Zoals de betreurde kleinkunstenaar Jan Puimège ooit zong
Marisca is het einde, m'n maitresse nr. 1
ook al scheurt ze met haar klauwen m'n lieve leventje uiteen
'k wou da'k haar kon missen maar als ze ooit wegging
weet ik zeker da 'k m'onmiddellijk op staande voet verhing.Vrijdag 2 november, een verrassingsuitstap brengt ons rond de middag in Roermond. We hadden al een stuk van de streek gezien en konden na het eten kiezen. Tussen een culturele rondleiding of een vrije namiddag.
Daar we met 2 bussen waren voorzag men ook 2 tijdstippen voor de terugreis, ik koos voor de vrije namiddag en de laatavond bus, vertrek omstreeks 21 uur op de markt.
Nog even wat geld uit de muur gaan halen en terwijl mijn reisgenoten met een gids de stad introkken of zonder gids naar een café, stond ik naar de uren van de lijnbussen te gapen en vond ik vrij snel wat ik zocht, een bus die nar de Heinsbergerweg reed, dus even later wandelde ik de oprit van Yin Yang in voor een dag om nooit te vergeten, maar dat wist ik op dat moment zelf nog niet.
Ik had eerder een rustige namiddag in gedachte, een sauna-tje of twee een bubbelbatje of drie, een drankje iets van de gril en tussendoor een Yin Yang toppertje, want die zijn er heus wel.
Bij het binnenkomen en na het douchen en omkleden eens de zaak gaan verkennen, dames die met hun kont staan te draaien, met hun borsten vooruit, sommigen rustig in een zetel of aan de bar, anderen met hun olijfgroene kleding en laarzen het geweer in aanslag, klaar om het wild te schieten want in Yin Yang mag gans het jaar op mannen worden gejaagd .
Ze waren er allemaal, en gezien ik niet zo vaak meer in dit hol kom, ken ik de meeste niet, blond, donkerblond of rood, bruin, donkerbruin en zwartharig, ze waren allen van de partij.
Poolse Sylvia niet gezien en maar goed ook, anders was ik met deze goed Nederland sprekende meid waarschijnlijk op de kamer beland, en hoewel ze top is, zou ik dan waarschijnlijk de supertop hebben gemist.
Ik moet ongeveer een uurtje in het huis zijn geweest, en mijn eerste bubbelbad ronde zat er op, toen ik aan de bar wat wou bestellen, ik hoorde een meis in mijn eigen taal een koffie bestellen, ik zette mijn oren wijd open, Vlaams in YY, dat is eerder uitzonderlijk.
Hoewel Roermond nog steeds in Nederland ligt, waan je je in YY vaak in Duitsland.
Die meiden doen niet de minste moeite om de voertaal te leren, op een paar uitzonderingen na.
Zelfs de meisjes die al bij het meubilair van YY horen spreken de taal niet. Duist ja, dat hebben ze geleerd toen ze in een Duitse club werden gedropt, en ze vinden dat blijkbaar al genoeg. En ja , wij rakkers zijn zo verblind door al dat moois dat we graag zelf wat Duits brabbelen zo goed mogelijk maar vaak zeker lachwekkend voor een echte Duitser.
Maar bon, Vlaams dus en ik hoorde meteen dat ze uit mijn strek was, ik wou de aandacht trekken en begon mij een beetje Raymond Van het Groenewoud te voelen, eigenlijk geen Vlaming want hij is geboren uit een Nederlandse moeder en een Spaanse vader, maar goed, als hij zich Vlaming voelt is dat ook goed dus ik….;
Waar er mossel met friet is
Waar een kip aan het spit is
Waar de kerk in het midden staat
Waar de purperen hei bloeit
En het geld in het zwart vloeit
Waar men nauwelijks Nederlands praat
Waar een diploma geen zin heeft
En de koning ook al niet
Waar de schuimwijnkoningin defileert
Waar het volk goedlachs is
En een vuist zonder kracht is
Waar men faalt en aan de toog expliceertEn ze had het gehoord en zong verder
Vlaanderen boven
Waar men de heer nog kan loven
Waar de mensen belangrijk zijn
En de buiken omvangrijk zijn
Vlaanderen buiten
Waar de vogeltjes fluiten
Vlaanderen mijn land
Bij het Noordzeestrand En dan samen
Oe oe oe oe….. Het ijs was gebroken, ze stelde zich voor als Marisca, een knappe naturelle meid met zeer donker bruin, bijna zwart haar en bruine kijkers die je meteen opeten, wie ooit in de kijkers van Emna zag, weet wat ik bedoel, ogen met een tintel in, ogen om verliefd op te worden, mijn bloed stroomde door mijn aderen, onze blikken lieten niet los… tot het moment dat ik afzakte en een prachtige natuurvolle B zag, ik dacht wouw maar was sprakeloos, ze lachte even en was nog mooier, ze draaide zich een beetje en ik zach het mooiste negerinnenkontje van de wereld
Frenkel frank schreef dan wel ooit dat er maar én blanke vrouw een echt negerinnenkontje had, met name Liesbeth List, wel ik kan zeggen dat Marisca haar achterkant nog echter is.
JLO heeft er duizende dollars en liters siliconen voor nodig gehad, maar dze meid heeft het puur van moeder natuur mee gekregen.
Ze stelde zich uiteindelijk voor als Marica, 100% Vlaams ik zei wie ik was, en we geraakte aan de babbel, ik kwam te weten dat ze hooguit 10 km van mijn deur moet wonen (gevaarlijk) dat ze 22 is (als dat waar is
) en ze al voor haar 18de in het vak werd getrokken….., de rest laat ik aan haar over.
Het gesprek was zo aangenaam dat we vlug een uur verder waren, we hadden elkaar tussendoor wat zitten opvrijen en plagen en uiteindelijk heb ik zelf moeten vragen om naar de kamer te gaan.
Het werd een echte pannenkoeken sessie van 3 uur, ik kwam met hangende pootjes van de kamer, mijn dag was goed, heb nog enkel van de sauna en het eten gebruik gemaakt, en daarmee zat mijn dag YY er op, zelden maar 1 keer op kamer geweest.
Wat en hoe schrijf ik nog apart, anders zou dit te lang worden, maar én ding weet ik zeker, ik moet mij zelf onder controle houden of ik rij meteen terug naar Roermond.
Ik heb me voorgenomen nooit nog gekke dingen te doen, zoals ik begin dit jaar voor Emna deed. Even nuchter blijven is de boodschap, en om te eindigen zoals ik ben begonnen…..
Want er zijn nog veel Mariskas veel maitresses Nr. 1
ook al scheuren ze met hun nagels m'n lieve leventje uiteen
al kan ik ze niet missen, 'k denk toch niet da'k me verhing
als er weer eentje gaat lopen herneem ik bij 't begin.
