Vrijdag weer bij de Villa aangekomen. Heerlijk rustig dagje. Tot mijn verbazing kwam ik zowel Deborah als Simone tegen. Die waren blijkbaar teruggekomen.
Even opfrissen en m'n maag leegpompen. Want ja, er moest ruimte gemaakt worden om zoveel mogelijk eieren op te maken, om The Joker op de kast te jagen.
Maar dat bleek achteraf niet nodig geweest te zijn, want er zat al smurrie salami tussen de roerbak ei.
En als je het over de duivel hebt, komt ie inderdaad klokslag 12:59 de kleedruimte in. Samen even gaan lunchen met een bruchetta en weer zitten ouwehoeren over telefoonladers, cabrio's, horloges en meer onzinnige dingen des levens.
Na een poosje me teruggetrokken om wat te werken. Later op de avond werd het al wat drukker maar nog geen kandidate gezien. Althans, The Joker niet en ik was beetje naar een blonde Roemeense uit te kijken.
Aangezien het kameren dus nog niet ging, maar weer gaan lopen vreten. Ik begin steeds meer op The Joker te lijken. Althans, zijn neiging om die consumptiekaart leeg te maken. 4 maanden geleden toen ik naar Vertigo verkaste hoefde dat niet zo nodig. Ik was er immers meer dan de helft van de week daar te vinden en bij Happy Garden was ik gewend om uit de buffet bakken te scheppen.
Maar nu ik nog 'slechts' 2x keer per week in de Villa zit, is die steak toch best wel aantrekkelijk als afwisseling op de buffets die ik elders tegenkom... Smak smak smak, ik liet het me maar al te best smaken.
Intussen waren 2 andere stamgasten ook aangeschoven en de club werd drukker en drukker. Daar waar de verhouding in de voormiddag van ongeveer 1,2 heren op 1 dame (tja, 5 gasten en 4 dvps), daalde dat in de namiddag naar 0,5 heren op 1 dame, kwam daar in de avond schot in en werd de verhouding weer ongeveer 1,2 in de avond.
Maar toen... toen werd het uitbuiken geblazen om te wachten om te kameren. Dat duurde en duurde maar voort. En heel even vreesde ik dat ik de boot zou missen. Dat alle dames geboekt zouden zijn, maar dat viel dus reuze mee. Deborah helaas die avond (te) vaak beschikbaar gezien. Echt zonde, als zij in mijn tijd in Happy had gezeten, was ik er misschien bijna elke avond wel op geklommen... ahum...
Maar als klapper op de vuurpijl kwam daar de blonde waar ik de hele avond op had gewacht. Wellicht met iets te rode lippenstift voor mijn smaak (hou persoonlijk meer van een naturel stijl), zag ze er verder weer lekker uit. De dame van mijn trio in de Villa met Anni, Anais. Na even een praatje haar uitgenodigd voor een kamertje, en weer een geweldige sessie achter de rug.
Tot mijn verbazing was The Joker nog blijven hangen. Dus samen nog even een laatste glaasje gedaan voor het naar huis rijden. Glaasjes water wel te verstaan!