Het blijft leuk om over deze hobby te schrijven maar dan enkel over het raammeisje en niet over de persoon achter dat raammeisje. Die is namenlijk niet belangrijk , de hete slet die ze speelt is dat wél 
Het doet me plezier dat je het onderscheid zo mooi maakt tussen het sletje aan het raam en het echte meisje. Ik hanteer namelijk dezelfde zienswijze. Het raammeisje is het product van acteertalent. Het echte meisje, de actrice, voert het raammeisje op als een hete slet die niets liever heeft dan seks. Seks met jou zelfs, want jij bent speciaal (immers, je betaalde voor haar theateract
) en zij gaat je verleiden en een spetterend orgasme laten hebben.
Omgekeerd moet zij ook speciaal zijn voor jou. Je vergeet even dat je betaalde en gaat op in het spel, want je mag haar neuken, en dat is toch redelijk persoonlijk en intiem. Als brave jongen wil je het vrouwelijk diertje waar jij je zo dadelijk gaat in ontladen toch een beetje leren kennen, en je stelt vraagjes. Een vriendje? Oei nee, we gaan niet over een vriendje praten, we zijn net bezig aan iets intiems tussen ons twee, jij en ik. Dus geen vriendje. Zo werkt het.
Is nu dat meisje onbetrouwbaar en niet meer waard om er bij te gaan, omdat ze over een vriendje loog? Zij vertelt je toch ook haar echte naam niet, misschien verdoezelt ze zelfs haar leeftijd en/of afkomst. Ze speelt dat ze bronstig wordt van jouw heerlijke pik, terwijl ze misschien in zichzelf denkt 'hopsa weer ene, hopelijk komt ie snel genoeg klaar want mijn poes is al half schraal'.
Als we nadenken, wéten wij dat. Net zoals we weten dat de moordenaar in de film geen echte moordenaar is. en toch gaan we erin op. En genieten we met volle teugen van heel de 'voorstelling'.
John kannon wil liever niet dat zijn geld bij het vriendje terecht komt. Zoals sexmachine stelt: elke werkende mens die een partner heeft, deelt toch doorgaans ook het geld met die partner. Ik zou enkel terughoudend reageren indien ik zou merken aan bepaalde dingen dat zij onder dwang en tegen haar zin de job doet. Dan klopt er iets niet.
Maar niet elke Roemeense vriend pakt de zaken op die manier aan. Ik ken er die zelf ook werken en de job van hun vriendin dan ook gewoon als een job zien. Roemenen hebben ook vaak een voorliefde voor wagens van een bepaalde soort. Is dat een probleem? Als de bakker met een dikke BMW rijdt en zijn vrouw met een Mercedes, dan kan ik ook zeggen dat ik daaraan meebetaald heb. Maar vergeet dan niet dat zij er voor gewerkt hebben. Ik rijd zelf ook vaak wel met een niet alledaagse auto. So what. Heb ik ook voor gewerkt he.
Als we rondkijken in het SKW, en we zien al die meisjes staan, dan zou het toch wel straf zijn om te willen gaan geloven dat er zoveel jonge meisjes zijn in die leeftijdsgroep, die geen vriendje(s) zouden hebben. Die meisjes komen niet uit een klooster he. Het is toch normaal dat jonge mensen vrienden hebben, en waarom zouden ook zij niet de liefde kunnen ontdekken in vrienden? Het zijn allemaal mensen toch. Vriendjes zijn niet per definitie pooiers, omdat er allicht een paar procent rondlopen die wél in die richting gaan.
Alls dus iemand de vraag stelt aan zijn favoriet SKW meisje 'heb je een boy friend', dan zou ik het logisch vinden dat die vraagsteller in zich zelf denkt 'waarschijnlijk wel' en dat het meisje denkt 'ik ga maar nee zeggen want dat hoort een klant het liefste'.
Zoals dan, tenslotte, Mocata schrijft is het als klant de bedoeling dat we plezier komen maken bij de raamdames. We komen seks hebben en we spelen met mooie jonge meisjes. We komen niet om een relatie te zoeken. Ik denk zelfs dat de meeste wandelaars niet eens zouden kunnen verdragen dat hun 'partner' deze job doet. Nee, het SKW is een speeltuin voor levensgenieters en in die optiek zijn enkel de raamdames van belang en niet het meisje dat als actrice achter die raamdame zit.
Persoonlijk ben ik nogal op de mens gericht, en ik heb dus zelf wel bij een aantal meisjes belangstelling voor hoe ze écht zijn. Niet bij allemaal, wel bij 'een aantal'. In uitzonderlijke gevallen kan dat tot een vriendschappelijke band leiden. in 1 geval heeft het bij mij tot een echte vriendin geleid. Maar dat is superuitzonderlijk. Al de anderen mogen van mij leven zoals zij dat willen. Zolang zij vriendelijk en lief blijven tegen mij als klant, en zolang ze mij een goeie service geven, mogen zij van mij vanalles vertellen over zichzelf. Ik veronderstel dan zelf wel dat bepaalde zaken niet helemaal waar zullen zijn, maar who cares.
