"She'll let you take her home.It whets her appetite
She'll lay you on the throne. She got Bette Davis eyes
She'll take a tumble on youRoll you like you were dice
Until you come out blue. She's got Bette Davis eyes"

geknipt uit mn bericht

De tweede ronde zaterdag 8-4 was een zeer slank meisje dat ik herkende van Vazkor's party een tijdje terug. Dezelfde tactiek waarmee ze toen de zwarte wolf had gevangen paste ze ook op mij toe: een overvalachtige zoen, en nog een paar erachteraan. Naam was Jenny, Hongaars van afkomst. Ik had de verhalen hier gelezen, zowel de juichmomenten als de treurnis en een ooggetuigeverslag van een van de Fransen die twee uur met haar was weggebleven. Die verzamelde informatie was dan ook de reden dat ik het niet na een kwartier al liet lopen. Ze deed nogal lang over haar toilet (vertragingstactiek 1) en probeerde alles in de eerste tien minuten af te raffelen (zoenen, knuffelen, pijpen). Ze had dan weer wel condooms bij, maar de eerste ging meteen stuk omdat ze er die nogal gehaast omdeed  Maar op het moment dat de tweede er om zat onderging ze een metamorfose van optickfick naar nymofaan, ik moest haar echt remmen of anders was de tweede band ook geklapt. Collega shasar waarschuwde me al een keer voor Hongaarse dames: "wenn du den richtigen Schalter triffst, au weia."

Ineens was er van klokkijken geen sprake meer, neuken wil ze, langzaam en diep, of snel en diep, als het maar diep ging. Bill Cuomo's synth-riff uit Bette Davis Eyes past nog het best bij het tempo wat haar best lag. Geen enkele aarzeling toen ik om anaal vroeg, ze hield gewoon haar billen wat verder open. Gelukkig had ze ook een fles creme mee, glijdt toch beter. De blik waarmee ze vervolgens me over haar schouder ligt aan te kijken is bijna als sexuele intimidatie weg te zetten "And she'll tease you, she'll unease you. All the better just to please you. She's precocious, and she knows just what it takes to make a pro blush. She got Greta Garbo's standoff sighs, she's got Bette Davis eyes" Uiteindelijk ploft Honda turbo 2 in haar anale omklemming, maar laat ze me nog minstens vijf minuten balls deep langzaam doorneuken. We ruimen op, rekenen af en terwijl ze aan de bar nog wat staat na te flikflooien vraagt deze racebeer zich stiekem af wat ie hier nu mee aanmoet. Als ik haar tempo gevolgd had was ik binnen een halfuur weggeweest om nooit meer terug te komen. Maar ach, wie weet komt dat moment een andere keer nog wel :smoke:

"Het is weer weekend en ik heb begot geen goesting om te hangen in de zetel, doar te slapen en vruug op te staan
Ik moet gon daanse en gon chaanse mee men maten en ik zien wel woar dak uit koom. Azzik kan dan blaaif ik deur goan
Ik pak nen douche en kam men haar, rkies een broekske mee wa sjaar, pak een t-shirt mee ne print da veu te lachen is
Dan nor beneje nor de kas veu daansschoene mee klas Ik zien ze stoan en duun ze oan...
kdenk dasse goed zen om te goan

...

Zietem duun ja diejen gladden aap me ze geilen blik en zen vettige haar
Zietem duun ja dieje gladden aap, zietemduun ja, zietem duun."

Een puntsgewijs overzicht van de vorige week (kamerdetails tzt in aparte draadjes):

- Twee goede berichten voor het afreizen: het was droog en de lentezon probeerde wat door te breken en het plan voor tolheffing in Dld is wegens discriminatie van EU-burgers afgekeurd. Deze racebeer kent het probleem: men gaat terug naar de tekentafel en probeert het gewoon weer opnieuw, maar tot die tijd maken we er wat van
- Parkeerplaats mud en mudvol. Moet er een uur eerder uitgezien hebben als de bestorming van de Kahleberg door de Poolse Winged Hussars
- Binnen een flink berenoverschot vergeleken bij de dames. Drinkgelag gelijk aan festiviteiten na de overwinning van voornoemde Poolse Winged Hussars :tongue: Veel bekende gezichten, ook een paar nieuwe (o.a. Reagen) en ook een paar niet (nedlovefkk die ik niet gezien heb maar die wel aanwezig was)
- Jeanette oppikken was helaas onmogelijk (een hardnekkige Duitse fan), maar ik had andere doelen. Uitgerekend één ervan zat tegenover Jeanette en gast te eten.
- "Are we queuing" vraagt minime als deze racebeer en iets later hijzelf en GTJ bij Violetta staan. Een kort gesprekje met o.a. trollen, harry potter en talenkennis als onderwerp én haar opmerking dat ze nog nieuwsgieriger dan een kat is deed me voor Down to Earth als muziekkeus besluiten.
- Kamer had overigens veel overeenkomst met Sasja: begin nice and easy, einde ronde 1 nice and rough. Ronde 2 werd een definitie van waanzin: alles overnieuw doen met eenzelfde resultaat. Wow (anderhalf uur goed besteed)
- Na die kamer even verbaasd FSLGF aangekeken, die deed een Force India Imitatie met een knalroze handdoek



- Buffet zag goed uit met o.a. kipstukjes en gebakken aardappelen. Wel een shock dat de koffieautomaat het even niet deed, maar dat bleek aan een slechtsluitend klepje te liggen. Engineer JPtoo en Engineer Sphinx to the rescue, want het ging om een noodzakelijke levensbehoefte hierzo.
- Birthdayboy Vazkor even gefeliciteerd (eerder was een lief glimlachende Jenni(fer?) er tussen gekozen) en ook ontdekt dat Shana ook een birthdaygirl was die dag. Reden tot feest genoeg dus
- Niet lang daarna Shana voor ronde 2 kunnen interesseren, was me toch iets te lang geleden dat we een uurtje op elkaar stuk hadden geslagen. Hoe goed dat beviel? Ehm, het tempo van "Love Dance" sloot op een gegeven moment perfect aan bij de snelheid die Shana in cowgirl aanhield. Doggy ging iets te onregelmatig omdat deze racebeer wat meer zin in uit de maat neuken had
- Shana kreeg na die kamer en een pauze de smaak te pakken en ging eerst een collegatje en daarna vazkor met een dildo lastig vallen. Zo ontdek je toch nieuwe inzichten bij sommige luitjes.
- Even een pauze met een goed E-boek van wijlen Terry Pratchett (de goden hebben zijn ziel, hopelijk is het niet Offlaar de krokodillegod). Sky maakte een paar geleden nog een tv-film van Going Postal, maar helaas niet van de City Watch boeken die ik eigenlijk veel leuker vind.
- Zat er dan nog een derde ronde in? Met Rebecca altijd! Slim hoe ze om een massage vraagt en twee collegatjes intussen het snoepblikje halfleeg halen (maar wat zeur ik, daar is dat ding voor bedoeld).
- Had deze racebeer de vorige keer nog visioenen van NOVA in zn kop door het rustige tempo, dit keer wilde Rebecca na goed te zijn opgewarmd er wel een porno-uurtje van maken. Iets snellers van JM Jarre dus
- Na die goede afsluiting nog een kop koffie en inpakken maar. Afsluiting is ook het begin, Van Echelpoel's door Yello geïnspireerde smash-hit Zet 'em duun

Ik zen ne wolf, en alle schapen in de wei die zijn gegarandeerd van mij
Ne pyromaan, ge staat in brand as ge nie kijkt, tis gebeurt veur da ge t wet.
En ik beslis, wie dat gaat lek een raket, wie dat er blaast op mn trompet
Nen dirigent, ik garandeer in menne kring duut elk waifke tringeling.

...

Zietem duun ja diejen gladden aap me ze geilen blik en zen vettige haar
Zietem duun ja dieje gladden aap, zietemduun ja, zietem duun."

Puntsgewijs overzichtje van de zaterdag (12-12 Relaxboard feestje):

- Typisch Kenny Rogers weer: zacht en grijs
- rond 15u, parkeerplaats vol, club vol, aardig wat dames bezet. Net Flash&The Pan: "Really feels like hell."
- oude vrienden, bekenden en nieuwe gezichten getroffen: o.a. sjeufke, cupido, FSLGF, jptoo, sm, whynotme, onze vuurhavik (https://www.youtube.com/watch?v=U6ragUeIkKA[/youtube]"]neefje van de Streethawk?), pret en "de bende van Oss" die goed wakker werden van Status Quo, ook een aantal gezichten die me nog van eerder kon herinneren, maar naam niet meer.
- Dame van Plezier versus Piet Plezier, part 1. Antonia was lekker reclame voor zichzelf aan het maken, tot zelfs de plezierpiet Jason Mraz nadeed met een "butterflykiss."
- Keukenregelement in Babylon is hetzelfde als de nieuwe NS-dienstregeling, veel beren die risicomijdend gedrag vertonen en al eerder gingen bestellen:Food for thought?

- eerste "dag-run" ging naar Sasja, vooraf raakte ze niet over een stripper-duo uitgepraat dat op de party van vrijdag "cadeau" was gedaan aan de dames. Dat werd een harde dobber waar eenStrong Persuader als Robert Cray voor nodig was.
- zimmer liep helemaal zoals Tina's versie van Proud Mary: beginning of the song is nice and easy, and we finished it, nice.... and rough

- Zelf ook maar vroeg gaan eten, binnen 10 minuten al geserveerd, bij FSLGF nog iets sneller. Jim Croce had met tijd in een fles niet beter gekund (hoe de keuken er daarna uit zag weten we niet)
- Dame van Plezier versus Piet Plezier, part 2. Antonia zat nog steeds achter plezierpiet aan, helaas had ze Baywatch' tiener Jeremy Jackson goed gevolgd: "You can run, you can hide, you can cheat, you can lie but you can't run away from me"

- Deze racebeer zelf hoefde niet weg te lopen of actie te ondernemen, na een pauze kon Cherry me zo wel vinden.
- Hoewel dat rustige nummer van synthesizergod Vangelis anders doet vermoeden, was het kabbelende begin op een bank met Sexy Thing Cherry op kamer vervangen door iets veel swingenders van Hot Chocolate. En zoals bij waarschijnlijk veel kamers die dag, was het laatste woord aan Sam en Dave: "Hold on... I'm cumming"

- Dame van Plezier versus Piet Plezier, part 3. Eerst raakte onze juryvoorzitter aan Antonia zijn hoofdbedekking kwijt, vervolgens zijn handdoek en uiteindelijk raakte hij de status van tagesjungfrau ook aan haar kwijt. Mooi leven heeft ie toch Wie was dat ook weer met ik raak altijd alles kwijt in zijn handtekening 
- Befactie van b(r)ef-jefke had ik ook meegekregen, sommigen noemen het voyeurs, anderen gewoon praktische belangstelling
- een Duitse gast  had duidelijk Jarno Hams aspiraties toen hij 's middags voor de lunch één dame met stoel en al optilde, later voor zijn avondeten eenzelfde soort capriolen met Alice uithaalde (alleen zonder stoel) en na zijn avondeten deed alsof hij Alice én Jeanette met stoel en al op ging tillen, he got the power, en toch heb ik alleen rode kool in het buffet aangetroffen, geen spinazie!
- Dat de man ook hard kon lopen bewees hij later toen Alice wat honing op een tepel smeerde en eistte dat hij het eraf zou likken. Mike Score was er niks bij

- Intussen geprobeerd nog iets met Jeanette af te spreken, wat helaas niet ging door een dubbele parkeeractie met nota bene de spesjalist als de grootste Jeanette-fan 
- na die fail manmoedig te hebben verwerkt, troost gevonden bij Alice, die voor haar honing actie al op dreef was en via via aan een verdwaalde lockersleutel kwam van Monika.
- Dat Alice nog steeds in showgirlmodus was bleek toen ze van de opening van ronde 3 ook een livegebeuren fabriceerde. Kygo luisterde mee : "At least she stole the show"
- Een Overdrukalarm gaf later op kamer aan dat we veels te geil waren, maar dat bleek een reeks rookmelders te zijn ("wie heeft er op kamer liggen roken!?" kwam dan ook een boze vraag). We keken met zn zessen (drie damen en beren) zo onschuldig als Editors
- Gewoon weer opnieuw begonnen en na een gekke en geile afsluiting vastgesteld dat Stef Bos weer gelijk had : "Gek zijn is gezond"

- Conclusie: leuk feestje, dank u aan de organisatie, de club en de dames. Vraag blijft natuurlijk hoe Eddy en de rest van de drinkebroers zondag hun drinkgedrag verwerkt hebbenm Daarom als afsluiters een Iers drinkliedje van the Rovers

"A Friday night I was down town, working for the F.B.I.
Sitting in a nest of bad men, whiskey bottles piling high
Boot legging boozer on the west side full of people who are doing wrong
Just about to call up the D.A. man, when I heard this woman singing a song.

A pair of forty fives made me open my eyes
My temperature started to rise
She was a long cool woman in a black dress
Just a five nine, beautiful tall
With just one look I was a bad mess
Cause that long cool woman had it all.

Whoah!"

Het is alweer lang geleden dat deze racebeer nog eens een voet in GT heeft gezet. Dit keer niet vanwege een feestje oid, maar een eigen impulsief idee. Oorspronkelijk wás het de bedoeling om afgelopen vrijdag weer in Babylon te zitten, maar dat voordenken tijdens mn laatste bezoek heeft toch iets uitgehaald.  Nadat ik een laatste klusje mbt een kapotte laptop had opgeknapt dus in de stromende regen richting Heidweg. Verdorie, laatste keer ook al, iédere keer dat deze racebeer in GT gaat kijken regent het pijpestelen. Op de radio inmiddels the Hollies met een van de hits die Alan Clark in zong. Zucht, de Mafia3-soundtrack is inderdaad een pareltje, niet alleen klassiekers die je tijdens de Radio2 top2000 veel hoort, maar ook onbekender werk dat net zo leuk is. De gameplay is daarentegen wel wat frustrerend, ik negeer de laatste tijd veel objectives en ga maar gewoon Vargas-paintings verzamelen of wat ingame rondrijden met die soundtrack op.



Entree betalen, omkleden en de bar in. En binnen ongeveer een minuut is me al duidelijk hoe dit avondje zou kunnen lopen. Een leuke zwarte dame die in het halfdonker een mooie schutkleur heeft kijkt me schattend aan, handen in de zij met een zeer serieus gezicht. Ze kan die pose maar tien tellen houden, want dan begint ze vrolijk te lachen. Het is nota bene Juliette, die eerder in Babylon en ACAG heeft gewerkt. Ze heeft al een gast dus ik loop even door en een paar stappen verder bots ik tegen een dame aan die ook al sinds een tijdje van Babylon naar GT is verhuisd: Melody. En in typische racebeer-stijl, maak ik er bijna een zooi van, want ik herken haar eerst niet en loop er zo voorbij. Ze komt gelukkig mee, want onder een beter licht herken ik haar pas  :banghead: "In het donker zie je ze ziet" zou Kadanz gezongen hebben. Een iets lichtere haarkleur dan drie maanden terug, geen krullen meer maar gewoon stijl haar en een zwart setje in de stijl van the Hollies, long cool woman in a black dress. We zitten een tijd bij te kletsen aan de bar terwijl het personeel een paar keer gek naar mn snoepblikje staart, je zou toch zeggen dat ze iets gewend zijn dankzij Ace2' lustpillen/pepermuntjes maar ja.

Na ongeveer een kwartier small talk zetten we de zaken elders voort. En ook Melody zet de rustige trend van de laatste weken gemakkelijk door. Geklets gaat makkelijker dan in de bar over in geknuffel en gekus, tot ze me fanatiek ligt te tongen en  een overdruk alarm dat klinkt als een oude mondharmonica me met Count Five opzadelt, een van die kleine garagebandjes die opkwamen in de tijd dat de Beatles het goed deden, maar nooit echt veel airplay kregen buiten hun eigen land. Jammer, want het ritme van Psychotic Reaction werkt heel erg aanstekelijk in de situatie waarin ik nu zit, of lig eerder, met melody naakt bovenop me die zich tijdens dat gezoen uit haar setje gewurmd heeft. Ook nu weer die illusie alsof ze alle tijd van de wereld voor je vrijmaakt, zo rustig wordt je opgegeild en afgemaakt. Na een uurtje knalt dan ook motorplof 1 eruit en valt er een pauze over het "slagveld".

Maar ja, dat duurt bij Melody nooit heel lang. ze ligt zich algauw weer tegen me aan te schurken, maar nu draaien we de rollen om, ze heeft me net lang liggen pijpen, ga ik haar nu lang liggen beffen. Dat bevalt later blijkbaar te goed, ik moet later een minuutje van haar afblijven, wordt dan echter in een stevige omhelzing getrokken waar ik vervolgens niet meer uitkom, tot er een condoom omgaat en ze in cowgirl op me zit en duidelijk zichzelf even vooropstelt, zo geconcentreerd zit ze zichzelf klaar te rijden Na nog een paar standjes en tempowisselingen stel ik vast: deze racebeer heeft vaak genoeg sessies meegemaakt die je als sexuele tornado's kan beschouwen, maar dit was meer een soort maelstrom van gebeurtenissen, die je verraderlijk langzaam ondertrekt en uiteindelijk pas weer loslaat als je volledig buiten adem bent. Turbo 2 ploft in doggy en ik heb dit keer echt even tijd nodig om bij te komen van deze hoge dosis Melody-um. Een koude douche later kan ik weer helder denken. Een rating gaan we hier niet eens voor geven, het cijfer 12 past niet in de lijst 

early retreat

En weer blijk ik een record gebroken te hebben, twee en een half uur. My word ik ben in de pannekoeken-hall of fame geland zeker? Afrekenen, knuffel, douche en terug aan de bar stel ik vast dat ik er voor vandaag wel doorheen ben. Juliette mompelt dreigend in het voorbijgaan dat ze ook nog een keer wil en ik zit nog een tijdje met Happy te kletsen, maar ik ben al meer dan happy genoeg voor vandaag. Inpakken en wegwezen, maar zolang Melody hier blijft rondhangen zal ik zo om de zoveel maanden eens langskomen. CCR gaat op voor de terugrit, nog zo'n band waarvan het niet uitmaakt wat je opzet, het is allemaal het luisteren meer dan waard.



"Well, take me back down where cool water flow, y'all
Let me remember things I love
Stoppin' at the log where catfish bite,
Walkin' along the river road at night,
Barefoot girls dancin' in the moonlight

I can hear the bull frog callin' me
Wonder if my rope's still hangin' to the tree
Love to kick my feet way down the shallow water,
Shoe fly, dragon fly, get back to mother
Pick up a flat rock, skip it across Green River."

"Zoo time is she and you time
The mammals are your favourite type, and you want her tonight
Heartbeat, increasing heartbeat
You hear the thunder of stampeding rhinos, elephants and tacky tigers
This town ain't big enough for the both of us
And it ain't me who's gonna leave."

Geknipt uit mn bericht

Eigenlijk dacht ik na de afsluiter met Claudia: "nou dit is het dan." Prima dag gehad, twee steengoede sessies, een goede sessie, klaar. Echter, een akkefietje bij de douche doet me anders besluiten. Ten eerste krijg ik eindelijk Melody een keer te zien (ken haar wel van gezicht uit Pantera/ACAG, maar ja ze is altijd zó snel weggekaapt dat het niet normaal meer is). Helaas waren het niet de meest gelukkige omstandigheden, een klant met financiële moeilijkheden blijkbaar. Deze racebeer beseft dat ik even teveel ben en in een 'gevechtspauze' merk ik op dat als ze hierna nog zin had, ik aan de bar zat.

Ik sta even met een ander NL'er te praten (vermaak je je een beetje in je eentje?), zou zomaar kunnen natuurlijk Maar gelukkig is deze racebeer niet lang alleen want Melody is inderdaad omgeschakeld en komt naast me zitten. Ik begrijp al heel snel hoezo sommige beren monopoliserende neigingen van dit meisje krijgen: slim, lief, niet op haar mondje gevallen en zelfs na een tegenslag schakelt ze weer snel om. Ze geeft me op een gegeven moment zo'n enthousiaste zoen dat ik haar tong ergens ter hoogte van mn nek voel kriebelen en haar lipstick uitloopt zodat ik ineens sterk op Joker lijk, maar niets dat een zakdoekje niet kan oplossen, mwhuhahahaha!

Deze racebeer denkt erover speciaal voor "dagafsluiters" nog maar eens een award te gaan verzinnen, want dit is in drie clubbezoeken opnieuw een schoolvoorbeeld van een topsessie op het einde. Ik maak Melody half schertsend half serieus duidelijk dat ik nog maar honderd euro over heb, dus dat wordt een uur en evt. een tipp. Ze pakt de uitdaging meteen op "Moet ik er nog moeite voor doen ook." En hoe ze dat deed, alsof ik had gezegd dat ze tien uur had ipv één uur, zo langzaam ligt ze me vervolgens gek te maken en op te geilen. Laatste keer dat ik zo erg naar adem heb liggen happen tijdens een pijpbeurt moet nota bene in Panthera zijn geweest, want Marina beheerste die trucjes ook als de beste.

Als ze in 69 op me komt liggen kan ik iets terugdoen, al wordt ze wel zo fanatiek dat ik me gekke muziekjes van F.F.S. voor de geest moet halen, een project van mn favoriete britpopband Franz Ferdinand en mn favoriete alternatievelingen Sparks. Pff, is dit echt de vierde keer, is niet stiekem de tijd teruggedraaid na Claudia en zijn we niet ineens weer vooraan in de dag? Helaas is dat alleen maar inbeelding, maar Melody zelfs is zeker geen inbeelding. Ook zij trekt je gewoon mee in haar eigen flow, forceert nergens, en dat werkt heel stimulerend  op dit moment "Heartbeat increasing heartbeat, as lots of cannibals get hold of you, they need their protein just like you do. This town ain't big enough for the both of us... and it's aint me who's gonna leave!" Na die langzaam opgeilende klim komen we nu in een verduiveld snelle afdaling, waarbij na een paar flinke tempowisselingen nota bene de vierde motorplof. "Godnondeju, weet je wat dat kost!" flap ik er uit. Oh, ja dat weet ze, haha! We liggen nog wat over onze muziekvoorkeuren na te kletsen, waarbij ik ook mn enthousiasme voor synthesizermuziek er weer uitflap en zo gaandeweg snap ik ook hoe ze aan die artiestennaam komt. Past goed bij haar. WGSA-rating: TILT en een nominatie voor zowel de Vangelis Award (beste totalerlebnis) als de Nova-award voor beste dagafsluiter

"Take me on a roller coaster
Take me for an airplane ride
Take me for a six days wonder but don't you
Don't you throw my pride aside besides
What's real and make believe
Baby Jane's in Acapulco. We are flyin' down to Rio"

Geknipt uit mn bericht

Eigenlijk klopt de titel niet helemaal. Een quote die ik ergens op rheinforum heb gelezen zei letterlijk: "Als je iets begeert, geef het weg, het komt vanzelf weer naar je terug." En dat was ook het geval met Claudia. Al ging dat wel iets sneller dan ik had gedacht, net nadat ik wat kippevleugels had weggeknaagd en even zat uit te blazen. Claudia kwam tegenover me zitten en had blijkbaar via via m'n snoepblikje al in het vizier genomen. Ik vond het wel nog wat te vroeg na Shana, dus we hebben even zitten praten voor ze naar binnen ging. Een half uur later lag ze daar nog en ben ik naast haar neergeploft. We zaten een tijdje te praten en ze is ervan overtuigd dat ik eerder met haar op kamer geweest ben, al kan ik me dat persoonlijk met de beste wil ter wereld niet herinneren.

Ik heb haar nog gevraagd of ze misschien een andere artiestennaam heeft gehad (ze lijkt qua gestalte nogal op Mona Lisa, die vroeger ook in Elsdorf werkte) maar ze zegt dus van niet. Ik masseer haar een paar minuten en dan schuiven we door naar een kamer. Waar we al gauw in een omhelzing verstrikt raken, en Claudia een paar DT's op me loslaat, die me een beetje aan Roxy's aanvallen deden denken. Misschien dat daarom mn muziektik met Roxy Music komt? Ze bewijst trouwens de andere kant van Ute's theorie over de vrouwelijke reactie op beffen, want ze houdt een paar keer in voor het te heftig wordt. Ze knijpt echter behoorlijk stevig in doggy en missio en slaagt er na een sprintje bergop me nog eens een keer te lucht in te jagen. BAM. Niet zo hevig als de twee vorige sessies van de dag, maar een prima intermezzo. WGSA-rating: 8/10

"Assassin with gun is taking his aim to target his rival.
And tossing the street is a dangerous game. The snakes are survival
Love in that stranger still fearing that danger
Still crying in some avenue and soon the hate will be there too

Life in the big apple moves very fast and so must you
Do like the others do and don't you drag your heels
Life in the big apple moves very fast, and so must you."

Deze racebeer was eigenlijk pas van plan volgende week zaterdag Babylon nog eens op te zoeken, maar onder het motto "Think different" heb ik toch de knoop doorgehakt en aan een spontane ingeving gehoor gegeven. Mijn hemel, de parkeerplaats stond al om 14u behoorlijk vol. Een koppel Belgen dat tegelijk met mij aankwam vroeg zich af of er een party was, maar daar had ik even niets van meegekregen. Het bevestigde wel de subtiele boodschap die al op de radio door had geklonken via New Wave bandje Kajagoogoo: "Ga nou niet weer zo'n lome avond er van maken, schakel dit keer eens even wat sneller als het niet werkt." Jammer dat die boodschap bij de heren zelf niet echt lukte. Zanger Limahl werd na hit Too Shy weggestuurd en hoewel ik bassist Nick Beggs als zanger niet onaardig vond, dacht de rest van Europa er anders over en verdween de band na een paar jaar sappelen in de anonimiteit.



Living Thing

Al gedurende de ochtend voor vertrek had ik vastgesteld de organisatie steeds meer namen van de deelnemerslijst schrapte, maar da's eigenlijk niks nieuws. Shana was er gelukkig wel, evenals Iman. Alice blies even in mn oor voor ze langsliep en Claudia kwam even gedag zeggen, nou ja eigenlijk kwam ze meer voor odipuc die naast me zat Wat bekende ijsberen betreft trof ik ook das Wolfl van rheinforum en FC college nickme, die op zoek was naar Melody, niet om mee op kamer te gaan, maar als "koerier" van een stamgast uit ACAG. Wat mezelf betreft, ik volgde een tip van odipuc, die me Aranca even aanwees, waar ie net naar volle tevredenheid mee op kamer was geweest. Ik vreesde er even niet tussen te komen aangezien ze al snel meer aanspraak had dan Kinga en Jeanette bij elkaar, maar gelukkig ging ze even eten en konden we naar alle rust een introgesprekje doen. Heel apart, maar ze spreekt met precies hetzelfde accent als een van de Poolse dames die op vrijdagavond altijd in de friture meehelpt. Waarop het gesprek een wilde wending van talen naar treinen naar motorsport maakte.

Het bleek erg slim om op die manier haar aan te spreken, want toen ze even drinken ging halen dook een van die Belgen naast haar op. Het bleek uiteindelijk ook lastig een kamer te vinden, want alles was bezet op bezemkast zes na. We stonden nog even naar de moto2 trainingen te kijken, waar twee man vonden dat we hinderlijk in beeld stonden en twee het juist prima vonden dat ze Aranca's kont in volle glorie konden bewonderen. De Belgen doken ook weer op, maar dat ging wel een uurtje duren voor die een kans gingen krijgen, désolé que mes anciens amis. Na een wachttijd bleek kamer 10 ook vrij te zijn, maar er ging iets mis in de administratie (had ze toch zes genoteerd?) wat een beetje onhandig, maar ook grappig en zelfs nuttig bleek te zijn.

ELO zet een rustig klassiek deuntje in, wat aangeeft dat Aranca me niet zozeer overrompelt, maar wel me in haar ritme meetrok, heel rustig en kalm zoenen, veel contact zoeken en houden. "And you, and your sweet desire (don't you do it, don't you do it) You took me, oh higher and higher, baby!" Dat administratieve foutje komt echter een paar keer om de hoek kijken, want maar liefst vier keer gedurende deze sessie valt er iemand binnen die gedacht had dat nr.10 vrij was. "Besetzt"!" roepen we de vierde keer in koor. "Scheisse." klinkt een Duits/Roemeens stemmetje en de deur knalt weer dicht. Aranca krijgt de slappe lach en ik lig ook te grinniken. Alsof je een ontsnapping in de Tour wil opzetten en iedere keer komt er zo'n blij ei van de klassementsleiders je terughalen. Ik denk er wel over een tafeltje tegen de deur te zetten, maar dat bleek uiteindelijk niet nodig te zijn. Het levert zelfs broodnodige brandvertraging op, want nadat we elkaar een tijd hebben liggen opgeilen (onder andere een befpauze, die ze maar niet wilde laten ophouden) bleek ze in cowgirl heel, heel erg nauw te zijn geworden. Ik ben dan ook niet verder gekomen dan dat enen standje voor de vluchters een sprint om de finish doen en de eerste turbo de geest geeft, kleng_BOEM. Ik moet opnieuw lachen als ik op mn horloge kijk: 90 minuten voor een dagopener is behoorlijk. WGSA-rating is niet meer te redden: TILT Hopelijk kom ik haar bij toekomstige gelegenheden nog eens tegen.

Basic Fit!? Niet nodig!

Na afrekenen, een douche en de finish van etappe 14 even een pauzemomentje en wat te eten bestellen. Ging lekker snel dit keer. Heel ironisch, maar daar verloor ik eigenlijk de kans om Claudia als tweede op te pikken. Ik raadde haar namelijk ook aan bij een andere NL'se beer en verdomd, hij was nét even een tel sneller weg in de ontsnapping! Maarrrr, dit is dus zo'n think different moment. Goede of slechte beslissing, maakt niet uit, maar NEEM een beslissing. En als Shana dan zo lief naar me lacht ben ik verloren. Veel hoefden we eigenlijk niet tegen elkaar te zeggen want ik ken haar al (veel te) goed, al heb ik haar wel even gevraagd waar ze Katja had gelaten (die eigenlijk ook op zaterdag had zullen komen). Een Roemeentje dringt zich er even vrolijk tussen, aardigheidje of uit op een trio geen idee, maar als het dat laatste was dan was het vergeefs, deze racebeer was een tikkie egoïstisch ingesteld vandaag.

Dit keer veel sneller een kamer gevonden en al snel lopen de temperaturen hoog op. Muziektic komt met een disco-plaatje van Gibson Brothers dat heel snel het juiste ritme lijkt te vinden, maar door het gekke clipje ook weer brandvertragend werkt: "Have a real good time, do the dance. Have a real good time, do the non stop dance." Shana stuitert een tijdlang in cowgirl op en neer, klemt mn handen tegen haar wielrennersdijen, maar we komen allebei echt los als we ons in doggy verplaatsen en na een uurtje Shana me ontploffing twee eruit knijpt. BAM! "Katja is gonna be pissed about this." we schieten in de lach. Als je Shana af en toe eens kan meenemen, heb je helemaal geen wielrenspullen of fitness abonnement nodig. Al rekent ze zeker GEEN kwantumkorting WGSA-rating blijft TILT

Wat goed is, komt terug

Eigenlijk klopt de tussentitel niet helemaal. Een quote die ik ergens op rheinforum heb gelezen zei letterlijk: "Als je iets begeert, geef het weg, het komt vanzelf weer naar je terug." En dat was ook het geval met Claudia. Al ging dat wel iets sneller dan ik had gedacht, net nadat ik wat kippevleugels had weggeknaagd en even zat uit te blazen. Claudia kwam tegenover me zitten en had blijkbaar via via mn snoepblikje al in het vizier genomen. Ik vond het wel nog wat te vroeg na Shana, dus we hebben even zitten praten voor ze naar binnen ging. Een half uur later lag ze daar nog en ben ik naast haar neergeploft. We zaten een tijdje te praten en ze is ervan overtuigd dat ik eerder met haar op kamer geweest ben, al kan ik me dat persoonlijk met de beste wil ter wereld niet herinneren.

Ik heb haar nog gevraagd of ze misschien een andere artiestennaam heeft gehad (ze lijkt qua gestalte nogal op Mona Lisa, die vroeger ook in Elsdorf werkte) maar ze zegt dus van niet. Ik masseer haar een paar minuten en dan schuiven we door naar een kamer. Waar we al gauw in een omhelzing verstrikt raken, en Claudia een paar DT's op me loslaat, die me een beetje aan Roxy's aanvallen deden denken. Misschien dat daarom mn muziektik met Roxy Music komt? Ze bewijst trouwens de andere kant van Ute's theorie over de vrouwelijke reactie op beffen, want ze houdt een paar keer in voor het te heftig wordt. Ze knijpt echter behoorlijk stevig in doggy en missio en slaagt er na een sprintje bergop me nog eens een keer te lucht in te jagen. BAM. Niet zo hevig als de twee vorige sessies van de dag, maar een prima intermezzo. WGSA-rating: 8/10

Melodieuze overpeinzingen

Eigenlijk dacht ik na de afsluiter met Claudia: "nou dit is het dan." Prima dag gehad, twee steengoede sessies, een goede sessie, klaar. Echter, een akkefietje bij de douche doet me anders besluiten. Ten eerste krijg ik eindelijk Melody een keer te zien (ken haar wel van gezicht uit Pantera/ACAG, maar ja ze is altijd zó snel weggekaapt dat het niet normaal meer is). Helaas waren het niet de meest gelukkige omstandigheden, een klant met financiële moeilijkheden blijkbaar. Deze racebeer beseft dat ik even teveel ben en in een 'gevechtspauze' merk ik op dat als ze hierna nog zin had, ik aan de bar zat.

Ik sta even met een ander NL'er te praten (vermaak je je een beetje in je eentje?), zou zomaar kunnen natuurlijk Maar gelukkig is deze racebeer niet lang alleen want Melody is inderdaad omgeschakeld en komt naast me zitten. Ik begrijp al heel snel hoezo sommige beren monopoliserende neigingen van dit meisje krijgen: slim, lief, niet op haar mondje gevallen en zelfs na een tegenslag schakelt ze weer snel om. Ze geeft me op een gegeven moment zo'n enthousiaste zoen dat ik haar tong ergens ter hoogte van mn nek voel kriebelen en haar lipstick uitloopt zodat ik ineens sterk op Joker lijk, maar niets dat een zakdoekje niet kan oplossen, mwhuhahahaha!

Deze racebeer denkt erover speciaal voor "dagafsluiters" nog maar eens een award te gaan verzinnen, want dit is in drie clubbezoeken opnieuw een schoolvoorbeeld van een topsessie op het einde. Ik maak Melody half schertsend half serieus duidelijk dat ik nog maar honderd euro over heb, dus dat wordt een uur en evt. een tipp. Ze pakt de uitdaging meteen op "Moet ik er nog moeite voor doen ook." En hoe ze dat deed, alsof ik had gezegd dat ze tien uur had ipv één uur, zo langzaam ligt ze me vervolgens gek te maken en op te geilen. Laatste keer dat ik zo erg naar adem heb liggen happen tijdens een pijpbeurt moet nota bene in Panthera zijn geweest, want Marina beheerste die trucjes ook als de beste.

Als ze in 69 op me komt liggen kan ik iets terugdoen, al wordt ze wel zo fanatiek dat ik me gekke muziekjes van F.F.S. voor de geest moet halen, een project van mn favoriete britpopband Franz Ferdinand en mn favoriete alternatievelingen Sparks. Pff, is dit echt de vierde keer, is niet stiekem de tijd teruggedraaid na Claudia en zijn we niet ineens weer vooraan in de dag? Helaas is dat alleen maar inbeelding, maar Melody zelfs is zeker geen inbeelding. Ook zij trekt je gewoon mee in haar eigen flow, forceert nergens, en dat werkt heel stimulerend  op dit moment "Heartbeat increasing heartbeat, as lots of cannibals get hold of you, they need their protein just like you do. This town ain't big enough for the both of us... and it's aint me who's gonna leave!" Na die langzaam opgeilende klim komen we nu in een verduiveld snelle afdaling, waarbij na een paar flinke tempowisselingen nota bene de vierde motorplof. "Godnondeju, weet je wat dat kost!" flap ik er uit. Oh, ja dat weet ze, haha! We liggen nog wat over onze muziekvoorkeuren na te kletsen, waarbij ik ook mn enthousiasme voor synthesizermuziek er weer uitflap en zo gaandeweg snap ik ook hoe ze aan die artiestennaam komt. Past goed bij haar. WGSA-rating: TILT en een nominatie voor zowel de Vangelis Award (beste totalerlebnis) als de Nova-award voor beste dagafsluiter

opruimen

"Melody?" vraagt odipuc met een minzame glimlach. "Melody" is eigenlijk alles wat ik daarop hoef te zeggen. Bij het afrekenen lopen we zelfs nickme nog tegen het lijf, zodat hij zijn koeriersmissie nog kan uitvoeren (stamgast die wss ervoor zorgt dat er nog meer kapers op de kust komen). Ik blijf nog even naprate en een koffie drinken, Melody zegt nog even heel vriendelijk en uitgebreid gedag en is het illusion plopp en keren we de droomwereld de rug toe voor de echte wereld. Maar ik zet in de auto evengoed een paar nummers van Franz Ferdinand en Sparks op. Grappig hoe goed de hoge falset van Ron Mael en de lagere bariton van Alex Kapranos bij elkaar passen. Het schijnt zelfs dat beide artiesten fan van elkaar waren en al sinds 2002 inofficieel samenwerken. Nu spelen ze dus naast nieuw werk ook vaak elkaars  repertoire, waardoor nummers als "When do I get to sing my way" (niet mn favoriete Sparks nummer) ineens nieuw cachet krijgen.



"They'll introduce me, "Hello, hello"
Women seduce me and champagne flows
Then the lights go low. There's only one song I know

There, this home which once was serene, now is home to the screams
And to flying plates and shoes
But I have no souvenirs of these crackerjack years
Not a moment I could choose
And not one offer that I could refuse

So when do I get to sing "My Way" When do I get to feel like Sinatra felt
When do I get to sing "My Way" In heaven or hell
When do I get to do it my way. When do I get to feel like Sid Vicious felt
When do I get to sing "My Way". In heaven or hell