeld.
