Natuurlijk schrijf ik even een verslagje van mijn belevenissen op de Filipijnen.
Ik had dus de vlucht geboekt bij KLM met een tussen stop in Taiwan. Vlucht verliep prima, in Taiwan moet je even uit het vliegtuig met je handbagage, die ook weer even gescand word. Al met al is het niet meer dan een rondje lopen van de uitgang weer terug naar de gate en instappen. In het vliegtuig krijg je 2 formuliertjes die je in moet vullen. 1 voor de douane en 1 om eventueel iets aan te geven. Nu ben ik altijd een beetje zenuwachtig bij de Douane. Zeker omdat ik al had gelezen dat de luchthaven van de Manilla niet tot de meest veilige van de wereld behoort. De beambte van de emigratie was uiterst vriendelijk en gaf me al snel de stempel in mijn pas poort.
Op de bagage band lag mijn tas al, het ging voorspoedig tot nu toe. Dan moet ik nog met mij tas door de douane, pfff ik kan nergens mijn declarations formulier vinden. Ik kijk een beetje verschrikt rond. Op de balie bij de beambte zie ik een stapeltje formulieren liggen en vraag hem of in een nieuwe in mag vullen? Hij vraagt of ik niks heb aan te geven? Nee ? Dan snel door lopen.
Ik had met het Swiss chalet geregeld dat zij me zouden komen ophalen . Zij hadden een hele beschrijving gemaild hoe te lopen en wat te doen. Zij gaan echter er vanuit dat je aan komt in terminal 1 en KLM maakt sinds een paar maanden gebruik van terminal 3. Maar tot mijn grote vreugde zie ik al snel een man met een bordje van het Swiss chalet in terminal 3. Ik vraag hem of ik snel eerst even wat peso’s mag pinnen . Helaas wil dit niet lukken met mijn Maestro kaarten, dus meteen maar voor een stukje gebruik gemaakt van mijn back-up geld en een paar 100 euro`s omgewisseld.
3.5 uur later sta ik onder de douche in mijn kamer. Ik ben nog goed wakker en ga maar eens op verkenning uit. Weer een paar uur later lig ik met een dame uit de Redbar op mijn bed. Na de oefeningen en een uurtje slaap zeg ze dat ze gaat, dit word niks, kom van de week nog maar eens terug ? Ze durft nog wel te vragen naar een tip, ik antwoord dat zullen van de week nog wel eens zien.
Tegen de middag word ik wakker. Een ontbijtje in het chalet en opzoek naar een werkende ATM. Dit begint nog een probleem te worden 10 tallen geprobeerd. 1 automaat geeft 1x 4000 peso`s verder nergens niets. Ik heb wel euro`s bij me. Maar dat is niet veel meer dan ik nodig heb voor, Hotels en eten. Ik bel mijn bank, ja meneer u heeft alles juist in gesteld, ze zouden moeten werken. Maar ja met de Filippijnen hebben wij ook niet zo veel ervaring. U kunt ons altijd terug bellen(?)
Ik besluit om maar gewoon in de Q bar een biertje te gaan doen. Het is rond een uur of 15:00 en er is eigenlijk nog niks te doen. De serveerster vraagt wat ik drinken wil en of zij ook iets krijgt. Ik een biertje graag. Ik raak in gesprek met de dame naast mij ze is wel aardig en grijpt me een paar x tussen mijn benen. Haar geef ik graag een drankje. Haar collega’s vragen waarom zij wel . ik zeg , kijk maar eens wat ze met me doet en wijs naar mijn jonge heer. Meteen heb ik een aantal handen op mijn jonge heer . er word door mijn broek heen gewoon mee gespeeld. Dus kan ik niet achterblijven en geef de bezige handjes een drankje. (oei bedenk ik me nog, hou je budget in de gaten) de voor de zoveelste x vragende serveerster krijgt weer niks.
Ik besluit Michelle mee te nemen voor wat te eten en een barhop. Ze besteld een bord eten en eet dat voor de helft op en laat de rest in pakken voor haar vriendin zegt ze. Later als we weer langs de Q bar lopen geeft ze dit af en haar vriendin is duidelijk dankbaar. We doen een paar bars en belanden dan in mijn bed. De seks is niet geweldig en ze trekt al haar broeken daarna weer aan. Weer verkeerd gekozen denk ik. Maar ik had meerdere leuke meiden gezien in de Q bar. Morgen maar een andere proberen. Fout gedacht. Als je eenmaal gekozen hebt in een bar kom je er niet meer van af. Als je in de bar komt word je meisje opgetrommeld. Ik weet zeker dat ze zelfs 1x thuis is opgehaald toen ik in de bar kwam.
Jammer want ik had wel een leuk poppetje gespot wat ik ook wel wilde proeven. Ik heb haar op een gegeven moment ook naast Michelle voor een drankje gevraagd. Dit was een goede zet. Michelle zij dat ze niet jaloers was, maar niet veel later zij ze dat ze dit niet kon accepteren. Ik zeg als ik voor jou kies moet je wel heel, heel erg aardig voor me zijn. Sinds dien was ze gewoon een engeltje. De serveerster die in het begin steeds om een drankje vroeg had de moed op gegeven. Ze kwam mijn bestelling opnemen en vroeg of Michelle ook een drankje mocht. Natuurlijk en neem zelf ook iets antwoord ik. Grote ogen keken mij aan?
Ik zeg ja, meisjes die vragen worden overgeslagen. Als ik de Q bar binnen kom word niet alleen Michelle opgetrommeld maar ook de andere serveersters weggejaagd. Als de dienst ervan de serveerster opzit werd er gewoon gevraagd om een x af te rekenen. Dan had de serveerster haar tip binnen.
Gelukkig kan ik ondertussen geld opnemen met mijn creditkaard. De dagen beginnen zich volgens een vast patroon af te spelen. Ontbijten, geld pinnen, bar, eten, dutje, bar en oefenen. Het word tijd voor de volgende stap. Op naar Sabang.
P.S. Foots wat alinea's gemaakt voor de leesbaarheid
