Hallo Rakkers...., het is Party-time...... :pica

De vakantie is (was) aanstaande en hoe die beter te beginnen dan eens lekker ongegeneerd vreemd te gaan in een andere poel des verderfs dan je eigen stamcluppie?

In plaats van voor de zoveelste keer het zelfde bewegende meubilair (dames voor de niet verstaander) te zien werd het weer eens tijd voor wat anders. In plaats van LR ging de voorkeur uit naar GT of SS. Aangezien de concurrentie korting bood dmv een forumfeestje en een wandelmaat bereid was om mij te chauffeur'en was de keus vrij gauw gemaakt. Aangezien m'n laatste audit van SS nog al wat te kortkomingen  bloot legde mezelf op voorhand maar vast voorgehouden dat het vooral een dagje ouwehoeren werd met oude bekenden en andere randfiguren die deze hobby mie reeds brachten.

Genoeg details over de aanloop naar mijn weerzien met SS. Samenvattingen over ritjes van en naar een club zijn er al genoeg. Omdat mijn begeleider in de voorgaande weken SS net wat vaker aan deed dan ik moest ik gedeeltelijk op zijn kennis terug vallen. Lastig, aangezien we beiden een totaal andere smaak hebben als het om leenliefjes gaat. Toch kon de eerste potentiële kandidate direct bij naam genoemd worden. Haar engelse accent was me in het verleden al vaker opgevallen. De daarbij horende nickname kwam me echter nog niet eerder ten ore. "the Queen" in hoogst eigen persoon schreed voorbij. Girl next door type op het eerste gezicht. Letterlijk, want in de straat waar ik woon, woont ook een jonge dame van begin 20 die als twee druppels water op haar lijkt. Dus. Maar goed, dikke streep er door, want haar suikeroom was er ook. Wellicht een volgende keer.

Effe lekker lunchen dan maar. Dat kan in SS eigenlijk niet fout gaan. Hoge standaard zoals we dat hier al een tijdje kennen. Al trekkend aan een croissantje de gedachten even af laten dwalen zoals mijn sterrenbeeld voorschrijft. Verrek, dit is mijn eerste keer SS sinds bij YY de deuren zijn dicht getaped. Benieuwd wat dit met de line-up heeft gedaan. Er was al best wel wat over gezegd en geschreven en niet alles onverdeeld positief. Uiteindelijk kon ik zelf slechts twee economisch vluchtelingen uit Roermond ontdekken. Aangezien ik daar de deur niet echt plat liep is het nooit echt in mijn netvlies gebrand.

Gelukkig staat dat een geslaagde dag niet in de weg. Zoals dat met mij en plannen vaak gaat blijft er vaak niet veel van over en word de koers stevig gewijzigd. In plaats van ouwehoeren met collega ijsberen werd het jagen op mooie, leuke, lekkere meiden. Al vrij snel verschenen de namen van Amalia & Ramona op de shortlist. Leuke jonge meiden die met een frisse blik door de club bewogen. Hun schoonheid bleef echter niet onopgemerkt en al snel werden beiden geschaakt, helaas. Uiteindelijk besloot één van deze twee beauty's het al vroeg voor gezien te houden gezien de drukte en de daar bij behorende wachttijden.

Ergens tussendoor was er nog een exclusieve schranspartij voor allen die zich aangemeld hadden voor de party. Op de een of andere manier blijf ik daar toch naar kijken als een soort poppenkast waar het merendeel de kans benut om onbekende koppen aan nickname's te (laten) koppelen. Ach, 't hoort erbij.

Daarna gauw terug de kelder in want ik had wat interessants gezien op het bankje in het verlengde van de trap. Een op het eerste gezicht saaie doos kijkt wat verveeld om zich heen en laat de ene na de andere kans op een kamer aan zich voorbij gaan. Dat wekt natuurlijk mijn nieuwsgierigheid. Waarom gaat ze niet naar de kamer of haken de potentiële kandidaten af. Uiteindelijk blijkt ook hier de wachttijd boosdoener. Driekwartier wachten voor een half uurtje kameren word niet iedereen door haar gegund. Daarnaast, is ze ook nog eens selectief als het om afkomst gaat. Heren uit een niet nader te noemen werelddeel weigerd ze bij voorbaat al ivm een algeheel gebrek aan hygiëne al dus haarzelve. Hmmmm, ik opper voorzichtig dat ik wel weet hoe een douche werkt en eventueel ook nog wel een lekker geurtje op wil doen. "Maar we moeten langer dan een half uur wachten....." zegt ze voorzichtig om te pijlen of ik die tijdsinvestering waard ben. Wait and see... Deea noemde ze zichzelf. Lang, ca 1,80 blond, bril ex YY. Gaan we zeer zeker nog eens doen.

Hier had een samenvatting kunnen staan over hoe gezellig het was met collegae ware het niet dat dit stuk tekst toch al veel te lang word dus ga ik maar door naar het andere meisje bij de trap

Huiswerk: Fata de pe scara, het is de titel van een lied gezongen door Florin Salam en Mr Juve. De laatste van die twee heeft overigens een zeer karakteristieke stem en zal door vele clubveteranen onbewust wel herkend worden. Zoekt het maar eens op. Waarom deze opgave BB zullen sommigen denken? Wel nu, muziek kan je terug brengen naar een plek, herinneringen, een gebeurtenis of weet ik wat nog meer. Lekker boeiend ook. Anyway, op een gegeven moment valt mijn blik op een meid die van de trap af naar beneden komt. Ik ken haar....... maar waarvan? Ik ben er zeker nooit mee naar de kamer geweest maar toch is er die herkenning. En het is wederzijds  Die blik, het oogcontact, haar lichaamstaal.... We hebben sex zonder een woord te wisselen of elkaar überhaupt maar aan te raken. Dat is zeker. Niet als, maar wanneer we de kamer op gaan zullen de vonken er zeker weten van af vliegen. Een gevoel wat ik maar heel zelden heb maar wel zéér herkenbaar is. Slechts een handvol clubvriendinnetjes gingen het meisje bij de trap al op soortgelijke wijze voor. Één alles zeggende blik.... Ik ben overigens nog steeds met stomheid geslagen dat ik haar totaal niet kan plaatsen in die andere club waar ze werkte. Helaas gaat het die avond niet meer gebeuren aangezien het bijna tijd was om naar huis te gaan. Dan maar de week er op terug komen 

Stay tuned voor het vervolg  :olaaaa :olaaaa

Ik vind dat daten buiten een club heel goed gaat. Meerdere keren gedaan tot overnachtingen aan toe. Snap niet wat daar mis mee is. En nee, ik heb er geen cent voor betaald. Ja, horeca en zo maar geen uur tarief, ook geen sex overigens althans niet dat ik daar op uit was. Gewoon weten waar je staat, wie je bent en wat je wil.

Ik heb zo'n hekel aan de woorden "je gaat toch geen hoer......" Een diskwalificatie van ze als mens en kenmerkend voor denk patronen van sommige collega ijsberen.

Binnenkort zou er een nieuwe Bar geopend worden (althans zo heb ik me laten influisteren). Ben ben benieuwd, het doel zou zijn om de drukte op de vrijdag en zaterdag avond op te vangen en zo minder omzet mis te lopen. Schijnbaar signaleerde men dat er meer animo dan plaats was, vandaar. Begane grond huis 17-19 moet het allemaal plaats gaan vinden. Het oude tattoo hok zou zijn uitgeruimd om deze uitbreiding mogelijk te maken. Daarnaast zoemt het rond dat als de uitbreiding beneden gerealiseerd is de bar helemaal boven in gesloten word en er nieuwe kamers van gemaakt worden. Dat heeft op zijn beurt weer tot gevolg dat de kamers beneden bij de security een andere bestemming krijgen. Geen idee of er een spetterende opening mee gepaard gaat. Tijdspanne, ergens in de komende twee tot vier weken, maar ja, we weten allemaal wel hoe dat gaat.

Een ander langlopend project is het nieuwe laufhaus wat zou moeten verschijnen op de plek waar eerst (het ingestorte pand van) Taxi Sarno zat. Mocht je nog ergens een miljoentje hebben liggen (wit, het moet wit geld zijn) en willen investeren in een nieuw te bouwen laufhaus, vraag dan eens rond op de vulkaan en voor je weet zul je op het juiste adres binnen staan. De verwachtingen zijn dat er niet heel veel mensen staan te springen om hierin te participeren. Een nieuw pand zal dan ook nog wel enige tijd duren.

Nog een pand.....?? Euhm ja, schijnbaar is het geen hele grote vet pot (of er word te veel afgeroomd) en kan alleen schaalgrootte een voortbestaan op de lange termijn garanderen.

Dit alles onder voorbehoud natuurlijk  er worden nog wel eens wat sprookjes verteld op de vulkaan.  :lol_hitting:

even wat aanvullingkjes op mijn recensie van 30-12-2014.

Enerzijds omdat er na het plaatsen me nog wat dingen te binnen schoten, anderzijds omdat ik op een ander forum een heuse scheld kanonnade via de mail mocht ontvangen. Ik zou beïnvloed zijn omdat de entree een vrijkaartje betrof en Dolce-Vita zou een gore tent zijn.... Nou ja zeg...

Anyway,

Kino
Als eerste wil ik opmerken dat DV geen Kino heeft zoals ik die uit bijvoorbeeld Living Room of Golden Time ken. Er hangen weleenswaar flatscreens waarop op porno te zien is, maar een afzonderlijke donkere ruimte zoals in de andere genoemde clubs ontbreekt. Voor mijn persoonlijk geen gemis, voor mensen die van publieke actie houden in het schemerdonker misschien wel.

Muziek
Ten tijde van mijn tweede bezoek werd er voornamelijk populaire rap-muziek gedraaid afgewisseld met TRAP-music. Dat viel bij best wel in de smaak op dat moment. Voor degene die niet weten wat trap-music is, Google eens op Yellow Claw bekend van SHOTGUN of Thunder wat inmiddels een echte after midnight vulkan klassieker is maar dat ter zijde. Tijdens mijn eerste bezoek aan DV was de muziek veel middle of the road (voor ieder wat wils)

En verder, om de schijn van partijdigheid weg te nemen hier wat commentaren van een ijsbeer die zelf zijn entree geld betaalde. Deze overwegend kritische ijsbeer was net als ik positief over de inrichting en de hygiëne in de club. Deze gequote beer is overigens op een ander forum actief.

Heb gisteren ook voor het eerst deze club bezocht, weliswaar zonder vrijkaarje, maarja, ik heb me naar ik me kan herinneren dan ook nog nooit ingeschreven voor de tombola. Dus eigen schuld dikke bult! Ik vond de inkom à 45 euro ook eigenlijk nog wel meevallen!.......

Maar alles bij elkaar toch wel een nette indruk. Vooral het interieur van de club vind ik er mooi uit zien met al die glimmers. Heeft wel wat. Douches en hygiëne waren ook prima.

Kom ik er weer? Misschien.......als ik weer ééns in de buurt ben....
Ik heb me in ieder geval wel vermaakt in Dolce Vita!

Link's naar de  muziek waar ik in de bericht refereer
https://www.youtube.com/watch?v=-kNBkiNwu1U
https://www.youtube.com/watch?v=oIwFJNguQgY
https://www.youtube.com/watch?v=qTkRehr3iGI

Lijkt me leuk om nog een keer naar GT te gaan. Een vrijkaart zal hier zeker bij helpen. Benieuwd of het dan net zo leuk wordt als die heerlijke laatste zomerse dag van dit jaar.

Na een aantal bezoeken waar ik zo zat als een kanon LR verliet werd het eens tijd voor een nuchtere kijk op hoe de zaken er voor staan in Living Room. Deze lag al een paar daagjes op de plank, vanavond / vannacht eindelijk eens tijd om 'm af te werken.

Na een onrustig dagje thuis op de bank hangen had ik zin in een verzetje. Diverse opties werden over wogen.... een thuiswedstrijd bij van Goch, mijn Rld thuis te duisburg, die lekkere Nikki bezoeken in Köln of naar Living Room. Het duurde toch een paar uurtjes voordat ik er uit was.

Het werd dus Living Room. Om 21 uur de bolide gestart om vervolgens een uurtje later @ de august thyssen strasse te arriveren. Een hartelijk welkom aan de deur en geen verdere uitleg over het SC principe omdat men mij al begint te herkennen als terug kerend bezoeker. Badjas aangenomen en naar beneden om van outfit te wisselen. Daar werd maar weer eens bevestigd dat mijn slippers een gouden aankoop waren. Niet zoeken naar de juiste maat en je weet zeker dat alleen je eigen goed verzorgde voetjes er mee rond gesjouwd hebben.

Weer terug naar boven ontdek ik dat het restaurant gedeelte er smetteloos uitziet en er geen eten te bespeuren valt. SHIT, zal toch niet.... Ik had er eigenlijk wel op gerekend en de maag rammelde al een beetje. Maar goed, direct naar de koelkast buiten in de tent gerend en voordat ik daar aan kwam was ik alweer gerust gesteld. Vanwege het mooie weer werd het eten buiten geserveerd. Omdat ik pas laat binnen kwam was de keuze qua eten niet heel groot meer maar de gril stond nog aan en werden er diversen soorten vlees bereid.

Bordje gedaan en ondertussen mooi de duitse sport highlights mee kunnen pakken. Omdat ik zelf dus met de auto was helaas veroordeeld tot het nuttigen van alcohol vrije drank. Een bitburger 0,0%... Het is even wennen maar je komt er de avond wel mee door. Vanuit mijn oog hoeken zie ik een groetende arm omhoog gaan, een bekende die ik een tijdje niet gezien had genoot in deur opening even van een sigarettje en een drankje.

Na het eten even een duik genomen in het bubbelbad. Voor mijn gevoel is dat bad altijd te koud, alleen bij mijn eerste bezoek aan LR had het voor mijn gevoel de juiste temperatuur. In zo'n bubbelbad ontdek ik ineens een meer waarde ten opzichte van een Rld. Ongegeneerd naar naakte jonge vrouwen kijken. Jonge vrouwen die bij je in bad komen zitten of één van de zweethutjes willen gebruiken. Gek eigenlijk dat ik daar nu aan denk, laatst merkte ik nog op naar een collega wandelaar dat het me helemaal niets leek, clubs waar dames de hele dag zo goed als naakt rondlopen. Na een 20 minuutjes bubbelen vond ik het welletjes en sprong onder de douche om de zwembad lucht te verwijderen. Al afspoelende onder de douche komt er een dame met markante gelaatstrekken uit een van de zweethokjes. Door de manier waarop het douche water over mijn lichaam naar beneden stroomt lijkt het net of ik onder de douche sta te plassen, wat deze dame dan ook fijntjes opmerkt met een lacherige ondertoon.

Boven aan de bar tref ik een moderator van een ander forum even kort. Terwijl ik net binnen ben heeft hij er al een dag clubbezoek op zitten. Diverse dames komen voorbij om even gedag te zeggen of een wat langer praatje. Zijn zus is de enige die ook een beetje handtastelijk word. In een conversatie over "Dick-size" spreekt ze de wens uit met een klant te kameren die op zijn minst "normaal" (het liefst groter) geschapen is.... en ja hoor... zoals bij elk club bezoek tot nu toe verdwijnt er ongevraagd een vrouwenhand in mijn badjas. Ditmaal maak ik daar geen bezwaar tegen en word zelfs mijn ego even gestreeld. Mijn vleselijke zwaard word door zus lief groot genoeg bevonden. Leuke meid hoor, goed lachs, maar ik had even wat andere dames op de radar, en sla een aanbod om te kameren af.

Nee, de vulkaanman had Jovanna al diverse malen voorbij zien drentelen. Bij een vorig bezoek nam dit dametje al ongevraagd plaats op mijn schoot maar moest ik haar helaas weigeren omdat ik al op een andere dame wachtte die net een sleutel was halen. Eigenlijk had ik toen met Jovanna de kamer op moeten gaan en de andere laten zitten. Maar goed, das war einmal... Tweede poging van Jovanna om mij mee de kamer op te krijgen slaagde wel. De kamergang zelf vond ik wat minder geslaagd. Wel weer een pracht van een voorbeeld dat een wingman wonderen kan doen. Afgeleid als ik was door haar heerlijk lichaam had een wandelmaat vast en zeker opgemerkt dat ze de bokkepruik op had en niet van plan was er iets leuks van te maken. Sextechnisch was het allemaal in orde hoor, maar voor mijn gevoel kwam ze niet echt los. Los in de zin van dat het even geen werk hoeft ze zijn maar ze het zelf ook leuk mag hebben.

Eenmaal weer onder de andere clubbezoekers word ik aangesproken door Crazy... of nee ? zegt ze nu dat ik gek ben..of??? Nogmaals proberen. (IK) "Hi, i'm Pierre, and you are.. (ZIJ) Crazy (IK) Crazy? No, i mean your name (ZIJ) Yes, Crazy ... Ik check nogmaals of ik echt alcohol vrij bier aan het drinken ben maar op het moment dat de muziek even wat minder luid is word het snel duidlijk. Casey. Al snel ontwikkelt er zich een leuk gesprek wat even zo snel weer onderbroken word. Een andere ijsbeer die zijn prooi niet vermoeid met conversaties maar gelijk de kamer vraag afvuurt. Jammer, ik had crazy Casey best wat beter willen leren kennen. Mijn eerste en enige echte biertje bood wat troost, ondertussen een beetje spelen met m'n foon.

Al berichten checkend begon me daar een paar bankjes verder een zeurwijf over haar iphone. Ze zag mij bezig met mijn telefoon en vroeg zich af of ik haar nummer niet even kon bellen. Haar iphone (zo ongeveer elke derde woord wat ze zei) was blijkbaar gejat en ze wilde checken of het toestel nog aan stond. Tijdens diverse pogingen om te ontdekken of haar bel apparaat een teken van leven zou geven kroop ze steeds dichter tegen me aan. Vraag me niet waarom, maar ergens vond ik het nog prettig ook. Ondanks haar gezeur over haar iphone, haar aversie tegen alles wat niet duits en of italiaans was, haar drang om anderen haar mening op te leggen. Mens wat kun je toch moeilijk doen over zulke niets zeggende dingen. Toch kwam mijn zwaard op oorlogssterkte. Een japans samurai zwaard was er niets bij qua hardheid. "Why don't you ask to go to a room". Ze antwoorde niet maar liep gelijk weg. Twee seconden later was ze terug met de sleutel. Ondertussen ging het gezeik gewoon door. Bla bla bla iphone bla bla bla. Ze was zo met haar phone bezig dat ik een laken pakte voor op het bed, de deur afsloot en haar op het bed gooide. Met m'n badjas nog aan schoof ik zonder vragen of aankondiging m'n pik in die zeur mond van haar. Zo, die is even stil... Tegelijkertijd schrik ik enigzins van mezelf.. Zo deed ik het nog nooit, althans niet bij dvp's waar ik nog niet eerder mee kamerde. Maar de schrik was er gauw vanaf, er kwam geen enkele wanklank en gulzig zoog en likte ze aan mijn zwaard terwijl ik haar tempo bepaalde door haar hoofd vast te houden. Nog even schoot het door mijn hoofd om eveneens ongevraagd mijn lading achter in haar keel te lozen maar toen mijn vingers zich een weg tussen haar schaamlippen vonden was het een uitgemaakt zaak. Knalhard neuken. Ze was ongeloofelijk nat, mijn manier van handelen beviel haar blijkbaar erg goed. Omdat ik er niet helemaal zeker van was dat haar gezeur zou stoppen in de missionaris maar gauw mijn tong in haar mond geduwd. Ze wond me zo ontzettend op dat ik slechts deed waar ik zin in had en zij ging er vol in mee. Toen ze boven op me zat bereed ze me als een bezetene, de eerste zweetdruppels kwamen bij haar tevoorschijn. Naar haar eigen genot toewerkend verloor ze definitief de controle en liet ik haar stoppen om een nieuw condoom aan te brengen. In the heat of the moment was het ding niet goed aangebracht en dreigde het verloren te gaan. Tevens een mooi momentje voor mij om te recupereren en haar wat langer te kunnen neuken. In doggy pakte ik haar arm en bracht deze naar daar waar onze geslachtsdelen elkaar ontmoeten. Help jezelf een beetje mee schatje want ik houd het niet lang meer. Wat volgde was een geweldig orgasme. Een explosie van frustratie die er uit geneukt werd door lust. God wat een heerlijk gevoel hoe een vrouwenlichaam de spieren laat samen trekken tijdens een orgasme....
Haar naam is Milena of Melina of zo iets. Even dacht ik dat het de dame was waar m'n club buddy duisburgspesjalist enkele weken eerder mee op de kamer was maar ik twijfel er sterk aan. Een volgend bezoek zal uitsluitsel moeten geven.

Omdat een en ander nogal vermoeiend was maar weer een ontspannend bubbelbadje gedaan. Voorzien van een koud colaatje en wederom vrouwelijk schoon wat genoot van de andere wellness faciliteiten. Ik had mezelf voorgenomen om het er bij te laten. Nog één drankje op de bankjes daar bij die danspaal en dan naar huis. Je denkt er op zo'n moment niet bij na maar voornemens gaan bij vaak snel overboord. Op de bank hangend werd er door diverse dames lekker met de heupjes gewiegd, al dan niet ondersteunt door de dans paal. Daar viel Andrea mij op. In eerste instantie door het bijna volledig afwezig zijn van de vrouwelijke rondingen op haar bovenlichaam, later door haar semi stiekeme en uitdagende lachje wat mij vrijwel direct wist te binden. Tussendoor kwam er nog een dame naast me zitten die ik achteraf gezien vreselijk onbeleefd behandelde maar ook op haar wijze van contact maken was wel wat af te dingen. Ongevraagd schoof er een tong in mijn oorschelp en verdween er een hand in de badjas. Pas nadat ik een poging tot tongworstelen af weerde werd er op normale manier gevraagd wie ik was en waar ik vandaan kwam. "From nowhere and the name is not interested" Ik denk dat ik hier niet hoef te beschrijven hoe een dame er uit ziet als ze gepikeerd weg loopt.

Andrea had dit geheel blijkbaar gade geslagen en weer kwam dat uitdagende lachje te voor schijn. Ik verkaste van de bank naar de bar voor een zoveelste colaatje en werd gevolgd door Andrea. Ze had goed opgelet en hield haar handen thuis. Op een nette normale manier wisselde we namen uit maar een normaal gesprek zat er niet echt in. Ik was te gespannen door haar sexy uitstraling en werd onder de badjas alweer langzaam hard. Er zat dus maar een ding op, sleutel vraag en de kamer op. Hard was ik in no time, en o wat sabbelde ze lekker aan mijn pik. Maar helaas was er sprake van overkill. Na de wilde sex met het zeurende iphone meisje en een geweldige date in Bochum een dag eerder kon ik niet meer klaarkomen. Andrea bracht me oraal tot op het randje maar ik viel er niet overheen... een orgasme bleef uit. Blijft een akward moment als je niet komt en een enkeling weet het zo te brengen dat je daadwerkelijk gelooft dat zij teleurgesteld is in het uitblijven van jouw orgasme. Lekker boeiend allemaal, de situatie omgezet in genot voor haar. Een lekkere massage slaat geen enkele dvp af na uren op die veel te hoge hakken.

Het liep inmiddels tegen sluitingstijd en besloot nu dan toch maar echt naar huis te gaan. Tijd voor een nuchtere kijk op een bijna alcoholloos bezoek. Qua beleving maakt het voor mij niets uit, wel of geen drank. Ik blijf het dus hartstikke leuk vinden daar in de huiskamer. De €60 entree zijn wat mij betreft gerechtvaardigd. Ook, als je zoals ik, pas om bijv 10 uur 's avonds daar bent. Voor mijn gevoel word je door de dames correct behandeld, dronken of niet, ik kon daar in ieder geval geen verschil in ontdekken. Ik zal dan ook weer snel terug keren naar LR, het schijnt dat er binnenkort een bananen feest is

Om af te sluiten een leuk muziekje en tevens een voorproefje wat ik nog in de pen heb zitten. Green Day - Homecoming lyrics

Groet, BB

Een avondje bahnhofsviertel te Frankfurt. Vrijdagnacht al een globale beschrijving, nu wat meer details.

Tegen een uur of negen 's avonds word ik door de S-bahn afgeleverd op de Hbf te Frankfurt. Een paar uur daarvoor gearriveerd bij het hotel alwaar ik me voorbereide op een avondje bergbeklimmen. Na een rit van drie uur even douchen en de oogjes een tijdje dicht voordat de expeditie begon. Het hele Rld in het bahnhofsviertel aflopen is namelijk topsport. En dan is er nog niet eens geneukt.

Vanaf het hoofdstation is het minder dan een kilometer lopen naar het Rld. Hooguit 10 minuutjes, en je staat er midden in. Het lijkt wel of ze vers wandelaarsbloed ruiken in Rld's waar je nog niet eerder was. Koud uit de trein, werd ik op de hoek van de Mosel met de Taunusstrasse aangesproken door een Amerikaan. "Good day Sir, How are you?" Ik had het niet moeten doen, maar trapte in de uitgestoken hand. Verder lopen was volgens hem niet nodig, de bar/stripttent waar hij voor stond bood alles wat ik zocht was zijn veronderstelling. Een conversatie in een mengelmoes van duits en engels volgde. Zoals ons nederlanders wel vaker ten deel valt werd ons gesprek beëindigd met een "Kijken kijken, niet kopen" toen ik niet op zijn aanbod inging.

Door naar het laufhaus aan de overkant, Moselstrasse 36. Net voordat ik het pand binnen wilde gaan ook hier een uiterst irritant persoon (vrouwelijk dit keer) die meende mij op andere gedachten te moeten brengen. Think again lady, niet goed opgelet hoe ik je collega handelde aan e overkant. Jakkie  wat een vervelende lui. Ook hier een verwensing na het afslaan van de geboden diensten. Huis M36 dus. Een van de beter onderhouden panden als je het mij vraagt. Omdat een enkele duisburgse collega dit soort details erg belangrijk vindt had ik me voorgenomen daar extra goed op te letten. Iets wat steeds minder goed lukte bij een oplopend aantal bezochte huizen. Maar in M36 was ik nog fris. Zag er goed uit allemaal. Een blik in de kamer bij enkele dames liet zien dat het gros van de dames het vak serieus neemt en zichzelf en de kamer netjes verzorgt. Dames van mijn smaak vond ik er echter niet. De hoofdmoot word gevormd door 40 +'ers in diverse kleuren en maten.

Door naar Taunus 39. Al een stukkie minder qua onderhoud. Maar de interesse daarvoor was al aan het afnemen. Dit huis herbergt dames in de categorie 20 tot ca 30 jaar. Wederom in diverse kleuren en maten. Tijdens de tweede ronde zag ik een prachtige Bulgaarse gypsy. Een uurtje daarvoor zat ik aan een tafeltje naast haar in één van de vele eettentjes. Helaas verkeerde ze in het gezelschap van een mannelijk persoon die haar continu op commanderende toon toe sprak. Jammer... Nog tijdens de eerst ronde stond daar de poolse Julia. Ik heb wat met die naam de laatste tijd... Anyway, een praatje van een paar minuten met deze zeer naturele dame maakte me nieuwsgierig naar meer. Eerlijk sprak ik uit pas in het tweede huis te zijn en de volledige ronde te willen lopen. Achter af bleek Julia een van de weinigen die daar relaxed mee omging. "See you in a couple of hours then" was haar antwoord.

Verder naar Taunusstrasse 26. Bij dit pand hebben ze er al wat meer moeite ingestoken om het als bordeel herkenbaar te maken. Waar de eerste twee huizen maar een klein bord hadden hangen die sexuele dienstverlening suggereren, kan het op nr 26 niet missen. Een volledige erotisch getinte toegang leidt je naar de twee trappenhuizen. Dit pand is onderverdeeld in twee gedeeltjes. Het is er veel donkerder dan in de andere huizen en de traptredes zijn van het allersteilste soort. Hier werd ik weer herinnert aan mijn voornemen alles op m'n dooie akkertje te bekijken. Er dreigde zweet op m'n rug te ontstaan. Iets wat achteraf gezien onmogelijk te voorkomen is maar goed. Op het moment dat ik het pand bezocht waren de aanwezige dames voornamelijk van roemeense makelij en de leeftijdscategorie 18 tot 25. De meeste aan de magere kant en het rook er niet bepaald fris. In mijn ogen het "minste" huis.

Volgende halte was T26. Schijnt dat dit huis bekend staat of stond als "Alles Ohne" huis. Het is mij gelukkig niet aangeboden (in zijn geheel niet btw). Hier was de lamp overigens wel gewoon aan ten op zichte van de buren. Hier weer dames van alle leeftijdscategorieën en maten, voornamelijk met Gypsy roots. Op de een of andere manier bood dit huis geen enkele sfeer en leek er een bepaalde treurnis over de dames te hangen. Dat terwijl er op het bureau / security keet genoeg was. In dit pand ben ik niet terug geweest voor een tweede ronde.

Om bij de buren van T26 te komen moest ik weer langs zo'n tent waar ze je naar binnen proberen te lullen. Gek genoeg werd ik daar niet aangesproken of ik zin had in een verzetje. Toch was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Bij de deur zat een dame die als twee druppels water lijkt op mijn Suusje, de dame waar ik een jaar lang trouw wekelijks kwam. Daar was ik even door van mijn stuk gebracht. Het kapsel, de manier van bewegen en waarop ze je aankijkt... Tot de mond open gaat. Geen zoete stem maar een monotoom gezeur kwam er uit. Het klopte bijna helemaal, als haar collega (een andere mooie dame) het woord had gevoerd was ik waarschijnlijk nog naar binnen gegaan ook.

Mmm, begin een beetje verveeld te raken door al dat typen. Laat ik de Elbe strasse maar samenvatten. Op huis 53 na zijn de andere 4 huizen in de straat van hetzelfde soort. Een gemixt aanbod qua dames. Alles wat je ooit in een Rld zag vind je daar ook. Huis 53 is daarentegen bij uitstek het thai huis. De volledige eerste en tweede etage aan de voorkant werden door dames (misschien ook een enkele voormalige man je weet het met aziaten nooit zeker) bezet. Slechts af en toe een verdwaalde oost europesche. De bezetting van de huizen in de elbestrasse was erg matig ten opzichte van de taunus, maar al met al herbergden ze toch wel weer zo'n 200 dames schat ik. Tussen de huizen E43 E45 en E47 zul je zeer waarschijnlijk junks in een portiek aantreffen. Ik heb me niet gestoord aan hun aanwezigheid, en vragen om financiële hulp genegeerd.

Dan das Rote Haus. Het huis voor optickfickers. Hier voornamelijk roemeense hardbody's. Vergelijkbaar met het vulkanhuis in Duisburg. Echte stunners die ook nog eens zeer benaderbaar waren. Uiteindelijk een hele tijd met de volgens eigen zeggen braziliaanse Andrea staan kletsen. Bloedmooi wijf, intelligent en erg aardig. Als m'n date met Julia niet zo lang geduurd had was ik zeker nog bij haar geweest. Gitzwart haar, zeer donkere ogen, playboy figuurtje. Niet in een bikini zoals veel collega's van haar in hetzelfde pand maar in een stijlvol setje wat iets meer dan gemiddeld bedekte en het zo ook wat spannender maakte. Mocht ik op korte termijn weer in Frankfurt komen, dan ga ik zeker eens kijken of ze er nog zit en dan ook naar binnen. Persoonlijk vond ik haar echt de mooiste dame van het bahnhofsviertel.

Toch ging ik uiteindelijk terug naar Julia. De dame in het tweede huis wat ik bezocht die zo goed reageerde op mij. Minder mooi dan Andrea uit het rode huis. Ook wat minder getalenteerd qua talen. Maar mijn god was was ze vaardig in en op het bed. Julia is poolse, 29 jaar en dat zag je er echt niet aan af. Ik verloor nog een weddenschap zonder inzet omdat ik zeer twijfelde aan de juistheid van haar leeftijd. Uiteindelijk ben ik zo'n anderhalf uur bij haar binnen geweest. Dat deed ik nog niet eerder bij een eerste kennismaking. Daags er na, na het bezoeken van de autobeurs, heb ik nog even behoorlijk in dubio gestaan of ik niet nog eerst even bij Julia aan moest voor een bezoekje alvorens de terugreis naar Duiburg en nederland te aanvaarden.

Ik geloof dat ik een drietal huizen niet beschreven heb. Moselstrasse 42 (niet de moeite waard) en Taunus 27 + 36, waar ik achteraf gezien helemaal niet geweest ben. Jammer, maar ook niet iets om wakker van te liggen. Na de eerste drie huizen was ik al kapot. De trappen zijn erg steil in de huizen, en het zijn er veel. In combinatie met een buitentemperatuur van zo'n 18 graden en binnen nog een graadje of acht er bij lieten me behoorlijk zweten. Veel uitwaaien en afkoelen dus. Dat gaat allemaal prima. Ik heb totaal geen last gehad van daklozen en junks die op de Elbestrasse ziet tussen de Taunus en Kaiserstrasse in. Er is eten en drinken in overvloed in de taunusstrasse tegen zeer redelijke prijzen. Van enig andere vorm van vermaak (tabledance, striptease, vele casinootjes) heb ik daar geen gebruik gemaakt, maar voor de mensen die niet alle huizen achter elkaar door willen lopen zijn er alternatieven genoeg. Daarnaast is het (oude) stadscentrum niet ver weg.

Hier nog even een link naar een plattegrondje van het bahnhofsviertel. http://jako.dapnet.de/main-f.htm Op huis 53 aan de elbestrasse na zijn de huizen zo ingedeeld dat je vrij snel door hebt welk gangetje waarheen gaat. In de breitegasse ben ik zijn geheel niet geweest. Misschien iets voor een volgende keer. Na 12 huizen met 5 a 6 verdiepingen per huis vond ik het wel welletjes.

Groet, BB

Bovenstaande heb ik bijna een jaar terug in een ander forum geschreven. Wat me opvalt over de jaren dat ik het bahnhofsviertel bezoek is dat de meeste huizen maar voor de helft of minder dan het aantal beschikbare kamers verhuren. Daarnaast lijkt het aantal junks tijdens grote beurzen in de stad minder te zijn. Ten tijde van mijn bezoekjes gecombineerd met de IAA (grote autobeurs) zijn er een stuk minder te vinden in het straatbeeld. Of ze op zijn russisch geruimd worden of tijdelijk verhuisd durf ik niet te zeggen