Ja heren, ik ben hier helaas ook enorm druk en geloof het of niet, maar ik kom ook hier nauwelijks aan schrijven toe. Dus even een inhaalrace.
De eerste scan in Pharao (ne Schipwrecked, blijkbaar volgens Dupke en hij zal het juist hebben) leverde al spijt op dat ik een Cali had besteld. Een beetje wachend en teleurgesteld keek ik verdwaasd wat rond en voila mijn oog viel op een smile van een typisch Samar look.
Een wenk was genoeg om de dame bij mij aan tafel te vragen (er waren blijkbaaar 2 klanten in huis en zeg een 50 vrouwen) en er verscheen een waar Nicole Scherzinger replica, prachtig figuur, cute neusje en een prachtig mooie bruine huidskleur. Eentje om in te lijsten of om zo mee naar huis te pakken. Voor foto's google op Nicole Scherzinger, want mijn fotograaf Dupke was reeds aan het rollebollen met zijn overigens hele aardige en leuke Telma.
Het drankje ging er wel in en Maica of Myca zo heette de dame blijkbaar was een showgirl. Ze vertelde inderdaad uit Samar te komen, maar dat zie ik doorgaans van grote afstand net als in Thailand dames uit de Isaan streek. Mijn slechte ogen zijn nog ergens goed voor, waarschijnlijk te veel ervaring opgedaan bij mijn ex hahhah
Ze vroeg of ik hield van Bon Jovi en jawel hardrock dat kan ik wel waarderen, zeker de melodische happy hardrock voor softies uit lang vervlogen tijden. Maica moest dan ook een nummertje dansen op Bon Jovi en met een andere mokkeltje werd het een wat naar lesbisch neigende act, maar niet te erg, want Foots is tegen dat vrouwen die zich vermaken met andere vrouwen. Dan zouden wij mannen ook geen nut meer hebben, ai een voorteken
?
Ik heb nog 3 foto's genomen waarvan 1 hele mooie en 1 wat te donkere dat ze eindigde in split. Awel de moeite en ik was volledig begeisterd door de looks en de betovering van de bewegingen. Ik vroeg aan de serveerster wat de barfine was en dat bleek 4200 peso, want ja een showgirl is natuurlijk extra duur (het dubbele zowat dus laat zeggen een 85 euro).
Zonder 1 seconde twijfel betaald en ik loop met madam naar buiten, ze loopt met haar cellphone in de hand te sms'en (texten noemen ze dat hier) naar een trike en gaat er in zitten. Ik zeg tegen de trike 50 peso voor Lewis Grand, maar nee hij wil 100 peso. Weet ik heb al een stikhekel aan die veel te kleine trikes hier, waar ik amper in gefrommeld kom met mijn dikke pens en ik weet dat een trike elders in de Filipijnen maar een 10 peso kost. In AC zijn trikedrivers de grootste flessentrekkers en vandaar dat ik mijn extreem gulle bod van 50 peso niet verhoog, dan stikken ze er maar in. Toerisme naar AC moeten de trikedrivers niet willen vergallen !!!
Goed geen accoord dus met de trike driver en moest ik madam eruit halen, en die was denk k al niet amused. Goed al textend liepen we door Fields en een eindtje verder de volgende trike voor 50 peso ging wel accoord toen ik hem uitlegde dat het maar 10 peso waard is. Weet dat 1 euro zo'n 59 peso is, dus eigenlijk maak ik me hier druk op niets.
Dame wil natuurlijk alleen douchen, want ze spelen allemaal wereldschuw te zijn. Ik daarna en nu volgt er een typisch Roemeens afwerkritueel. Dat kunnen ze in de Filipijnen ook, nog veel beter zelfs. Het werd een nummertje zonder kussen, met 1 standtje missionaris en omdat ik beregeil was en een cialis had genomen om dit fotomodel eens flink door te pakken was ik binnen en mum klaar. Bij het uittrekken van kleine Fotos had ze ook nog menstruatie resten die ze als toeristisch souvenier achter liet op het zeer ruime hotelbed en madam excuseerde zich en wist daar natuurlijk niets van en moest en vervolgens met de nooderzon vandoor. De volgende keer zou ze langer blijven en mee gaan zwemmen zoals uiteraard vooraf de belofte was.
Kortom de toplooks bleek een runner die na een bloedspoor na een 1,5 uur huiswaarts vertrok. Dat is in AC bijna de slechtste service die je kunt hebben en uiteraard heeft Foots ook deze weer gevonden, zal binnenkort mijn patent aanvraag hiervoor indienen.
Groet vanuit AC, Foots
