Ik moest vandaag werken in de buurt van het Brusselse. In plaats van naar het Schipperskwartier te karren besloot ik maar een van de rosse buurten van Brussel te bezoeken. Het was trouwens al weer een tijd geleden dat ik nog op de Avenue Louise en de Koopliedenstraat was geweest.
In een tippelhoer uit de Avenue Louise had ik best wel trek. Helaas was het nog altijd maar 21.00 uur en dat betekende dat ik nog een kleine 2 uur zou moeten wachten alvorens de eerste hoeren zich naar daar zouden begeven.
Het werd dus de Koopliedenstraat of de Aarschotstraat. Ik prefereer de Koopliedenstraat en parkeerde dus mijn wagen in een van de zijstraten aldaar want de politie patrouilleert daar op verboden verkeer en met die heren met een blauwe
wil geen kat last.
Eerst ging ik naar de nachtwinkel wat drank en een kleine snack inslaan alvorens me in de straat te begeven. Helaas waren er aldaar geen lekkere wijven, althans ik heb er geen gezien. Transen en minder mooie meiden waren er wel in overvloed. Even dacht ik om een blonde met een brilletje mee te nemen maar ik besliste toch maar om verder naar de Aarschotstraat te gaan.
Mijn wagen besloot ik te laten staan waar hij stond want dat is altijd een miserie in de Aarschotstraat. Qua veiligheid is het trouwens ook niet te vertrouwen, en het belangrijkste van al een mens kan al die schoonheden beter bekijken van op de stoep dan van in de wagen. Dus na een 20 tal minuten stappen kwam ik aan in de meest bekende hoerenstraat van de Belzique.
Eerst en vooral vond ik qua schoonheid de line - up beter dan die van het Schipperskwartier het afgelopen weekend. Er waren ook heel veel blonde dames aanwezig.
Ik hou wel van die sfeer van het Noordkwartier. Die grimmige, criminele en duistere sfeer trekt me wel al zijn er betere plaatsen om te wandelen. Ik denk hierbij aan Antwerpen en Duisburg maar bon.
Er waren weer veel allochtonen en het leek of ik de enige Belg in hoerenland was. Ze trokken aan mijn mouw om een cent en een sigaret... Je kent dat wel.
Ik heb geen enkele bekende dame gezien maar dat is ook geheel logisch omdat ik daar amper kom.
Zelf had ik heel veel zin in een blonde op nummer 196.
Ik besloot er een praatje mee te gaan maken aan de deur. Ze bleek niet veel tijd te hebben om mij te woord te staan en daarom ben ik ook maar niet binnen gegaan. Als ze aan de deur al geen tijd hebben...
Hoewel ik niet geneukt heb, heb ik toch een leuke wandeling gemaakt en veel mooie dames kunnen bekijken met in de ene hand mijn eeuwige sigaret en in de andere hand een Red Bull.
Voor Roberto moet het niet meer zijn.
