Omstreeks half acht kwam er een Roemeens dondertje op mijn schoot zitten toen Foots en ik gezellig zaten te praten in de veranda.
Zowat de eerste "niet-polderknol" die ik gisteren in PSR zag.
Het duurde dan ook helemaal niet lang vooraleer ik met haar op kamer 13 belandde.
De kamersessie kan ik kort over zijn, goed, zonder meer, voor de kenners, ze zoent
Tellen kan ze nog beter, ze probeert van 28 minuten een vol uur te maken. In mijn gevarenzone dus, en opletten, want hoewel ze goed is op kamer, bederft dat de pret nadien.
Dit is de eerste keer dat ik naar de schooljuffer ben gelopen, op aanraden van Foots, en die bekeek heel vriendelijk de beelden en constateerde dat 28 minuten geen vol uur was.
En pluim op de hoed van PSR, een pluim in 't gat van de kleine Roemeense opdonder, die de rest van de avond maar vies keek naar me.
De vijftig pleuri die ze me moest teruggeven heb ik besteed aan een geile stoot, en die geile stoot was de zus van Samira-Babylon, luisterend naar de naam Camelia.
Goh, wat zijn die Turkse wijffies toch geil. Straks een uitgebreide recensie over zowat het lekkerste sletje van PSR. Maar "lecken kanst du vergessen", no way dat ik aan een pisbak ga hangen, van welk ras dan ook
