Deze en volgende recensies hoeven niet te winnen voor de vrijkaartenwedstrijd, ik matig mijn bezoeken en de verhalen zijn allemaal van December 2016. Ik zit in een fameuze winterdip en alles verloopt veel trager.
Tweede club van de maand der herkansingen December
Magnum - My kind of Club today
18 December 2016 VOORAF:
Alleen op dit forum had ik geschreven over mijn bezoekje aan deze enorme club nabij Düsseldorf. Het was na een dubbel verjaardagsfeest in een bruisend Babylon dat ik plotsklaps verliet om hier naartoe te kunnen gaan. Tja, vrijkaartjes. Het bleek niet m'n beste zet en werd nog eens ziek ook op het einde met meer dan 3 uur rijden voor de boeg. Toch slaagde ik er in 3 uur bij elkaar te kameren met 3 meiden in totaal. Daardoor dus kwam ik moeilijker op dreef en kwam ik moeilijker klaar. Pas bij thuiskomst wed de reden geopenbaard als een duiveltje uit een doosje: bronchitis. Voor een tweede maal echter bezoek ik deze club, opnieuw na Babylon, en deze keer overdag op een extreem rustige Zondag, ideaal voor een herkansing voor de club an sich want de kamergangen waren toen ok tot super (
Manuela)
Fazit Zeer goed eten - steak met pommes en groentjes van hoge kwaliteit.
Zeer goede sauna en 2 douches dichtbij die ik vorige keer niet vond (ging helemaal naar de lockers)
DRIE Dames met beter dan verwachte service! Rosalie, Anga, Nessi Zwembad in aanleg, ziet er goed uit. Hopelijk krijgt het niet hetzelfde waterprobleem als de Jacuzzi...
Enige minpunt: Jacuzzi buiten gebruik cfr. Babylon. Dit is het clubweekend van de gebroken jacuzzi's...
Weinig meiden maar was te verwachten zo vroeg op een Zondag.
Veel plekken en hoekjes om je te verstoppen van al dit "Zondaags gejaag"...
:015: Relaxmogelijkheid was uitmuntend overdag
:ladyred Geen overdreven gejaag, toch wat mooie dames gezien.
Reistijd, Aankomst, Ontvangst Vanuit Babylon in Elsdorf is het een kleine 50 minuten rijden. Terug naar huis deed ik daar precies drie uur over op een vlotte baan zonder verkeershinder.
Ik wou parkeren waar ik vorige keer stond en raakte gedesoriënteerd...de parking is toch inslaan naast de club en dan een kleine parking op? Nu vond ik die al klein uitgevallen voor zo'n mastodont maar nu is die ook eens verdwenen. Terug gereden in achteruit en op straat geparkeerd. Op zondagmiddag rond 12u kon ik erg dicht bij de ingang parkeren.
De ontvangst leek op dat van een hotel en was formeel en vriendelijk. De dame accepteerde de ijsberen-vrijkaart, vroeg de schoengrootte en gaf me een beige ijsberenvel...en vergat de lockersleutel: duidelijk nog niet erg wakker. Ik ook niet want ik was zelf eerst bijna weg zonder.
De trappen op naar dezelfde lockerruimte als vorig jaar. Ik zocht nog eerst het toilet op en vroeg het aan een verveeld uitziende blondine bij een balie met handdoeken. Daarna gedoucht. Bij de douches zijn er een paar met drukknoppen en één bij het raam waar je het gewoon kon laten stromen.
Clubimpressie en de dames Ik verkende daarop de club en trof een verlaten paradijs aan. Onderweg kwam ik
Manuela tegen:
Manuela, een van de dames met wie ik hier eerder heb gekamerd maar niet meteen heb herkend. Ik had meteen een spontaan gesprek met de goedlachse vriendelijke dame en toen ze haar naam zei, kwamen de herinneringen binnen. Ook bij haar toen ik me verder voorstelde. Ze was nooit echt opdringerig. Later zag ik een zwarte parel,
Rosalie, in de bar en ze sprak me wel aan, ook zij was spontaan.
Er waren nog weinig dames en minder heren aanwezig. De vorige maal ging ik er op Zaterdagavond, bleef er gans de nacht en het was superdruk. Hoe anders is het nu: ik kon met rustiger gemoed de club verkennen. Ik liep overal rond en zag hier lockers, daar douches, open kamers met douches en wc, verborgen hoekjes en nisjes. De grote lounge waar ik vorige keer lag ziek te wezen was verlaten, de TV was uit en de bar dicht. Ik kon wel het grote dakterras betreden en bewonderde het saaie uitzicht: spectaculair! Je kon nog langs 2 houten trappen naar de kino-ruimte in die eveneens buiten gebruik was. Er waren nog een aantal open kamers en een kleine lounge of zo. Een rust ging als een deken over me heen. Ik was nog moe van een verwarde nacht van gebrekkige slaap en ging terug naar beneden om te relaxen.
Ik ging eerst de wellness eens bekijken en tegen beter weten in hoopte ik dat de jacuzzi ok was: niet dus. Ik herinnerde me plots dat bericht van de Duisburg Specialist dat je maar op de knop te drukken had. Inderdaad, het begon te bubbelen. Ik stak mijn hand in het water: helaas koud. Ik sprak er een medewerker op aan en die vroeg het ding weer uit te zetten. De Jacuzzi functioneert maar er schijnt een probleem te zijn met een pomp en met het water dat niet hygiënisch blijkt te zijn. Tot zover de jacuzzi, dit is de 2 club met een jacuzzi dat in onbruik is maar waar niet naar omgekeken wordt. Bij Babylon hoop ik echter dat het gauw veranderd. Hier ook: het zwembad kan dan ook hetzelfde probleem hebben met tijd, valt te vrezen. De sauna lonkte maar ik ging er nog niet in. Ondertussen passeerde een vlotte dame me: Hindoestaans-Roemeense
Anga. Met haar geconverseerd en aangegeven dat ik nog niet klaar was om te kameren.
Ik verkende nog nissen en zithoekjes en werd benaderd door een Ghanese. Ze was mooi en sexy en al maar ik was toch niet geheel overtuigd van de houding en de presales sprongen af. Mijn treffen met Valerie (Babylon) zat nog te vers in het geheugen en de spontanere
Rosalie nog verser. Mijn honger voor zwarte parels bleek hiermee niet gestild en ik zocht
Rosalie op. Meer in haar draadje.
Je hebt in het hart van de club 2 barruimtes: een waar ook het restaurant is en waar je sneller wordt aangesproken door de hertjes dan eender waar. Een andere is aanwezig bij een oriëntaals geïnspireerde loungeruimte vanwaar je via mooie deuren naar nog een koeler relax-gedeelte met de sauna kon gaan. Ik had het Zondags thuisgevoel en dat in een club dat ik maar een 2e maal binnenging. Ik heb me maar in een van de vele ruime sofa's gelegd, wat gerust en een live-bericht op RB gezet. Net nadat ik met mijn lompe poten op send heb geduwd, kwam de elegante dame, pocket-formaat zou den Kanariepiet zeggen,
Anga de loungebar binnen en ging op me af. Ze zette zich naast me en praatte vlot en zette zichzelf op leuke manier in de kijker.
"Geen enkele dame biedt de service die ik je zal geven, ze willen alles te snel en zijn arrogant. Ik niet". Ze weet zich te verkopen en het lukte haar ook. Ze is inderdaad niet arrogant. Ze zei me ook dat ze dit jaar nog in Antwerpen heeft gewerkt. Oh nee, toch niet het 'eSKaWee'? Jawel, het 'eSKaWee'!
En toch: ik zag hier geen typische raamdame met de hurry-hurry mentaliteit naast me zitten. Iets zei me dat het wel ging lukken met die meid. Ik zei haar dat ik eerst naar de sauna wilde en later op kamer wou en ze stemde vlot toe. Eerst wou ze me nog het restaurant tonen al kende ik dat al. Enthousiasme? Ze is er gaan eten later.
Ik ging de Sauna in en was aangenaam verrast: open ruimte door de vensters, goed heet, leuke verlichting en mooi Aziatisch sfeermuziekje. Ik zocht daarop de douche op en een Duitser wees me waar de dichtste waren: je kon langs de sauna naar een deur en daar had je 2 douches. De rechtse met een klapdeur en de linkse met toiletten. Er staat een symbool op de deur dat het een vrouwentoilet is maar er was een urinoir aanwezig. Langs de sauna had je haakjes voor je berenvel en een plank voor de brillen op te leggen.
Ik wou na de weldadige saunagang
Anga opzoeken en ze kwam net binnen om te roken. Ze had gegeten en voelde zich moe. Ik stelde voor dat ze wat uitrust en dat ik nog wat verder ging sauneren en relaxen. Ze vertrok en ik bleef er wat liggen. Hier was het wel koeler dus lang bleef ik niet. Ze hebben een soort vuurtjes bij de sofa's die wat warmte gaven en waar de vrouwen komen roken. De club blijkt verder rookvrij.
Anga is inderdaad gaan slapen en maakte zich praktisch onzichtbaar. In deze club kan dat helemaal: gewoon verdwijnen.
In de lounge-barruimte wordt op groot scherm voetbal uitgezonden. Tijdens de avond was ik er aan het wachten om te zien of de presales afsprongen van ene
Aileen die bezig was met een ijsbeer die meer aandacht had voor het voetbal dan voor haar prachtige lichaam.
Aileen leek wat op
Larissa van H7 maar het is ze niet. Zelfs geen familie. Maar ze had iets Larissa-achtigs in haar voorkomen. Ik heb deze dame uiteindelijk niet gekamerd jammer genoeg al had ik later de mogelijkheid. Echter besloot ik bij mijn keuze voor
Anga te blijven.
Terwijl ik op
Aileen geilde,
en op Anga wachtte mocht ze plots verschijnen, heeft
Manuela zich bij mij gevoegd. Fout moment maar hoe kon ze het weten, natuurlijk. We keken samen naar dat voetbal en ze volgde en becommentarieerde de actie en het doelpunt dat ineens werd gemaakt tegen het einde van de match terwijl ze me subtiel streelde. Ik voelde me wat schuldig en vertelde haar toch dat ik op een andere dame wachtte. Het was zelfs geen leugen en dan ging het niet eens over
Aileen. Haar presales sprongen ten slotte toch af en
Aileen die al zag dat ik een oogje op haar had was weg met de boodschap terug te keren...en zag ze verdwijnen met een andere klant die haar onderweg heeft geschaakt: Hoertjes, hé...
Ik zocht verwoed naar
Anga en vond haar terug in een van de vele nissen, gordijntjes toe. Eigenlijk lag ze vlak achter me terwijl ik in de fauteuil naast die van
Aileen zat. Ik heb ze niet willen wekken. De dames, steeds dezelfde (een was van de Dominicaanse Republiek) die me zoekend zagen terug keren, zeiden dat ik ze gerust mocht wekken. Ik liet
Anga wat doorslapen, bleef er even op kijken. Ze heeft echt een prachtig slank lichaam, even dacht ik zelfs aan
Julia terug. Dit is een Pocketroemeentje. Ik sloop weer weg voor nog een Saunabeurt.
Toen ik er weer langs ging, lag ze er niet meer en ik zocht haar opnieuw en vond haar eindelijk. We gingen gelijk apart zitten en vervolgens de kamer op. Dat was de beste van het weekend, zie haar draadje.
Restaurant Het werd tijd de innerlijke mens te sterken en over het restaurantgedeelte wordt veel lof toegezwaaid. Met recht, de steak met friet en groenten van de self-service smaakten uitmuntend. Het systeem met de kaart was afgeschaft en het was voldoende mijn lockernummer door te geven. Dat is een vooruitgang. Je kan hier tot 20€ spenderen binnen de inkomprijs. Over bier kan ik niks zeggen, ik leefde op water en cola omdat ik nog langs terug moest rijden. Ik zag schuin tegenover me nog een sexy dame met grote borsten zitten, beetje Gothic-achtig. Haar later opgezocht voor een derde kamer maar ze was wat te afstandelijk en teveel met de smartphone bezig en vroeg voor mijn wensen extra geld waar andere dat niet deden. Dan spijt me dat, meid, geen kamer. En het speet me ook echt, wat een knap exemplaar liet ik schieten. De tijd om naar huis te gaand rong maar ik stond nog knap geil. Een Bulgaarse dame sprak me aan. Haar naam was
Nessi. Ik maakte maar mijn wensen snel kenbaar samen gingen we een kamer opzoeken. Het werd een Finish&Go-kamer en voor een keertje speet me dat niet. Dame deed het ook goed for the time being, meer in haar draadje.
Ik kleedde me bijna om en besloot nog snel een watertje te drinken. 'Snel' is niet zò snel in een grote club als deze. Ik werd aangeklampt door een Duitse dame die een trio wilde, vermoedelijk een
Arische jachthond om SFL's dictionaire der DVP's wat aan te dikken. Ik werd zowaar tegen de bar genageld. Ik kon me los worstelen en na goed 15 minuten was ik weer bij de lockers en kleedde me snel om voor de lange rit naar huis, de grootste hindernis na een zalig clubweekend. Wel ben ik steeds blij terug veilig aan de deur te staan.
Kamergangen Ik maakte drie kamergangen naar volle tevredenheid:
=> Rosalie (****)
=> Anga (****3/4)
=> Nessi (**1/2)Conclusie Het bezoek aan Magnum was verrassend positief, zelfs beter dan aan Babylon de dag ervoor. Het relativeert een en ander. Het toont me ook aan dat ik gewoon wat verslaafd geworden ben zoals sommigen me al zeiden. Wat wil je, ik vind ze allemaal zo lekker. Het is een pijnlijke beslissing wat gas terug te moeten nemen in het volgende jaar tot doorgaans 1x per maand.