Dit jaar werd de Thailandtrip opgesplitst in twee delen. Op zich geen slecht idee, want een jaar duurt ook zóóó lang. Alleen zit je wel twee keer met die vervelende vliegreis. Met een overstap in de zandbak, toch twee keer een zit van 6 uur. Deze trip was een hele speciale, want ik ben nog nooit zo monogaam geweest. Ik had afgesproken met Eem om samen een week naar Koh Samet te gaan. Zes jaar geleden was ik er een keer geweest en ik herinnerde me de prachtige stranden en de rust. Nog niet ontdekt door het massatoerisme. Eem had ik twee jaar geleden ontmoet, en het was meteen raak. Een vrouw van eind dertig, wat in haar gezicht ook wel te zien is, maar met een verassend jong lichaam. Een kont om een moord voor te plegen. En een zoenkanon dat in Babylon in de top 5 zou staan. We hadden afgesproken in Pattaya, met de bedoeling om daar een dagje te ontspannen en dan door te reizen. Naar Samet is dat een uurtje of anderhalf met de bus naar Ban Phe en nog een korte oversteek met de ferry.
Ik was net ingecheckt toen ze zich meldde. Met de bus aangekomen vanuit haar woonplaats in de Isaan. We douchten samen en lagen een kwartier lang wild parend het hotelbed in te weiden. Ze was lang thuis geweest vanwege omstandigheden, en moest even de scha inhalen. Heerlijk om een meid onder je te hebben die ongegeneerd ligt klaar te komen. Oh my Boeddha, three times. Met de mijne erbij waren het er uiteindelijk vier. Dit was nog maar het begin van een periode van 12 dagen alsmaar geiler wordende seks.
Eem is een vrouw die zich makkelijk aanpast aan de omgeving. Ze kan zich kleden en gedragen als een chique dame, waarmee je jezelf in een luxe restaurant kunt vertonen. Je kunt er een normaal verstandig gesprek mee hebben, al is dat niet mijn hoofddoel in de omgang met vrouwen. En ze kon van het ene moment op het andere veranderen in een ongelooflijk geile slettenbak, die op de meest godsonmogelijke plaatsen mijn mond begon uit te likken. We hebben staan tongen: in het golvende water aan het strand van Samet. Midden op Walking Street. In de Windmill, hoewel dat in feite normaal is. In een gogo met de ontluisterende naam ‘Katoeys ’re us’, het soort toko waar ik niet in mijn eentje binnen ga, maar met een zotte doos die er een sport van maakt om onder de ogen van de Katoey’s zo ver mogelijk te gaan, is het een andere zaak. En dan kunnen de dames, of eigenlijk heren er wel mee lachen ook. Verder sloeg ze geen lift over, amper was de deur dichtgeschoven of ik had haar tong alweer in mijn waffel. Bewakingscamera of niet. Zelfs een paar keer vergeten om op de knop te drukken, waardoor een argeloze liftgebruiker met een zoenend stel werd geconfronteerd. In de bus onderweg naar een Zoo. In diezelfde Zoo achter het apenhok. In talloze barretjes, etc. etc.
Na een tussenstop in Pattaya dus naar Samet, waar de wegen nog even beroerd waren als ik me herinnerde, en de stranden even mooi. Het was één groot genieten van strand, zee, rust, afgewisseld met boottochtjes naar eilandjes in de buurt, snorkelen, zwemmen. ’s Avonds dinner on the beach, nog wat drinken in een barretje, en vuurwerk in bed. Totaal sufgeneukt in elkaars armen in slaap vallen, en bij het ontwaken opnieuw beginnen. Wakker worden van een spelend handje aan de zwans, gevolgd door een sabbelend mondje, het leven kan zo mooi zijn.
Een ander aspect van de omgang met een local, is dat je tot dingen komt die je uit jezelf niet zou bedenken. Je eet de meest vreemde dingen, tot krokodillenvlees aan toe. Smaakte best goed, een beetje droog, als schaap zou ik zeggen. En van tijd tot tijd springen je de tranen in de ogen als je in een gerecht hapt wat naar Thaise begrippen medium spicy zou zijn. We zijn nog een avond met zo’n Thaise vissersboot de zee op geweest, vissen met lampen boven het net. De vangst stelde weinig voor, een klein schaaltje inktvis, maar het was wel heel apart. Na een week weer terug naar Pattaya, waar twee forummaten, de heren hasta la pasta en aamu bezig waren de aardappels af te gieten. De laatste stond op het punt van vertrek, maar we hebben toch nog gezellig gedrieën een biertje gedaan en wat vunzige verhalen uitgewisseld. ’s Avonds met hasta en zijn tirak afgesproken, en ons vermaakt in de Windmill, die nu ook een bovenverdieping heeft, waardoor de club dubbel zo groot is geworden. Hoewel ik er in vroeger jaren shows van een heel wat ranziger soort heb gezien, was het best gezellig.
Wat de seks betreft liep het de laatste dagen nogal uit de hand. Waar het op Samet nog bleef bij ochtend- en avondseks, werd in Pattaya de frequentie opgevoerd tot vijf keer per etmaal. Allemaal op haar initiatief, mijn God wat een geil wijf. Ze was zeker bang dat ik vreemd zou gaan. Hoewel er in Pattaya duizend mogelijkheden zijn, had ik er deze keer geen eens behoefte aan. Maar het kan ook een keer te veel worden. Ik had afgesproken om het weekend een vriendin in HuaHin op te zoeken, en heb me er maar aan gehouden. Maar ik zie mezelf zo’n weekje op een Bounty eiland met geile Eem nog wel een keer overdoen. De appjes van I miss you and your boy komen nu alweer binnen. En dat voor de niet eens van tevoren afgesproken dagprijs van een half uur in een saunaclub. But this is Thailand.
In HuaHin ging het er wat rustiger aan toe. Maar ik denk dat dit de laatste keer is geweest. Hele aardige vrouw, maar laat zich wat teveel gaan op culinair gebied. Wat funest is voor haar figuur. Maandagochtend naar Bangkok vertrokken voor de laatste twee dagen. Daar had ik afgesproken met Ann, die me de vorige keer netjes naar de luchthaven had gebracht. Ze had indruk op me gemaakt. Echt een sexy lady, ontwikkeld, goede baan, stijlvol. Uit haar werk kwam ze me opzoeken in Nanadistrict, waarna we zijn gaan dineren (met zo’n vrouw eet je niet, daar dineer je mee), en gezellig op stap geweest in soi cowboy. Terug op de hotelkamer kwam dat prachtige sexy lichaam weer onder dat mantelpakje vandaan. We hadden heerlijke seks (met zo’n vrouw neuk je niet, daar heb je seks mee) en sliepen dicht tegen elkaar aan, ik met de hele nacht een grote zachte borst (zo’n vrouw heeft geen tieten maar borsten) in de hand. In de vroege ochtend wakker geworden en heerlijk loom deden we het nog een keer. Samen ontbeten, waarna ze naar haar werk ging ergens in een ander deel van deze immense metropool.
Ik besteedde de dag aan een laatste massage en een boottochtje op de rivier. En ik permitteerde me de enigste zijstap van de toer (ik moet oppassen, straks blijf ik nog monogaam), een zuigbeurt door Dao bij Lolita’s in soi 8, tweede zijstraatje links. Ann zou me die avond weer naar de luchthaven brengen. Niks is zo frustrerend als je laatste avond, als je weg moet terwijl Bangkok tot leven komt. We brachten de laatste uurtjes door in een bar in soi vier naast Nanaplaza, en reden met behoorlijke tegenzin naar het onvermijdelijke Suvarnabhumi, waar we elkaar ten afscheid kusten. Echt een bijzondere vrouw.
De laatste dag had ik op de voorpagina van de Bangkok Post al een artikel gelezen over de gezondheidstoestand van de Koning. En die was niet best. Nu komt het nieuws dat de man is overleden. Wat dat betreft was ik net op tijd met mijn trip, want je kunt nu wel een periode van rouw verwachten, wat ook zijn invloed heeft op het uitgaansleven en alles daar omheen. Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd wat dit gaat betekenen voor het land. Want de kroonprins is even impopulair als zijn vader geliefd was. Het bewind is militair, nadat een aantal corrupte regeringsleiders verdreven waren. In ieder geval heb ik het er voor 2016 weer op zitten. Wat volgend jaar komt, zien we dan wel weer. (Als de heren die de toto winnen hun kennismaking met Pattaya gaan beleven, dan verheug ik me nu al op de berichten :043:)
