Vandaag veel berichtjes ontvangen van dames die gisteren of vandaag terugkeren naar Roemenië. Ook enkelen die hier gaan overbruggen. Ook vaak met de onderliggende vraag.... wat vertel ik het thuisfront? (makkemijk als je zogezegd in de horeca zit, minder logisch als je zogezegd in de Zorg werkt).
Het zijn unieke tijden,.... het zijn geen fijne tijden. Ik denk ook niet dat het SKW binnen de maand na heropening al terug op volle toeren zal draaien....
Gisteren of vandaag' Nee Barti, nee. De vlucht is al verschillende dagen bezig. Toen het nog kon. En toen de klanten meer en meer wegbleven uit vrees voor het virus. En toen er niet genoeg meer verdiend kon worden om het raam, het flatje en de onkosten te kunnen blijven betalen.
De uitleg thuis wordt voor de meesten vergemakkelijkt door het argument dat ze bij een eventuele ziekte liever thuis bij de familie zijn, dan in een ver vreemd land waar ze eigenlijk niemand kennen die er voor hen wil zijn als ze hem of haar nodig hebben.
Het zijn idd geen fijne tijden. Je hebt het al over de heropening, die is nog niet in zicht vrees ik. Bedenk dat het verloop van zo een epidemie in de tijd een spreiding kent die door een Gausscurve beschreven wordt. Zo een curve is symmetrisch, het linker deel is even groot als het rechter deel, en de piek ligt in het midden. Die piek hebben we nog niet bereikt. En hoelang is het spelletje al bezig...
En wat betreft 'na de heropening' mogen we ons gerust nu al de vraag stellen, hoe gehavend wij er gaan uit komen. Na wekenlange crisis, allicht een volledige lock down die nog komende is, gaan veel mensen op hun tandvlees zitten. Geen werk mogen doen = geen geld verdienen. Het zijn niet allemaal doorbetaalde ambtenaren op een bureau he. En de onkosten lopen door.
We gaan waarschijnlijk allemaal met groot ongeduld en met een dikke broek de dag afwachten dat het SKW weer open mag gaan. Maar gaan bepaalde groepen mensen nog wel een wandelbudget hebben de eerstvolgende maanden? En hoe lang duurt het voor al onze schatjes terug hier zijn?
Het worden zwarte tijden voor onze meisjes.
