Mensenhandel, overvallen, straatgevechten en af en toe een schietpartij. De politie maakt zich zorgen om de opflakkerende criminaliteit in het Antwerpse Schipperskwartier en grijpt daarom fors in. Wij gingen mee op stap, net als burgemeester Bart De Wever.
“Het invoeren van een beperkte gedoogzone in drie straten, waar raamprostitutie wordt toegestaan, is absoluut een succes.”
Zaterdagavond 23u. Het gonst van de activiteit in het Schipperskwartier. Terwijl duizenden mannen zich vergapen aan het blote, rood verlichte vlees in de vitrines, nadert een lange colonne overvalwagens van de politie de buurt. Even later trekt een klein leger van agenten de gedoogzone binnen vanuit alle mogelijke richtingen.
Het Keteltje, het beruchte café waar Afrikaanse prostituees klanten oppikken, loopt spontaan leeg. Zo’n dertig zwarte dames slaan gillend en krijsend op de vlucht. “Die zijn onze actie van een paar weken geleden precies nog niet vergeten”, grinnikt een politieman.
De Afrikaanse dames zijn deze keer niet het target van de speractie. De politie wil de mannen in het Schipperskwartier controleren. Ze worden langzaam samengedreven en met zachte dwang in een grote garage in de Blauwbroekstraat vastgehouden. Een indrukwekkend cordon agenten bewaakt de groep van ruim tweehonderd mannen.
“Dit soort speracties mag je niet zomaar ondernemen”, legt burgemeester Bart De Wever (N-VA) uit, terwijl hij de hele operatie gadeslaat. “Omdat je een hele wijk controleert, moet ik daar als burgemeester een speciale machtiging voor geven. We doen deze actie samen de dienst Vreemdelingenzaken, omdat je in deze buurt nogal wat kans hebt dat je criminele illegalen aantreft. Vroeger moesten we die laten gaan omdat er geen opvangcapaciteit was, maar staatssecretaris Theo Francken heeft een vijftiental opvangplaatsen voor criminele illegalen gecreëerd. Als we vanavond criminele illegalen aantreffen, worden die dus overgebracht naar een gesloten centrum en worden die effectief op het vliegtuig gezet.”
Fouilleren
De Wever staat met enige verbazing te kijken naar de groep mannen die wordt vastgehouden in het garagegebouw. “De sfeer is eigenlijk nog wel ontspannen”, merkt hij op. “Helemaal niet grimmig, zoals ik had verwacht.”
Politieagenten halen een voor een mannen uit het pak. Ze worden tegen de muur gezet, gefouilleerd en hun identiteitspapieren worden gecontroleerd. Opvallend veel mannen blijken over documenten te beschikken die worden verstrekt door de asielcentra. De meesten mogen na controle opnieuw gaan en staan waar ze willen, één enkeling wordt geboeid afgevoerd.
Ook al werden ze bijna twee uur vastgehouden, de meeste heren lijken nog wel begrip te hebben voor de controleactie.
“Vinde gij wa ge zoekt?”
Burgemeester De Wever trekt na de controleactie op wandel langs de vitrines, begeleid door commissaris Jordy De Pauw, de chef van het Wijkteam in de zone West. “Hie sè, den Bart, vinde gij wa ge zoekt?”, grappen enkele voorbijgangers met Kempense tongval. De aandacht van de burgemeester gaat ondertussen naar een openbaar toilet. “Hier woont toch die man die mij een proces wil aandoen om me te dwingen om dit pissein weg te halen”, zegt De Wever, terwijl het afgrijzen van zijn gezicht af te lezen is. “Ik begin die man te begrijpen.” Commissaris De Pauw pikt er snel op in. “U wilt niet weten hoe het er hier zou uitzien als dit toilet hier níét zou staan.”
De commissaris laat ook het kleine politiekantoor in megabordeel Villa Tinto zien. “Hier kunnen we praten met een slachtoffer of even wat papierwerk afhandelen.” De Wever luistert aandachtig, maar is afgeleid door de passionele kreetjes uit de naburige peeskamers. Commissaris De Pauw ziet de verbijstering op het gezicht van de burgemeester. “Ja, de geluidsisolatie is hier niet optimaal.”
Commissaris De Pauw legt uit hoe de politie de buurt probeert te managen. “Dit is een buurt waar altijd wel iets te beleven is, maar het blijft een moeilijke buurt. We kunnen het wel beheersen. Het invoeren van een beperkte gedoogzone in drie straten, waar raamprostitutie wordt toegestaan, is absoluut een succes. Wij kennen iedereen die in deze buurt werkt. Illegale prostituees of minderjarige prostituees zul je hier niet aantreffen in de vitrines. Vanuit de hele wereld komen ze naar ons model kijken. In Gent willen ze doen wat wij doen en ook Amsterdam probeert onze aanpak toe te passen. Maar omdat een aantal fenomenen, zoals diefstallen met geweld, is toegenomen, willen we met acties zoals vanavond laten merken dat we hier aanwezig zijn.”
bron : GVA 14/382016.
