Manila, Filipijnen

[aamu]

Sex met een Filipina is iets dat  je in je leven moet meemaken.

Zij die het weten, snappen dit. Voor de rest: definitly try before you die. Probleem - nou ja probleem - is dat het niet bij een keer zal blijven. Mijn eerste platonische aanraking met deze (b)engeltjes was in Singapore. Mijn eerste bedervaring in Kuala Lumpur. Mijn eerste Filipijnenervaring na mijn Thaise girlfriend gedag te hebben gekust op Suvernambumi rondom Clark Airport. Ik vergat spontaan mijn vervolg vlucht. Als Chloe mij vraagt hoe ik laat ik precies vlieg, kijk ik het rooster nog eens goed na. De vlucht was 12 uur geleden. Het is niet de eerste keer dat ik een vlucht mis, maar de andere keer stond ik vast op de M10 richting Luton. Het is de eerste keer dat mijn vlucht zonder mij vertrok en dat ik in bed lag met een beeldschone Filipina die bij een gelijktijdig orgasme een I love you er uit vloept. Ze vlucht naar de badkamer en komt dan schichtig terug dat ze zich liet meevoeren in het moment. Afscheid is bevreemdend ik krijg de klap pas een dag later na drama wip met een Koreaanse. Laat dit een inleiding zijn voor wat komen gaat.

Een langere ontdekkingstocht in het land van de meisjes die er met je hart vandoor gaan, was nodig. Tijdens mijn laatste en tevens eerste bezoek aan het land van de werkelijke glimlach, was mijn hart al verpand in Bangkok. Drie dagen waren gelet dat ik mijn vlucht mistte duidelijk te kort om een goed beeld te krijgen. Nu is er rondom Clark niet veel te doen behalve massa’s Filipina dus dit maal een kort weekje gepland.

Ik vlieg van Amsterdam direct op Manilla en zal verder afreizen vanuit Clark. Ik zit in het vliegtuig naast een jong stel wat naar de Filipijnen komt om te helpen met de wederopbouw na de orkaan. Ze vertellen me dat ze het gevoel hadden iets te moeten doen en gaan een aantal weken de handen uit de mouwen steken. Ik ken dat gevoel niet. Iets te moeten doen. Gelukkig aan de ene kant. Aan de andere kant ben ik misschien wel een slecht persoon. Ergens is het meer je eigen rust vinden, dan een ander willen helpen. Mensen lopen er te koop mee dat ze anderen helpen en voelen zich genoodzaakt anderen op de hoogte te brengen van misstanden. Zodat men zich een beter persoon voelt, opdat anderen nu ook de hoogte zijn. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben best bereid te helpen, maar ik ga niet op zoek naar pet-projects waarbij ik kan helpen. Ik neem afscheid van de twee goody two shoes loop ik met bagage de aankomsthal uit richting de taxi stand. Er komt een man me tegemoet.

“You need taxi sir?”.
“Yes I do”.
“Ok follow me”.
“No, sir”.

Hij kijkt me iets verbaasd aan en vraagt me nogmaals hem te volgen.

“No, I go to the taxi stand”. Deze is zo’n 10 meter verder op.
“Oh, you don’t want good price?”.
“Nope I want meter”.

Hij neemt zijn verlies en ik boek een taxi via de officiële kanalen. Ik geef mijn boekingsvestiging aan de chauffeur die ik krijg toegewezen en hij zet de meter aan en rap verlaten we het vliegveld. Alles loopt voorspoedig tot halverwege de rit. De auto stottert en slaat af. Start weer, slaat weer af. Een simpele blik op het dashboard geeft de waarschijnlijke oorzaak; geen benzine. Lichtelijk in paniek verontschuldigd hij zich. Ik kijk hem aan. “Wat nu?”. Via de radio doet hij een oproep. Geen gehoor. “So now we wait?”, vraag ik hem. Hij kijkt om zich heen en begint zich te verontschuldigen. “Ok Ok. Is there a gas station near?”. Ja en hij verlaat de auto en haalt uit de koffer bak een jerrycan. Via de spiegel zich ik hem het viaduct afrennen. De meter staat nog aan. We zitten nu op 220 pesos. Ik zal deze maar in de gaten houden.

Zo’n 5 minuten later is hij nog niet terug en ik ben een redelijke attractie geworden. De blanke in de stilstaande taxi op de linker baan van het viaduct. Ach ze toeteren niet, ze schelden niet, ze steken geen middelvinger op of vinger uit. Geen probleem dus. Zou hij dit expres hebben gedaan om zo de meter door te laten lopen? Wellicht maar dat is wel erg desprerate.

Zo’n 100 pesos verder hoor ik dat er aan de auto gerommeld wordt. Het is de taxichauffeur die de benzine bijvult. Bezweet en naar benzine stinkend komt de taxi chauffeur weer achter het stuur. Biedt nog 10 z’n excuses aan. “It’s ok. Let’s just go”, vertel ik hem. Hoop moeite voor een 100 pesos extra en eigenlijk gaat dat er gewoon niet in. Als de taxi  voor stopt en mijn bagage uitgeladen is, geef ik hem het volledige bedrag. “That is inclusive the meter waiting on the bridge”. Dankbaar accepteert hij het en ik loop het hotel binnen.....

[aamu]

Reception Lotus Garden Manilla

De eerste avond in Manila kon ik natuurlijk niet alleen blijven. Bij het inchecken van het hotel vraagt een cute meisje met grote circle lenses of ik een companion heb. “Nee”, zeg ik. “Nog niet”, denk ik. Er wordt mij verteld dat gasten tot 22:00 gratis zijn. Daarna 600 pesos extra. Blijkbaar kijk ik haar wat glazig aan. Ze voegt toe voor alle personen boven de 2 personen. “Ok so just a fee for a 3rd person?”, vraag ik haar. “Yes, if you bring one local companion that is free because you booked for two people, sir.” Ik loop naar de kamer en zoek de spullen bij elkaar welke in het kluisje beneden moeten. Douchen sla ik over omdat ik toch liever in goed gezelschap doe. Ik doe mijn lenzen in. In een vlucht van 14 uur zijn die namelijk niet fijn. Een Taiwanese stond achter bij het inchecken met haar circle-lensen nog in. Lijkt me helemaal drama en al helemaal niet gezond voor je ogen.


LA Cafe

Met de taxi reden al langs wat LA Cafe bleek te zijn. Het registreerde bij mij in ieder geval direct als een freelancerswijk. Twintig minuten na inchecken liep ik richting deze wijk om het van dichtbij te kijken. Een bedelaar achter volgt me en in het de goot lopen de ratten. Niets om op te kijken in deze regio’s. Ik stap binnen en direct all eyes on us. Ok ik zit hier goed. Ik loop een rondje en het is vrij vol. Boven is het  nog leeg, maar dat lijkt meer voor eten. Ik vind uiteindelijk een van de laatste vrije krukken aan de bar en neem mijn plaats.

Het kleurrijk gezelschap naast me heeft duidelijk te diep in het glaasje gekeken. De gast naast me slaapt gewoon aan de bar. De plek aan de andere kant naast mij is snel gevuld met een iets oudere Filipina. Een kruk komt vrij en ze neemt hem snel in beslag. “Those guests next to you have been sitting here drinking all day”, vertelt ze me. Verstandig zo in Ermita, denk ik nog. Als ze naar de wc gaat haalt ze er een vriendinnetje die dan op haar kruk moet passen. Het vriendinnetje ziet mij als een mogelijke prooi. Maar haar oog valt snel op een ander en weg is ze..

De kruk wordt snel gevuld door een New Yorker die hier voor zaken is. Hij is bekend met de scene, vertelt hij mij. Dressed sharp in pak zonder stropdas. Undercover is beter volgens mij. Hij straalt te veel geld uit. Ik niet in een spijkerbroek een normaal t-shirt. Tegenover de bejaarden in korte broek en Hawaï shirts ben ik toch wel een catch.


More fun in the Philippines

Er staat een meisje plots voor me.
“Hi”
“Hi.”
“You like girls”.
“Yes I like girls”
”Do you like me?”.
“Well you’re very forward”.
Ze doet haar armen om mijn middel. ”I do anything”.
”Ok”, knik ik.
“I don’t do anal and don’t let you cum in my mouth”.
“Oh but you said anything” , reageer ik verbaasd.
“Yes but not that. Do you like me?”, vraagt ze weer.

Ze is niet echt mijn type dus ik smoes er maar op los dat ik haar eerst anaal wil en om vervolgens in haar mond te komen. “I don’t do that”, zegt me.
“Do you like me?”.
“No” en weg is ze.

Vera
“Yummy”, zegt Vera als ze met haar handen over mijn gezicht gaat. “You are yummy”. Vera een Filipina met een knap gezicht, weinig make-up en voelt zich wat onzeker daarover. Een flinke bos hout voor de deur plus wat pondjes meer. In eerste instantie zit ze naast mij proberen haar telefoon weer aan de praat te krijgen. Haar vriendin, Julie, zit direct bij me op schoot, heeft losse handjes maar heeft wat trekjes van een ladyboy. Ik weet niet of Julie als meisje geboren is. Ze is al goed dronken. Julie drinkt een drankje genaamd Weng-Weng waar je goed de weg van kwijt raakt. Ik loop met de dames te dollen en een 3e vriendin voegt zich er bij. Beetje Sandra Reemer maar dan kleiner. Beweert 32 te zijn. Je weet het niet met de dames, sommige lijken ouder dan ze zijn (of liegen glashard). De Filipinas hebben ook wel Roemeense trekjes op die manier.

Ik bied de dames een drankje aan en we hebben verder lol. Julie is al Weng Weng en sla ik over als ze naar de wc is. Inmiddels valt het op dat New Yorker voornamelijk veel interviews staat af te nemen om vervolgens de dame in kwestie weer te laten voor wat het is. Ach een beetje dollen met de dames is juist in dit soort tenten ook wel leuk. Een twee rondje en ik sla de Sandra Reemer over. Je kan niet blijven geven. Julie weer op schoot en ze danst met haar kruis tegen de mijne. Zo snel als kwam is ze ook weer weg. Vera neemt het over en houd mij dicht bij haar. “I’m your mamasan tonight, which girl do you like?”, vraagt ze teasend.”. Vera steekt een sigaret op en fluistert in mijn oor dat ze liever een sigaar wil. Een sigaar vraag ik. “Yes, your sigar..... “

[foots]

Bedankt voor je leuke Manila stukje. Fijn om te horen dat LA cafe weer terug open is. Eerlijk gezegd vind ik het ondanks de jubelstemming op hookers maar was tegenvallen. Ik prefereer het EDSA entertainment complex. Daar zitten een stuk of 7 of 8 grote bars vol met gogo dancers. Maar ieder zijn ding.


Tja de laatste zin, weet dat het jargon in de Filipijnen wat anders is en als een dame praat over "smoke" dan heeft ze het niet over "roken" maar over pijpen. Is in Thailand ook zo. Ik gebruik dat zelf ook en ik stel mijn bolknak graag beschikbaar voor Filipina's die graag "roken".


Oh nog een laatste punt er is weer een Vlaming in de Filipijnen vermoord. Niet inMindanao wat Dupke dacht gisterenavond, maar op Mindoro en ja Dupke daar gaan wij dus over 2 maanden naar toe, Puerto Galera ligt namelijk op Mindoro.


Groet, Foots

[aamu]

Inmiddels beginnen we toch wel handtastelijk te worden. Tongen raken verstrengeld en het lijkt Vera en mij beter een meer geschiktere plek op te zoeken. Ik geef aan dat het voor mij nu 3 uur ’s middags is en dat ik dus flink energie heb. “No problem”. Ik vraag om de rekening en reken zo’n 1400 pesos af. Buiten aangekomen vraagt Vera of we een taxi nemen. “It’s just around the corner there, we can walk I think?”. Ze stemt toe. Als we langs de 7/11 lopen vraag ik of ze iets nodig heeft.” Yes, condoms”. “Why do we need condoms”, vraag ik haar teasend. Direct doorhebbend dat ik nu klink als ik zonder wil, knipoog en vertel ik haar dat dit in het hotel aanwezig is.

We halen nog wat te drinken, iets te roken en ik vraag of ze iets wil eten. “No, I’m not hungry”, zegt ze. “Ok I am. Is it ok if we go somewhere for a quick bite?”. “Sure”. We lopen langs een Chowking en ik vraag dit was is. “It’s chowking”, is haar antwoord. Eenmaal binnen wijzigt ze 3 x haar bestelling en eindigt dan ook met een dienblad vol. Kijk zo help ik de lokale bevolking toch maar. Als ik een deel van de rijst laat liggen, geeft ze aan dat zonde te vinden. “ We Filipino don’t like wasting food.”. Ik help haar een beetje met haar bord. Ze zal zelf ook de helft van het dienblad laten liggen. “What happened with the we don’t like to waste food thing?”. “I’m full.”, antwoordt ze westers.

We lopen richting het hotel langs een openlucht restaurant waar een bandje staat te spelen. Ziet er ook prima uitziet om een keer te zitten. Receptie zegt er niets van dat ze mee komt. Eenmaal op kamer pakt ze een sigaret uit haar pakje. “It’s a non-smoking room”, geef ik aan. “Oh”, teleurgesteld. Ze loopt de badkamer in. “We can smoke here then”. We delen de sigaret en ontdoen ons langzaam van kledingstukken. Haar flinke boezem is wat iets gepushed, maar nog steeds flink. Ze is best wat aan de maat, maar dat maakt me op dit moment niet zo uit eigenlijk. De klik is wel goed. Ze neemt de kleren en vouwt deze op en brengt ze naar de kamer.

Ik stap onder de douche en laat het gordijn half open. Vera stapt er bij. Ze neemt wat zeep en begint me in te smeren. “Turn around”, vraagt ze. Ik draai me om en word flink in gezeept. Ze neemt de douchekop in haar hand en begint mij af te spoelen. Ze hangt de douch kop weer op en gaat door haar hurken. Geil kijkt ze omhoog en knipoogt. “Now it’s time for your sigar”. Het geile schouwspel levert resultaat op en Vera krijgt langzaam haar mond vol. Ze likt de schacht en zuigt op de eikel. Ik kan het niet laten om haar hoofd vast te houden als hem diep in haar mond neemt. Goed wat voelt dat lekker. Ik geef haar aan te stoppen voor ik haar mond vol blaf. Nu is het mijn beurt om haar op te frissen en sop haar goed in, inclusief de moeilijk bereikbare zone tussen haar benen. We drogen ons af en komen de koele slaapkamer in waar de airco zijn werk heeft gedaan.

“Can you shave yourself please?”, vraagt Vera. Iets verbijsterd omdat ik me zo’n 3 uur nog geschoren heb, ga ik kijken of iets aan de midnight shadow kan doen. Niet veel, maar misschien helpt het idee. Vera vraagt of het licht gedimd mag worden. “Just leave the light in de CR”. “CR?”, vraag ik. “Yes, CR”. Ik doe een licht aan.” No CR!”. Ik doe het licht in de douche aan en dat lijkt ze beter te vinden. “Come”, wenkt ze. We klimmen in elkaar en kussen. Ik kneed haar tieten en zuig aan haar tepels en langzaam daal ik af naar het net opgepoetste en afgespoelde grotje. Vera laat het niet lang toe. “I don’t want to come”.

Een kort kusintermezzo verder lig ik op mijn rug en zit ze tussen mijn benen met mijn pik weer in haar mond. Langzaam pijpt ze me en stopt even om te vragen weer de condooms liggen. Ik wijs naar het nachtkastje. Ze pakt er een en ik moet hem er zelf om doen. Ze klimt boven op en ze bereid me langzaam maar intens met haar handen op mijn borst. Mijn handen op haar kont en we wippen en kussen. Als we draaien vallen we bijna van het toch wel kleine bed. Rustig hebben we sex met lange halen en diepe stoten, haar benen om mij heen geklemt en haar handen op verkenningstocht. Lichtjes kreunend bij elke stoot voel ik het kloppend lid in haar. Ik neem er de tijd voor in missio met haar te spelen totdat ik het na een ruim half uur niet meer uithoud en het rubber wil knal.

“You were right, you do have a lot of energy”.
“Told you so, hope it was ok.”
“Yes, ok”.

Ik verlaat het bed richting de badkamer om het rubber te verwijderen en even af te spoelen. Als ik terug kom in de kamer ligt ze met haar gezicht naar de muur en lijkt me te zijn vergeten. Ik kruip onder de dekens en tegen haar aan. Maar geen respons. Ze begint te snurken en ik draai me dan ook maar om. Ik kijk op mijn klokje. Het is even 02:30. Mijn biologische klok staat nog op 18:30. Buiten is het lawaaierig en ik ben toch wel teleurgesteld dat ze zo snel in slaap is gevallen, na de heerlijke sex. Ik slaap zo tussen de bedrijven door een beetje. Telkens als ik wakker word slaapt Vera nog als een blok. Jammer vind ik dat toch wel.....

[aamu]

Bedankt voor je leuke Manila stukje. Fijn om te horen dat LA cafe weer terug open is. Eerlijk gezegd vind ik het ondanks de jubelstemming op hookers maar was tegenvallen. Ik prefereer het EDSA entertainment complex. Daar zitten een stuk of 7 of 8 grote bars vol met gogo dancers. Maar ieder zijn ding.

Dank je

ESDA ben ik niet geweest maar LA Cafe was ook niet heel bijzonder. Dat ik er was waren er wel een paar leuke meisjes, niet echt stunners, maar heb er een leuke avond gehad. Was die avond geland in Manilla en ging direct de volgende dag door naar AC, dus heb het bij LA Cafe gehouden. Misschien volgende keer als ik op Manilla vlieg eens ESDA proberen ter vergelijking.

Tja de laatste zin, weet dat het jargon in de Filipijnen wat anders is en als een dame praat over "smoke" dan heeft ze het niet over "roken" maar over pijpen. Is in Thailand ook zo. Ik gebruik dat zelf ook en ik stel mijn bolknak graag beschikbaar voor Filipina's die graag "roken".

Haha, ik was daar pas in Thailand achter gekomen wat ze smoke bedoelden. Vera nam het woord smoke niet in haar mond maar stak een sigaret op en vertelde toen dat ze liever een sigaar had

Oh nog een laatste punt er is weer een Vlaming in de Filipijnen vermoord. Niet in Mindanao wat Dupke dacht gisterenavond, maar op Mindoro en ja Dupke daar gaan wij dus over 2 maanden naar toe, Puerto Galera ligt namelijk op Mindoro.

Pijnlijk. Het blijft oppassen geblazen in die contreien. De jongens naast mij aan de bar die zich dan ook laveloos gezopen hadden, snapte ik dan ook niet zo goed.

[dupke]

Edsa is inderdaad stukken beter dan la café. In mijn vage herinnering vergelijkbaar met het beste dat AC te bieden heeft maar aan veel hogere prijzen. Maar je krijgt dan ook miss philepines mee naar huis om mee te spelen

[dupke]

Tja je klem zuipen zonder wingman is zowat gegarandeerd vragen om problemen en heb ik inderdaad al te vaak gezien ginds

[aamu]

Ok volgende keer ESDA op het lijstje zetten dan. Miss Philippines hoeft alleen maar mee naar het hotel. Ik hoef haar niet mee naar huis te nemen

Die gasten hadden wel een wingman, maar die was ook toeter dus dat hielp niet echt. Eentje lag op de bar te slapen en een andere viel van zijn kruk toen ik op probeerde te staan.

[dupke]

Ik hoop dat je je een beetje vermaakt in AC. Blijf niet enkel op fields maar probeer in de namiddag ook eens de barretjes op perimeter. En ja ga ook eens naar high society. Goede bars  op perimeter zijn Candy bar en det5 net voorbij de petron. En mirrors helemaal op het einde in het clarkton hotel. Voorts pony tails. Wil je eens iet speciaals dan moet je eens naar niftys gaan
 Moeilijk te vinden . voorbij Candy bar weg van fields de eerste kleine zijstraat links in.

Verstuurd vanaf mijn V370 met Tapatalk

[dupke]

Op fields in de namiddag naar qbar gaan vragen achter Melanie en je dag kan niet meer stuk.   Ga eens naar shipwreked .. Effe socialisen met de manager Martin. Doe hem maar de groeten van mij.  Voorts mag je Tao en viking niet missen. En natuurlijk grand pharao en dollhouse

Verstuurd vanaf mijn V370 met Tapatalk



P.S. Note Foots: Voornaam van Dupke weggehaald, in verband met schenden eigen privacy. Als Aamu de voornaam van Dupke niet kent kan hij die opvragen per im.

[dupke]

Btw waar verblijf je ergens in AC ?

Verstuurd vanaf mijn V370 met Tapatalk

[foots]

Tja je klem zuipen zonder wingman is zowat gegarandeerd vragen om problemen en heb ik inderdaad al te vaak gezien ginds

Ach die Vlaming die ze nu de ballen afgesneden hebben en zijn hoofd ingeslagen met een knuppel hout was voor mij gelijk duidelijk dat deze gast in Puerto iets met dames fout heeft gedaan of dat zijn vriendinneke hem heeft laten "behandelen" door haar lokale vriendje(s).


[attachimg=2]

Vorig jaar of het jaar daarvoor zijn er ook wereldwijd 4 Nederlanders vermoord waarvan dus 2 in de Filipijnen. Goed deze waren naar Mindanao vogels gaan kijken, maar ja da's nu eenmaal niet zo slim, want Abu Sayaf is daar de baas en dat was het grote vriendje van Osama Bin Laden. Die onthoofd met enige regelmaat een dikke witte toerist (bij voorkeur een Amerikaan), dat je even weet waar ik het over hebt.


Ach op andere fora lees ik wel eens Super Fantastische Leugens ofwel recensies over Aziatische landen waar werkelijk mijn tenen van opkrullen. Daarin wordt gewoon glashard beweerd dat je een Aziatische DVP zonder condoom kunt neuken als je je klepel maar goed wast met zeep totdat hij rood ziet.  :017: Goed voor dit soort levensbedreigende onzin om te stoefen of om vrijkaarten te winnen of welke reden dan ook moet je bij mij niet mee aankomen.

[attachimg=1]

Fora's dienen mijns inziens voor goede betrouwbare en eerlijke informatie aan andere leden te geven, die er hun voordeel mee kunnen doen. Mocht dit soort onzinrecensie dan ook hier terecht komen beschouw ik het als een dienst aan de leden dat ik, hoe mooi vlot en amusant de recensie ook geschreven is, deze direct te verwijderen. Het is hier geen gevaarlijke versie van de .......

[attachimg=3]

Je kunt in Azie echt prima stappen als hoerenloper, maar weet heel goed wat je doet, want er zijn al best veel buitenlanders in een "bodybag" naar huis teruggestuurd. En toch ik durf bij hoog en laag te beweren dat het er echt geweldig leuk en ook veilig is, maar ja houd wel met sommige dingen een beetje rekening.


Blijf bv niet in een club zitten als Filipino's (de heren) zich gaan bezatten (vaak met Red Horse beer want dat loopt snel mis). Trek zeker geen dame weg bij deze lokale gasten want dat is gewoon vragen om wat kogels in je bast geschoten te krijgen. Jezelf alleen bezatten is ook niet handig natuurlijk, maar nog dommer is om je pakje NL shag met wat iet wiet mee te nemen voor daar op te roken. Tja je kunt ook proberen om een politieagent "homo" te noemen of zijn pet af te slaan voor de lol, want het zijn toch maar kleine dunne mannekes. Allemaal dingen die redelijk tot fataal mislopen.


Groet, Foots   

[foots]

Wil je eens iet speciaals dan moet je eens naar niftys gaan
 Moeilijk te vinden . voorbij Candy bar weg van fields de eerste kleine zijstraat links in.

Ja leuk, ga eens naar Niftys ! Zeker doen ! Niet vergeten, ik vergeet veel, maar Nifty's niet. Hoewel vroeger heette die anders, maar die vergeet je echt niet snel meer.


[attachimg=1]


Groet, Foots 

[foots]

Edsa is inderdaad stukken beter dan la café. In mijn vage herinnering vergelijkbaar met het beste dat AC te bieden heeft maar aan veel hogere prijzen. Maar je krijgt dan ook miss philippines mee naar huis om mee te spelen

Toen wij er waren (4 jaar geleden) was LA Cafe zelfs gesloten. Mijn vage herinnering was Miss Philippines toen 3000 peso waar ik 2 of 3 keer opgekropen ben in de shorttime van zeg 2 uur tijd. LA Cafe was destijds ongeveer 1500 peso gemiddeld voor een freelancer.


Groet, Foots 

[foots]

Ok volgende keer ESDA op het lijstje zetten dan. Miss Philippines hoeft alleen maar mee naar het hotel. Ik hoef haar niet mee naar huis te nemen

Hahahah weet anders dat het meest mee naar huis genomen souvenier overigens een Filipijnse DVP is. Geloof je het niet, loop dan eens binnen bij de NL of B ambassade, op zich al de moeite van een bezoekje waard qwa amusement als er weer eens een oude zak van 65 in korte broek, een hawai shirt waar de borsthaar bovenuit steekt aan de bali staat voor informatie om te trouwen met een meiske van pakweg 20 jaar in een minirokje of hotpants.

[attachimg=2]

Ik was een keer met een boot op zee voor te gaan duiken en toen zaten er ook een paar Nederlandse homo's op de boot. Even mee gepraat en toen vroegen ze me wat het beste souvenier was om mee naar NL te nemen. Ik antwoordde hun ijskoud "een Filipina" en totaal uit het veld geslagen keken ze elkaar verbouwereerd aan, omdat ze dachten dat ik niet door had dat hun homo waren.


Aamu nu weet je wat het meest meegebrachte souvenier is, misschien bedenk je jezelf nog. De meeste souveniers hebben overigens ook al en "trophie", afijn zoek dat maar eens uit wat ik daarmee bedoel.


[attachimg=1]


Groet, Foots