Verslag van een wandeling in het SKW vandaag.
Vanmiddag, na mijn bezoekje aan Amanda, heb ik nog een paar toertjes gewandeld in het SKW en ben hier en daar nog een praatje gaan maken. Ik had een paar heel leuke gesprekjes maar ook twee minder aangename.
Ik passeerde Michaella een eerste keer toen ze wat stond te dansen voor haar raam en helemaal geen oog had voor de voorbijgangers. Het dansen leek me een beetje opgedrongen omdat Daisy die nu in Michaella’s vroegere kamer staat op VLS 6/1 dat uitbundig doet, Stephanie deed er ook aan mee. Ik had de indruk dat ze allemaal een beetje weg waren van deze wereld. Toen ik haar een tweede keer passeerde riep ze me bij haar en vroeg me op nogal dwingende toon of ik nu eindelijk nog eens bij haar ging binnen komen. Toe ze daar weer eens een “neen” op kreeg volgde er een niet zo vriendelijke uitdrukking en ging het deurtje met een kwade blik weer dicht. Ik heb het haar nog steeds niet helemaal uitgelegd (uit schrik voor een rel) maar ik denk dat ze zelf goed genoeg weet waarom ik niet meer bij haar binnen ga. Uit respect voor haar zal ik daar hier niet over uitweiden.
Ik was de voorbije dagen al een aantal keer voorbij Carla op VT 12 gewandeld en elke keer lachte ze me vriendelijk toe. Vandaag passeerde ik haar ook weer een paar keer en ze deed vrij veel moeite om mijn aandacht te trekken. Ik stopte even aan haar venstertje en ze vroeg wat ik aan het doen was. Ik zei dat het mooi weer was en dat ik een wandelingetje aan het doen was. Ze vroeg of ik binnen wou komen waarop ik antwoordde dat ik al een andere dame bezocht had en daar mijn eurootjes al had achter gelaten. Het antwoord dat ik toen kreeg sloeg mij met verstomming, ze zei “wat doe je hier dan nog, zou je dan niet beter naar huis gaan”. Ik heb zelfs niet meer geantwoord en ben verder gewandeld. Ik hoop niet dat deze dame nog hoop heeft om mij ooit eens binnen te krijgen want alhoewel ze op mijn lijstje stond heb ik ze daarvan nu definitief geschrapt. Ik vond dit écht niet kunnen. Trouwens, nu ik haar van dichtbij gezien heb is mijn goesting helemaal over.
Dat het ook anders kan bewees Rushi op VR 11/5. Zij staat ook al een hele tijd op mijn lijstje en vandaag zat ze een paar keer zó vriendelijk te lachen dat ik het niet kon laten om even op haar toe te stappen. Ze deed het deurtje open waarna ik haar zei “you have a lovely smile”. Ze bedankte me en vroeg of ik wilde binnenkomen. Ook haar heb ik gezegd dat ik al een andere dame bezocht had en dat mijn eurootjes op waren waarop ik als antwoord kreeg “Oh, lucky her, maybe a next time you come to me?” Ik heb haar gezegd dat ze op mijn lijst staat en dat ik haar zeker kom bezoeken, alleen weet ik niet wanneer het ervan gaat komen. Ik vond haar voorheen niet zo heel knap in haar venstertje. Vandaag bleek echter dat, als de deur open gaat en je ziet ze van dichtbij, ze dan vele malen knapper is. Ze heeft ook geweldig mooie ogen. Ik begrijp eigenlijk niet goed waarom ze zoveel vrij is, bijna elke keer dat ik in het SKW kom is ze beschikbaar. Ik ben haar wel vergeten te vragen of ze ook kinky en/of soft SM doet. Weet iemand dat? Graag dan even een berichtje.
Het gesprekje met Rushi was dus véél aangenamer dan dat met Michaella en Carla maar het tofste moment van de dag moest nog komen en geloof het of niet, het speelde zich weer eens af in de Schippersstraat kort bij het Falconplein.
Ik kon het niet laten om even langs Gabriëlla op SS 47/1 te gaan. De eerste keer dat ik voorbij wandelde stond ze er niet, Flory op SS 38/5 ook niet. Bij mijn tweede passage stond Gabriëlla er wél en uiteraard riep ze mij even voor een kusje en een praatje. Toen ik bij haar vertrok riep Flory me naar de overzijde, ze zei “now that Gabriëlla is back you don’t talk to me anymore”. Ik zei haar dat ze nu even zal moeten wachten op een bezoekje want nu “my girlfriend” Gabriëlla terug is bezoek ik háár weer heel frequent. We grapten nog wat over en weer en Flory nam mij bij mijn beide armen en probeerde me binnen te trekken, tegelijkertijd zei ze dat Gabriëlla ons stond in het oog te houden. Ik zei haar dat dat normaal was omdat ik en Gabriëlla een “special relationship” hebben. Ik wenste haar nog een leuke namiddag en wandelde verder maar op een gegeven moment vroeg ik me af wat Gabriëlla hiervan zou denken dus wandelde ik nog een extra rondje. Ik passeerde nog even bij Gabriëlla en zei haar dat er aan de overzijde iemand probeerde om haar jaloers te maken. Ze vond het geen probleem want ze kent Flory goed, ze werken soms zelfs ook samen (voor trio’s e.d.). Toen ik vertrok bij Gabriëlla en nog geen 10 meter verder was hoorde ik achter me de stemmen van Gabriëlla en Flory die elkaar in het Engels iets toeriepen. Het was een grappige (gespeelde) ruzie over wiens “husband” ik nu eigenlijk was. Ik vroeg hen of ze erom gingen vechten waarop wat licht obscene gebaren volgden. Gabriëlla trok uiteindelijk aan het langste eind, ik hoorde haar zeggen “hij is van mij en we trouwen volgend week”. “Was het maar waar”, dacht ik bij mezelf maar even later daalde ik terug af in de werkelijkheid en besefte ik dat die mogelijkheid onbestaande was. Tenzij ik één van de dagen de Euromillions of de Lotto win, dan heb ik misschien nog een kans.
Greetz!