Forum > MIJN EI

15 jaar wandelcarrière van seksenfun: het rariteitenkabinet.

(1/3) > >>

seksenfun:
15 jaar wandelcarrière van seksenfun: het rariteitenkabinet.


Mijn speciale wandelbelevenissen op een rijtje.
Ik wist niet goed waar ik dit moest plaatsen maar in navolging van: bijzondere belevingen met klanten.... Eventueel kan dit overzicht door een mod verplaatst worden.

DEEL 1

Een mens maakt soms fouten, grote fouten in zijn leven , zeker als hij nog jong is. Net de 20 gepasseerd (waar is de tijd ), een nieuwe vriendin leren kennen, mooie meid, alles was dik in orde. Snel gaan samenwonen…. Na enkele jaren blijkt al snel, als het nieuwe totaal weg is, dat we niet alleen niet écht bij mekaar passen maar dat ook de seks, voor mij, van weinig betekenis werd. Hoofdpijn, vermoeid…. Vermits ze me toch had werd dat mooie lijntje steeds dikker….
Wat staat er je dan te doen Er mee breken. Makkelijk gezegd. Toch nog maar wat proberen. De goeie zaken meegepikt en van de sleur maar gedacht: “dat is in elk gezin dat een tijdje samen is” en “in elk gezin zal de seks wel afnemen naarmate men langer bijeen is”. Dus brak het pas écht 8 jaar later want dat is niet houdbaar. Ondertussen zocht ik dus mijn tekort aan seks bij de betalende bronnen . Ook mijn fantasie die ik niet kwijt kon trachtte ik in de prostitutie te zoeken. Ik had allicht beter na 2,5 jaar er een punt achter gezet.
Nu ben ik dus op relationeel gebied heel moeilijk :green_smi. Het moet een vrouwke zijn die er pittig en goed uitziet, verzorgd, geen seksuele taboes heeft en waarmee vooral ook de mentale klik geweldig goed zit. Dit wordt een héle moeilijke klus want bovendien wil ik dan nog eens dat ze ‘eenvoudig’ wil leven. Met ‘eenvoudig’ bedoel ik vooral niet te veel ‘chichi’ en verder zou het te ver leiden om dit begrip uit te leggen zoals ik het bedoel.

Enfin, we zien wel, de lat ligt hoog, intussen saunaclupp(bb?)en we door en amuseren we ons opperbest .

Dit item zou veel te uitgebreid worden als ik elke ervaring hier getailleerd zou neerpennen. Bovendien is dit, voor wie wil, op te zoeken op het wereldwijde web. Ik ga me dus beperken tot de speciale belevenissen. Omdat de verschillende rariteiten los van mekaar staan, hoeven ze dus ook niet in chronologische volgorde geplaatst te worden.
Veel leesplezier gewenst. Hoewel het enigszins de boel wat onoverzichtelijker zal maken, hoeven jullie tussen de postings jullie opmerkingen niet te sparen.

Laten we misschien beginnen met Yvonnes privéhuis in de Hofstraat.

Voor wie de link nog niet zou kennen: http://www.yvonne-eindhoven.nl/ .

Heel wat jaren wandelde ik in Vlaanderen, eerst dicht bij de deur, dan wat verder, om zo alle Vlaamse wegen te doorkruisen, steeds op weg naar de dames . De éne keer een meevaller van formaat , de andere keer een dikke tegenvaller . In het begin afgaande op de advertenties in de boekskes van Eddy Lipstick en X-kiss. Later begonnen de meiden te adverteren op het internet, kocht ik een pc en vond ik dat een stuk efficiënter. Op een gegeven moment kwam ik op clubs.nl terecht, later zou dit betalend worden en verhuisde mijn favoriet ProVla.com naar een andere site. Dit was pas een schat aan informatie over de privé’s en escorts. Van in het begin was ik zowat een actief schrijvend lid. Mijn eerste recensies durf ik nu wel bijna niet meer lezen , zo op z’n beginners. Voor de nieuwsgierigen: de site is momenteel gecrashed .
Hoewel ik totaal geen noodzaak zag om naar het buitenland (jawel Nederland is ook het buitenland voor een trouwe Vlaming ) te bollen met m’n karretje klikte ik toch sommige aantrekkelijke items in Nederland aan. Wat nog véél meer is, is dat ik zélfs de FKK’s en saunaclubs aanklikte na enige tijd. Toen waren de redenen om daar niet op af te gaan: te ver en de vreemde taal. Wat maakte ik een stomme redenatie in die tijd . Ik had dus het fenomeen saunaclubs/FKK’s al 7 jaar eerder moeten kennen. Gelukkig begon een zekere Zeppos op een welbepaald moment in maart 2007 mijn IM te bombarderen met een voorstel om een saunaclub te bezoeken. Eerst wat ongelovig in al zijn superlatieven, later dus toch maar op uitnodiging van hem YY gaan verkennen. Sindsdien bestaat het paradijs op aarde .

Maar goed, eigenlijk draaien we rond de pot of weiden we uit.

Ik klikte dus toch maar een paar Nederlandse privé-huizen aan. Eigenlijk was er geen één dat me over de grensstreep trok. Of toch…. Na fantastisch goede commentaren te lezen over Yvonne’s privéhuis begon ik te twijfelen en was ik uiteindelijk verkocht. Het feit dat alom geweten was dat het op dit vlak in Nederland veel beter was (losser, spontaner, minder taboes en een stuk voordeliger) deed me dus de grens oversteken. Ik verloor als het ware mijn fierheid over Vlaanderen… aan de wulpse dames in Eindhoven .

Ik parkeerde, daar aangekomen, mijn wagen langs de spoorberm. Een beetje, toch wel, schoorvoetend, stapte ik op de kleine villa af, half verscholen tussen het struikgewas. Ik belde aan, vol verwachting, nog niet verkracht. Het onbekende tegemoet. Hoe anders zou het hier in godsnaam zijn dan in de Vlaamse privé’s?

Een lieve mooie maar de dertig gepasseerde dame kwam opendoen en stelde me direct op mijn gemak. Ik mocht meteen plaatsnemen aan de bar en ze vroeg wat ik van de zaak wou drinken. Zo werd je niet snel bediend in de Vlaamse privé’s. Hooguit kreeg je daar soms een halflauw colaatje in een glas of een gewoon stom blikje cola in een ‘wachtkamer’ tussen vier muren, precies bij de tandarts. De eerste indruk die ik kreeg van dit huis was schitterend, letterlijk dan. Pracht en praal, je kan het een beetje vergelijken met de villa onder de saunaclubs. Een interieur zoals ik het in de Vlaamse privé’s nog maar zelden tegenkwam. Een nooit geziene spontaniteit en vriendelijkheid. Een 15-tal meiden waren er aanwezig, daar waar in de Vlaamse privé’s 3 à 4 eerder normaal was. Dit was dus zondermeer een superdeluxe gevoel. Het volgende grote probleem was natuurlijk een keuze maken. Stuk voor stuk knappe jonge dames. Ze kwamen zichzelf aan mij voorstellen op een heel aparte manier, inclusief kusjes. Dit maakte ik niet eerder mee. Ik kon echter niet zo snel een keuze maken en vertelde dat ook aan de dame achter de bar. Dit was totaal geen probleem. Ik heb met 3 van mijn favoriete dametjes een langer gesprekje mogen hebben in een kamer, afgesloten met gordijnen, achter de bar. Dit was voor mij uniek maar o zo geweldig. Na 3 kleine gesprekjes had ik een keuze gemaakt.

Ik ben er meerdere keren naar toe geweest en heb meerdere kamers gezien. Stuk voor stuk prachtige kamers. Niet alleen vol met pracht en praal, in vergelijking met de sobere kamers bij de Vlaamse privé’s, maar ook nog met elk hun eigen eigenheid. Zo was er een kamer met schommelstoel, wat ik pas heel veel later terugzag in Bernds Saunaclub te Duitsland, een kamer met HWP, een kamer zonder bed maar met matrassen….

De seks was inderdaad veel beter dan de doorsnee seks in de Vlaamse privé’s. De meiden waren daar veel spontaner, losser, de babbel ging vlotter… je kreeg gewoon een veel minder afstandelijk en gemaakt gevoel, je kreeg veel meer een gfe-gevoel. Ha hier is die ziekte van me dus begonnen . Kussen, tongzoenen en beffen waren standaard, wat in Vlaanderen niet was. De afstand maakte wel dat ik er niet elke week kon staan. Ik was toen nog bij m’n ex dus de tijd was van belang om wat te kunnen verzinnen.
Ook de hygiëne lag er een stuk hoger. Je mond spoelen met mondwater was er de normaalste zaak van de wereld. In Vlaanderen nooit eerder meegemaakt.

Bij mijn derde bezoekje (vermoed ik) ging ik (ik weet niet meer waarom) ineens voor de bijl voor Demi (ze heeft nu een eigen site: http://www.demidemi.nl/index.html ) . Ze was een stukje ouder dan de andere meiden, zelfs een jaartje ouder dan ik (ik herinner me dat nog als gisteren). Toch ging ik dus voor haar. Ze zag/ziet er nog zeer top uit. Bovendien kreeg ze op het ProVla-forum enkel positieve commentaren met veel superlatieven. Ik ging in de toekomst dus speciaal voor Demi naar Eindhoven. Ik beleefde met haar supersessies. Alles wat je je maar kan indenken liet ze toe. Na de eerste sessie beweerde ze dat sommige (vieze) mannen bij haar bijlange zo veel niet mogen als ik. Toneel? Waarheid? Het was ook bij haar dat ik mijn eerste échte sm-fantasietjes verwezenlijkt zag. Zij dominant, ik onderdanig. Niet dat ik er van hield om met de zweep geslagen te worden, wel dat ik overgeleverd was aan deze knappe dame, vastgebonden haar speelse stoute grilletjes moest ondergaan. Ze leek op dit gebied wel een natuurtalent, hoe ze zo goed inspeelde en hoe ze zo goed aanvoelde wat precies mijn fantasietjes waren. Sm is doorsnee genomen ofwel afgeranseld worden ofwel verbaal beledigd worden. Geen van beiden spreken mij aan. Het ligt wat gecompliceerder en fijngevoeliger bij mij. Bij haar kon ik dat vinden en krijgen. Ik zal het maar erotische sm noemen, sm met een flink vleugje sensualiteit en gfe. Of ik ooit het hutje in de villa zal betreden is een grote vraag. Ik ben immers geëvolueerd naar een gfe+-bereke. Hoewel als sommige meiden even aan mijn tepels trekken dat toch een extra opwindend gevoel kan geven. Maar toch… de taalbarrière, want voor zo’n spelletje moet je verbaal alles goed kunnen duidelijk maken om er plezier aan te hebben.

Buiten Demi had ik daar met die andere meiden ook altijd supersessies. Heel spontaan, alles toegelaten….

Een behoorlijke tijd later zat ik voor het eerst weer veel in Nederland, maar dan in YY. Twee jaar geleden had ik niet kunnen denken zo frequent in Duitsland en Nederland te zullen vertoeven.

Misschien sprong dit eerste deel een beetje van de hak op de tak? Ik zal dat trachten in de toekomst wat te vermijden, als dat mogelijk is. Het één brengt het ander met zich mee, soms.

Waar gaan we het in het volgende verhaal over hebben… ik weet het zelf nog niet. Net als dat ik de verschijningsdatum nog niet weet.

seksenfun:
DEEL 2

paaldansen en meer…

Na enige jaren wandelen liep ik op een gegeven moment in mijn hoofd met de vraag en nieuwsgierigheid hoe één en ander er nu écht aan toe zou gaan in een stripteasetent. Omdat ik toen nog geen wandelmaatjes had, alles gebeurde strikt in het geheim, zou ik geheel alleen in zo’n gelegenheid moeten binnenstappen. Dit weerhield mij er jaren van om deze stap te zetten. Niet dat het jarenlang door mijn hoofd speelde maar zo nu en dan dook het toch weer op. Voorzichtig als ik was wandelde ik ’s avondslaat enkele keren voorbij zulke bars. Een bekende op het Koningspleintje, maar die leek nogal vulgair. Aan de Statiestraat de Ex-hale. Deze leek dan weer agressief en commercieel ten top. Buitenwippers die alles behalve iets gewoon-menselijks uitstraalden . Maar goed, het bleef bij voorbijlopen. Tot op een mooie zomerse avond . Vastbesloten stapte ik bijna regelrecht op de night club Amnesia af in Antwerpen op het Astridplein aan het Centraal Station. Deze club straalde niets bijzonders uit maar ook niets dat je weerhield om binnen te stappen. Ja, het is die club (ik spreek nu over járen terug) waar je eerst een brede lange trap naar beneden moet aflopen om bij de inkomdeur te komen. Deze trap afwandelen was best een beetje een spannende bedoening. Er kriebelde iets vanbinnen. Ik was een beetje gespannen, een beetje zenuwachtig, niet wetende wat er zich allemaal zou afspelen eens ik daar binnen zou treden.

Hmm… ik was bijna op de laatste trede en de deur werd geopend. De portier heette me vriendelijk welkom… en daar stond ik dan. Veel meer uitleg werd er niet geboden. De club was op het moment dat ik binnenkwam nog niet half gevuld met mannen. Het was er dus niet druk. Ik kwam er rond 23.00 uur aan, maar ook in de loop van de nacht werd het niet écht overladen vol. Nochtans was het een vrijdag.

Als je de Amerikaanse films in gedachten neemt dan kom je al een heel stuk in de buurt van hoe die club er uit zag. Natuurlijk neem je dan geen film in gedachten waarbij de striptease-act zich afspeelde in een donkere vieze louche bar. De club zag er dan ook heel sjiek uit. Als je binnenkomt bots je als het ware op een muur met rode velours bekleed. Maar eens je 2 stappen naar links gezet had, had je een totaal overzicht over de club. Links-voor jou rode velouren zetels met daarvoor het grote lange podium met veel glitter, pracht en praal. 2 palen stonden er op het podium. Eéntje vanachter en ééntje van voor. De bar van de club bevond zich nog deels achter het podium met alle duurste drankjes als champagne en dure rode en witte wijnsoorten mooi geëtaleerd. Gescheiden door een vrij ruime wandelgang stonden er nog vele rode velouren zetels (zeer comfortabele trouwens) tegenover het lange podium. Van overal had je goed zicht op het podium en overal waren spiegels. Ik was in een hoek(zetel) gaan zitten. Een beetje verscholen en toch een mooie overzicht .

Wat het volk betrof dat daar zat had je eigenlijk maar twee soorten mannen. (Over het algemeen) jonge ‘gasten’ die met 3 of 4 duidelijk eens kwamen genieten van de paaldansende meiden, met enkel een stringetje en bh’tje aan, met een colaatje. De andere mannen waren duidelijk ouder en rijker. Het type big boss van één of ander groot bedrijf. Ik rekende mijzelf bij de eerste categorie . Hoewel mijn nieuwsgierigheid meer de overhand nam dan om gewoon eens te komen lachen met de boel. Als ik er nu zo eens terug aan denk moet dat echter best eens leuk zijn om een keertje met een klein groepje daar een colaatje te gaan drinken. Je moet jezelf dan natuurlijk wel kunnen garanderen dat je niets meer gaat beginnen daar. Anders ga je een zeer duur avondje/nachtje tegemoet.

De meiden droegen dus inderdaad de kledij die wij gewent zijn in de saunaclubs. De meiden hadden allemaal de leeftijd van ongeveer 22 jaar en waren zéér zéér mooi om te zien . Ja écht waar. Het leken wel allemaal Alexandra’s van LR (nu PHG) of Shakira/Loredana beauties. Uitgekozen poppetjes dus. Tijdens het paaldansen verdween gaandeweg hun bikinietje. Ze begonnen te dansen aan de eerste paal 'catwalkte' zo verder over het podium naar de tweede paal. In de vroege uurtjes traden er soms ook twee girls tegelijkertijd op. Dit was allemaal heel perfect en professioneel geregeld, zonder dat het gemaakt overkwam. Niet alle meisjes gaven een even goede show weg, wat je in zo’n club toch wel zou mogen verwachten, gespecialiseerd in paaldansen. Geen enkel meisje bracht het er slecht van af, integendeel, maar de éne meid kronkelde op uitdagende manier langs de paal, waar de andere meid aan de paal ging hangen, over de grond als een krolse kater kroop enz.. De muziek was uitgekozen ideaal voor zulke acts en stond op geen enkel moment zo hard dat je geen rustig gesprek meer kon voeren. Eigenlijk kan ik van deze night club niets slechts vermelden. De forumleden die mij al een beetje beter kennen zullen dan ook al wel weten dat het dan ook écht zo is want dat ik anders de negatieve kantjes ook zou belichten. Dat de prijzen van de dranken überhaupt toch nog zeer prijzig waren kon je allicht al wel raden. Dan hebben we het in de grootteorde van 100 euro en meer voor een flesje vloeibaar (al dan niet met prikkeltjes).

Over de hele avond en nacht genomen heb ik een tiental meisjes zien dansen. Hoewel de laatste uren van de nacht ik niet meer zo gelet heb op de meisjes , maar daarover sebiet* meer.

Nadat de meisjes hun showtje ten berde hebben gegeven komen ze naar de mannen toe. Ze komen eigenlijk vragen om je te mogen trakteren op een lapdance. Dit had ik gelukkig al snel begrepen door het voorbeeld dat een dame gaf aan een man die nog een stukje voor mij zat en waar ze dus eerst passeerde. Het is dus niet zo dat je in een aparte ruimte met de dame een lapdance kan krijgen . Overigens komen niet alle meisjes naar de mannen om naar een lapdance te vragen. Sommige verdwijnen gewoon weer achter het podium . Geregeld geven de mannen wel te kennen dat zíj even bij hem mag langskomen. Een klein gebaar, een duidelijke knipoog… ze begrijpen het meteen hoor . Je merkte het misschien al op, dit is geen club waar de mannen vlak aan het podium staan te geilen en te kwijlen en regelmatig wat briefjes tussen hun slipjes stoppen om ze even te mogen aanraken. Deze nachtclub is dus totaal niet te vergelijken met de stripclub the reves in Antwerpen, waar dit juist wel het geval is. In deze club gaat trouwen misschien binnenkort een bekende dame uit een al even bekende saunaclub haar medewerking verlenen. Wat kost nu zo een lapdance van enkele minuutjes? Eigenlijk kan je het voor de prijs niet laten: 5 euro. Ik zeg niet dat als je dit regelmatig doet je daar nog zo snel opgewonden van zal geraken maar ik kreeg in elk geval een stijve . Ik had dan ook al een tijdje de meisjes en hun showkes flink bewonderd en dat gaf toch wel wat power .

Eén belangrijke regel moet je in dit soort nachtclubs wel héél goed onthouden, anders wordt je buitengekieperd: je mag de meisjes niet aanraken. Niet aanraken is in feite niet helemaal waar. Je moet op je doen en laten letten. Je mag de meisjes niet zoenen, laat staan een lekkere tongzoen draaien waarbij het speeksel weelderig zijn gangen gaat . Je mag de meisjes hun borsten ook niet masseren. Je mag natuurlijk wel hun middel vastpakken, je hand op hun bovenbeen leggen ter hoogte van de knie. Je hand laten afdwalen meer naar tussen haar benen is natuurlijk weer om miserie vragen. Tegen een flinke meerprijs met de dame naar boven gaan en een kamer opzoeken met bed behoort niet tot de mogelijkheden. Er is geen boven. Alleen een trap naar boven, de uitgang. Als je dus niet braaf bent kan je de trap opgetrapt worden . Nu als je gewoon doet wat in zo’n club de regels zijn hangt daar een hele gezellige sfeer.
Het is aangenaam vertoeven in zo’n club. Een colaatje bestellen of een andere frisdrank of iets duurders mag je natuurlijk ook kiezen en dan de showtjes afzien. Genieten van de muziek en van de lapdances. Er is echter nog meer. Je kan ook een meisje uitkiezen waarmee je wat wil drinken. De meiden lusten uiteraard geen frisdrankjes , des te liever wijn en champagne . Wanneer je de dame een drankje trakteert mag je een klein tikkeltje verder gaan op erotisch vlak. Haar poesje likken en haar lekker binnendraaien blijven wel als not done bestempeld. Je kan er een fijn gesprek mee voeren of je kan het jezelf moeilijk maken en het hebben over jouw erotische fantasieën, dromen of wensen. Nadien kan je dan nog altijd uitwijken als bronstige beer naar een piepshow of seksshop in de buurt of je kan je geluk gaan beproeven in één van de cafés waar een one night stand vinden niet zo moeilijk is.

Omdat ik niet altijd zo braaf ben als een engeltje , om het maar met de woorden van Milk Inc. te zeggen gebeurde weer eens wat anders.

Everyone thinks they know me,
They think they comprehend
Wake up and smell the coffee
I am not that innocent

Everybody tells me
That I should not believe
You’re more than smoke & mirrors
But I am not that naïve

No no no
I’m no angel, I’m no angel
No no no
I’m no angel, anymore
This is now, this is me
I’m no angel, baby
This is now, this is me
I’m breaking free

Everyone says I’m falling
But they don’t understand
I’m tired of choosing right from wrong
I’m not that innocent

Everybody tells me
I’m bound to be deceived
But I don’t need protection
‘cause I am not that naïve

milk Inc - no angel

Een zeer mooi slank langharig blond meisje met een stevige B-cup zorgde voor een perfecte paaldansshow. Ik vond haar en de show zo gewelig, ik zat er al een tijdje binnen en kon het niet laten om haar te wenken. Ze kwam bij me zitten en was heel lief en vriendelijk. We bestelden (allé ik) een fles wijn en begonnen te praten over koetjes en kalfjes. Alle meiden spreken daar Nederlands! We zaten lekker dicht bij mekaar en zij sloeg haar arm om mijn schouders en ik legde mijn hoofd op haar schouders. Mijn rechterhand dwaalde na een tijdje af naar haar benen maar ik hield het deftig. De seksuele honger en hormonen zorgden er wel voor dat ik het minder deftig wou houden. Ons gesprek evolueerde van koetjes en kalfjes naar pittigere gesprekjes. Intussen gingen de showtjes door op het podium. Af en toe nipten we van de wijn. De wijn werd aan een gewoon tempo opgedronken. Dus niet aan het tempo dat het gebeurt in een uitzuipbar. Op een gegeven moment trad een Thais meisje op. Die deed het ook als de beste op het podium. Zij kwam nadien langs ons, dus dat gebeurt. Het is niet omdat je met een meisje aan het keuvelen bent dat andere meisjes niet meer zouden langskomen, om een lapdance, in eerste instantie. Een beetje aangemoedigd door de meid die naast me zat wilde ik best nog wel eens een lapdance van haar. Ze zag er gewoon wauuuuwww uit. Na de lapdance wond ik geen doekjes om mijn fantasietje om in die club tussen twee uiterst mooie meiden te kunnen zitten en vroeg ik gewoon of zij er niet wou komen bijzitten. Dit vond ze geen enkel probleem. Daar zat ik dan, héérlijk . We konden maar moeilijk van mekaar afblijven . De blonde Belgische dame was aan de voorzichtige kant en hield heel erg in het oog of de struise mannen van de zaak niet te veel naar ons keken. We gingen dan ook eigenlijk een stapje verder dan de gewoonte in deze zaak is. Het was wel al even middernacht voorbij, we zaten al eerder in de vroege uurtjes en mijn derde fles wijn was al geopend. Ik vermoed sterk dat dit hierin wel een belangrijke rol speelde. Met andere woorden: ze zullen maar ietsje verder gaan als je in verhouding genoeg centjes uitgeeft. De rest zal we toneel zijn. Ze lieten uitschijnen dat ik hier een service kreeg die ze nog nooit gaven. Ik kon zonder probleem mijn hand op hun benen laten uitschuiven naar dat warme plekje. Een kus op de wang en af en toe een kleintje op de lippen lukte zelfs. Ze legden hun benen op mijn benen en raakten soms even op slinkse manier mijn edele delen aan en de Thaise kwam op mijn schoot zitten. De opwinding en het genot van mijn kant waren erg groot. Ik wist toen natuurlijk nog van geen saunaclubs. Daar kan je dit ook beleven zonder dure drankjes. Ik legde mijn hoofd op hun borsten…. Op een moment vroeg de Thaise of ik graag een massage kreeg. Ik liet dit geen twee keer zeggen. Zo kreeg ik op het laatste van mijn verblijf daar nog een lekkere rug, schouder en gezichtsmassage van deze Thaise dame. Ze deed het met volle overgave en erg goed. Het was inmiddels al voorbij vijf uur ’s morgens en ik wou nog wel wat stoeien met deze twee meiden. Echter de zaak was bijna volledig leeggelopen en ik mocht nog wel wat blijven maar de keuze in dure drankjes werd op dat uur beperkter, enkel de exclusief dure drankjes konden nog gedronken worden . Daar kwam dan het einde van deze voortreffelijke avond/nacht. Ik beklaag het me nog steeds niet. Ik denk dat ik toch een reuze belevenis heb meegemaakt daar en dat ik een portie geluk had. Ik vermoed dat je er ook binnen en buiten kan gaan met veel minder liefs dan ik heb gehad.
Keerzijde van de medaille: ik was 1000 euro kwijt. Maar dat mocht voor één keertje. Ik had dit als het ware min of meer voorzien. Ik had ongeveer ingeschat dat zo’n nachtje in zo’n club vertoeven in deze prijscategorie zou vallen. Ik had dan ook mijn vakantiegeld nuttig opgebruikt.
Hoewel ik niet was klaargekomen en geen seks heb gehad, had ik toch een natte broek en geen behoefte meer om nog een peepshow of zoiets binnen te wandelen om mezelf af te trekken in de separate cabines. Ik was toch moe en voldaan en trippelde vrolijk naar huis .

Ik had iets meegemaakt waar ik een meer dan tevreden gevoel bij had en eigenlijk is het iets dat je eens moet meegemaakt hebben.

Omdat het hier toch eigenlijk vooral gaat om paaldansen heb ik nog dit in de aanbieding: http://www.flabber.nl/archief/023491.php
En voor wie ook eens een ‘piepje’ wil gaan nemen is er nog deze info: http://www.openingsuren.com/detail.php?edit=5016043

Nog wat info betreffende gelijkaardige zaken:

- 'Exhale' in Antwerpen centrum, STATIESTRAAT 30, 2018 Antwerpen
- (Vind je het daar niet goed), kan je daar achter de hoek, dus recht over de UGC Cinema naar 'Follies d'Anvers'

seksenfun:
DEEL 3

pashokjes/cinema-affaire

Lang lang geleden Er was eens een dag... dat een sprookje uitkwam ...

Afgesproken met een koppel in het Brusselse. Toen nog uit het bladje Flirt of Lipstick. Wat we afspraken weet ik niet meer zo direct maar ik herinner me niet dat ik op voorhand wist dat het volgende verhaal te gebeuren stond .

Er was afgesproken dat ik naar hun thuis zou komen. Een beetje getelefoneerd, veel meer was het niet. Verklappen wat er ging gebeuren konden ze niet (of wilden ze niet). We zouden bespreken wat ons samen kon boeien. Het gesprek zou ook beslissend zijn of ze hoegenaamd wel met mij er op uit zouden willen gaan. Op experimenteel seksavontuur. Ik wist dus dat ik er voor niets zou kunnen naar toe zijn gegaan. Gelukkig besloten ze met mij wel de nodige klik te hebben.

In het begin was ik best een beetje nerveus. Op die manier had ik nog nooit afgesproken, zo vaag, ja zelfs een beetje mysterieus. Ik moest kort na de middag aanbellen, een huis in Vilvoorde, heel nabij het station. Parkeerplaats vinden was toen al een ramp. Het huis zag er niet nieuw uit en… ja zelfs een beetje spookachtig. Dit zal wel overdreven zijn maar het geeft aan hoe weinig ik eigenlijk op mijn gemak was.

Een beetje aarzelend belde ik aan. Ik had meteen de spits afgebeten (de kop was eraf vind ik in deze context niet zo’n gelukkige uitdrukking). Een oudere man (45 ongeveer) (ik was toen nog heel wat jonger dan nu) kwam opendoen. Oeps ! Hij liet me binnen maar zei niet zo veel. Ik kwam in de living, een grote hond was aanwezig, gelukkig ook een jonge slanke blonde erg aantrekkelijke twintigster. Er werd afgetast, niet letterlijk, of ik wat voor hen kon betekenen. Van algemene vragen, interesses naar specifieke seksvoorstelletjes (en of ik die leuk zou kunnen vinden). Al de tijd zei de man, die er een beetje hippie-achtig uitzag, niet veel. Hij gaf bij wijlen wel rare (beetje angstwekkende) commentaren. Ik straalde de kalmte zelve uit. Vanbinnen was ik er toch lang niet helemaal gerust in .

Uiteindelijk vroeg de man aan zijn veel jongere vriendin of zij het zag zitten dat ik mee zou doen aan seksuele avontuurtjes. Ze antwoordde positief. Vanaf dan werd de man normaal en heel open, zelfs grappig. We bespraken nog wat het ging worden en met gerust gemoed stapte ik in hun wagen.

We gingen naar een grote kledingzaak, iets als de Inno, laten we maar zeggen. Haar vriend liet ons even alleen. Zij ging lingerie passen. Niet om te kopen, nee.... Mijn rol bestond erin dat ik haar vanonder achter het pashokgordijntje zou klaarvingeren. Of het effectief zover kwam kan ik me niet meer herinneren, maar des te meer dat dit érg spannend was .

Nadien een koffietje gaan drinken om ideetjes op te doen. We besloten een seksshop binnen te gaan.

Aangekomen was het de bedoeling om in de privé-cabinnetjes met zijn drietjes met een filmpje op de boel eens een flinke beurt te geven. We moesten wel enkele shopkes in en uit wandelen omdat het niet zo goed lukte. Het is/was namelijk verboden om met meer dan 2 in zo'n cabine binnen te gaan. Uiteindelijk lukte het ons toch ergens. Zij met z'n tweeën naar boven en ik enige zeer korte tijd later erachteraan . Hier bevonden zich op een tussenverdiepje de wc's. Maar die liep ik dus voorbij . Ik weet nog dat ik er niet helemaal gerust in was (camera's). Maar dat vergat ik wel snel tijdens onze heerlijke trio in de zetels van dat cabinnetje.
Nadien met z'n drietjes doodleuk de shop buitengewandeld. Nu ja, doodleuk, het werd een spurtje. De shopbediende stond duidelijk op het punt ons iets duidelijk te gaan maken.

seksenfun:
DEEL 4

dolle autorit én véél meer...

Het was niet mijn allereerste wandelervaring, die vond plaats op wel erg jonge leeftijd, maar daar lezen jullie in een andere episode meer over, maar wel één van de eerste keren dat ik niet gewoon naar een privé ging .

Dit stukje dateert ook nog uit de tijd dat Eddy’s boekjes nog heel populair waren. In die boekjes stonden tussen de privé’s, escorts en betalende seksdiensten ook vele amateurs. De meeste zogezegd amateurs, zogezegd gratis neuken. Ik snapte echter al snel dat dit zo fake was als het maar zijn kon . Toch stonden er ads in waarbij het woord gratis duidelijk afgedrukt stond. Dan toch maar eens gereageerd op zo’n zoekertje .

Weeral een jonge slanke mooie blonde meid. In die tijd was dat nog zo goed als een ‘must’ voor mij. Hoe erg het Willem ook stoort, tegenwoordig gaat gfe voor op haarkleur .

De afspraak was ergens ver weg. Voorbij Leuven, tussen Bevekom en Graven, nabij de Waalse grens. Ik herinner me nog goed hoe ik heb moeten zoeken om dat te vinden. Langs vele kleine wegen, rustige groene plattelandsomgeving, hier en daar een huis. Gelukkig was het op een zomerdag. Een hele warme zomerdag. Ik weet nog goed, zonder airco toen in mijn auto, dat ik op de autostrade reed met al mijn raampjes open om zo veel mogelijk friste te voelen om niet beplakt onder het zweet daar aan te komen. Een gsm had ik toen nog niet, als ik daar aan terugdenk. Zo’n gsm had heel praktisch geweest. De landkaart die ik bij had, had al zowat overal in mijn wagen gelegen. Ik had ze al juist vastgehouden, maar ook op zijn kop…. Na al dat berg op en berg af, klein straatje in, klein straatje uit… begon ik al te vrezen dat het een verschrikkelijk flauwe grap moest zijn. Na lang zoeken en de wegwijzer die ik van haar had meegekregen per brief ben ik er dan toch geraakt. Weer had ik een raar gevoel vanbinnen. Weer moest ik eens wat anders doen dan gewoon een privé binnenwandelen of een escort bellen. Een raar gevoel? Waarom dan? Het was het laatste huis op een klein baantje, dat steeds meer en meer versmalde en uiteindelijk meer iets weg had van een wandelpad dan een baan. Het huis stond op een berg (enfin, heuvel heet dat in Vlaanderen) .Niemand die kwam kijken, maar ik wist dat ik juist zat. Mijn wagen dan maar geparkeerd naast de garage op een oprit met een hellingsgraad van vermoedelijk meer dan 17%. Wel dire keer gecontroleerd of de deuren op slot waren, eigenlijk omdat ik me niet zo goed durfde aanmelden. Toch maar aangebeld. Van waar klinkt dat aanbellen me bekend in de oren.

Ik belde aan, aan de voordeur. Na even wachten kwam de jonge meid opendoen via de garage. Ik daalde de trap aan de voordeur weer af en nadat ze nog eens goed vroeg of ik wel de man was met wie ze had afgesproken liet ze mij binnen. Weeral een grote hond aanwezig . Het huis zag er deze keer niet spookachtig uit maar mooi en pittoresk. Het deed me een beetje denken aan zo’n alpenhuisje in Zwitserland, maar dan in steen. De hond was zeer agressief maar zou me niets doen, zei ze. Ze zag echter dat ik het er niet zo op had en sloot hem dan maar op in de kennel. Het huis vanbinnen was zeer rommelig. Overal lagen kledingsstukken rond te slingeren, de afwas stond metershoog, van de vloer kon je zeker en vast niet eten…. Toen ik in de living kwam… surprise! (was niets van gezegd)… haar vriend. Die trok zich echter nergens wat van aan en was op de hoogte van mevrouw haar doen en laten. Hij trok zich zelf wat terug terwijl zij en ik bij een drankje wat begonnen te praten, mekaar voorstelde, wat keuvelden, dicht bij mekaar .

Gratis!? Ja dat stond zo geadverteerd, weet je nog. Ik was dus benieuwd naar het addertje onder het gras, al heel de tijd, maar goed, dat zou nog wel uitkomen. Veel was er weer niet prijsgegeven. Dat trok me dus tegelijkertijd ook aan. Ik zou een hele avond tot in de vroege uurtjes met haar kunnen vertoeven. Ik was er na veel zoeken dan ook omstreeks vijf uur in de namiddag. En ja… het addertje kwam boven. Het is gratis en ook weer niet gratis in feite, zei ze plots. Het kwam er op neer dat we maar best snel vertrokken met haar auto richting avontuur. Tenminste als ik mij goed voelde bij haar voorstel. De afspraak was dat ik haar niet moest betalen voor de seks maar dat ze met mij wou gaan shoppen en dat ik voor haar iets kocht (en dus ook betaalde). Daarzie, vaarwel gratuit . In zoverre ik neergevleid bij haar, terwijl ze al flink ondeugend gedaan had (haar vriend liep soms nonchalant voorbij), nog nuchter kon denken berekende ik even snel snel dat ze al een hele boetiek zou moeten plunderen, bij manier van spreken, om bedrogen uit te komen. Vergeleken met het boeken van een escort van vijf uur in de namiddag tot twee uur in de morgen of vergeleken met zo lang vertoeven bij een privé.
Ik knikte dus instemmend en enige minuten later zaten we in haar slee, op weg naar…. Ook dat was intussen uiteraard besproken. Ook dat leek me spannend. Ook dat zou mijn eerste keer zijn. We zouden seks hebben in een parenclub. Een bekende Vlaamse parenclub, zeker toch in die tijd. Over laatst kwam ik nog in de buurt en vond die club niet meer direct. Ergens in Oost-Vlaanderen in de omgeving van Hamme/Sint-Niklaas. Maar zo ver waren we dus nog niet.

Ogenschijnlijk, op het eerste gezicht, in eerste instantie,… lijkt dit verhaal heel onlogisch in mekaar te zitten. Toch is het werkelijk zo gebeurd. Ik eerst de hele weg van Antwerpen naar achter het verre Leuven tegen de Waalse grens en dan wij weer samen naar het Antwerpse. Crazy ik (en zij) toen. De reden was dat ze Brussel maar niets vond en gezien ik lang had moeten zoeken en eerst bij haar thuis nog wat blijven hangen was, was het al vrij laat geworden (kwart voor zes zoiets op een vrijdagavond). De winkels gingen sluiten. Dus moesten we naar winkels die ’s avond open waren. Het shopping center in Wijnegem leek haar tof. Ze was daar nog nooit geweest. Allé vooruit dan maar, volledig in de ban van haar, mijn fantasie al volledig op hol geslagen in mijn hoofd. Zij reed.

Tijdens de rit hebben we veel bepraat en vielen er maar zelden stiltes. De klik was er zeer zeker. Zo reden we van haar thuis via de druivenstreek en Mechelen naar Wijnegem. Tijdens de toch wel vrij lange rit lieten we mekaar ook niet ongemoeid. Ondanks het drukke uur en het drukke verkeer had ze een zeer zware voet en hebben we de gehele rit bijna op het uiterste linkse baanvak van de autostrade gereden. Flitspalen bestond toen vrijwel nog niet. Schrik had ik geenszins. We slaagden er nog in om mekaar te tongzoenen, vooral wanneer het even aanschuiven was. Onderweg hield ik mijn hand op haar billen en ook wel tussen haar benen. Hetzelfde gebeurde bij mij, haar rechterhand verdween ook regelmatig tussen mijn benen, rits open…. Dit was méér dan het eerste autoritje met je nieuwe vriendin. Ergens in Antwerpen op een nacht had ik eens een natte broek, herinner ik me. Hier dus ook weer. Oververhit (niet de auto maar ik) kwamen we aan in het shopping center. Als een pas verliefd koppeltje slenterden we door de gangen van het shopping center. Een geluk voor mij, niet te lang. Winkelen . Een leuk boetiekje (al zeg ik het zelf) trok ineens haar bijzondere aandacht.

Ze had niet alles verteld, ik stond er ook niet bij stil en vroeg er ook niet verder achter. Ik moest eigenlijk uitkiezen wat ze zou kopen, ik moest het sexy vinden. Zij moest het natuurlijk ook mooi vinden. De kledij die ze nu aan had, veel te kort mini rokje met een strak t-shritje erboven en open schoentjes, zou ze uitdoen en wat we samen gekozen hadden aandoen. Ik was enigszins verlegen, zij alles behalve. De keuze viel op (tja hoe heten die dingen) een soort kleedje, mooi aanpassend, diepe decolleté, en schuin afgesneden vanonder aan één kant. Ze stond er super sexy mee. Wauuwwww!!! Ik geloofde mijn ogen niet. Nog meer: mijn allerwildste geilste dierlijke instincten kwamen bovenborrelen. We gingen het samen in één paskotje (weeral die paskotjes, van waar ken ik dat nog) passen. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om haar poesje even met mijn tong te verwennen. Ik verschoot. Ze stond gewoon kletsnat. Enfin, dat mocht hier allemaal natuurlijk niet té lang duren, snap je wel hè. Ik wou niet buitengeshot worden in die winkel. Ze begon de kleren die ze al aanhad in een zak te steken die ze bij had. Verbazend keek ik toe. Alsof ze het zag antwoordde ze dat ze met dit kleedje zou buiten wandelen. Hm, ja, ze had gezegd dat ze de nieuwe kledij zou aandoen. Dus loopt ze het pashokje uit, andere kooplustige dames waren ook aanwezig in die boetiek, en vraagt aan de bediende een schaar en vertelde haar dat ze dit nieuwe ding meteen wou aanhouden. Gelukkig vatte de winkeljuffrouw het grappig op. De etiketjes werden eruit geknipt en met zo’n speciaal ding de alarmbeveiliging gelost. Ik betaalde en weg waren we. Ik wil en wou toen niet denken aan wat die winkelmadam moest denken over (ja ons, in dit geval). Ik toch een beetje blij. We lachten ons kapot. Zij omdat ze dat gewend was zeker, ik meer uit zenuwachtigheid, vermoed ik.

Tijd om zeer schuin tegenover die boetiek een koffietje met American Muffins erbij te nuttigen. Dat ging nog net, voor ze gingen sluiten. Samen nog flink nagelachen en omdat we zeer verliefd deden hadden we ook daar weeral bekijks. Nu, we hielden het deftig, dus dat kon mij niet deren.

Oké, nu maar op weg naar een volgende wandelstap in mijn leven: een parenclub. De naam ben ik vergeten maar het was in een winkelstraat. De club lag wat achterin. Je moest een gangetje door om aan de ingang te komen. Binnen had je een grote bar, rechts daarvan een dansvloer met daarlangs fauteuilles en zitzakken. Ook beddenbakken hogerop. Het was daar met verdiepen. In die parenclub keek ik goed rond. Wat me direct opviel was dat ik nooit alleen nog naar zo’n club zou gaan. Overwegend oudere mannen (dan ik toen) en de paar vrouwen die er waren, waren gewoonweg eerder lelijk en mollig te noemen. Ze vroeg aan mij of ik enkel met haar seks wou of met andere vrouwen erbij en of zij ook seks mocht hebben met andere mannen. We spraken af (en zij en ik kwamen die afspraak na) om de pleziertjes gewoon tussen ons twee te houden. Eerst aan de bar wat onnozel en ondeugend gedaan en veel getongzoend (ze tongzoende veel en lekker maar ik hoor haar nog steeds zeggen: “dat mannen zo geil kunnen worden van tongzoenen”). Maar waar zou hier de seks plaatsgrijpen tussen ons alleen?? Allemaal ruimtes en kamers waar iedereen zomaar mee binnen kon komen. Tussen haakjes, ik herinner me dat er ook een HWP was. Daar zei ze van om daar maar niet in te gaan als je niet graag hebt dat er hier tien mannen op mij afvliegen. Eerlijk is eerlijk, ik kwam daar dan ook met een echt poppetje binnen. Vergeleken met de rest zou ik ook als strontvliegen op haar afkomen moest ik één van die andere mannen geweest zijn. Maar voor dat weinige geld van dat kleedje en het vele plezier dat we al hadden gehad, was ze van mij, van mij alléén.

Maar dus… waar zou de seks plaatsvinden, zonder gestoord te worden? Ze wist het me direct te zeggen. Er was een soort iglo-achtig ding. Je moest een donkere gang door en dan kwam je daar. Een afgesloten ruimte. De deur kon wel op slot. Er zaten wel gaten in de kamerwanden. Ik kon me met dit alternatief wel tevreden stellen. Ik was met haar alleen en niemand kon eraan. Loeren kon wel, handjes uitsteken ook. Dat gebeurde dan ook, maar daar bleef het dan ook bij. Die andere mannen maar lekker kwijlen en nergens aankunnen. Intussen bedreven wij daar heerlijke seks, lekker geil waren we. Pijpen, likken, vele verschillende standjes. Het was een echt seksbeest. Er was echter nog maar net wat te doen om aids. Voor mij de eerste keer dat ik zoiets afsprak, buiten escort of privé om dus. Daar gebeurde als vanzelfsprekend alles met condoom. Hier had ik al snel door dat er zou geneukt worden zonder condoom. Hoewel ik eigenlijk wel wist dat het totaal verkeerd was, stond ik zo geil dat ik deze pret zeker niet wou bederven door verder stil te blijven staan bij dit not-don-fact.
Bezweet kwamen we na een hele tijd uit ons kotteke. We zijn dan toch maar in die HWP gekropen. “Ik zal de mannen wel duidelijk maken dat ze van mij moeten afblijven”, zei ze. Ik wou die gluiperds gelijk heel duidelijk aangeven dat ze dat niet wenste maar dat hoefde niet. Zij was blijkbaar gewend om mannen op een afstand te houden van haar. Nu ja, afstand…. Ze kroop op mijn schoot en ik merkte wel dat ze zo nu en dan toch handjes van andere mannen moest verdragen hoor. Na een tijdje kropen we daar weer uit. Je wilt het niet geloven maar ik had zin, zin, zin en nog eens zin. Mijn eerste onwennigheid was al flink verdwenen, het kotteke was bezet (even piepen) (gluiperd, riep ze ) dus neukten we maar in een redelijk grote kamer (ruimte). Andere mannen die mee wilden doen werden door haar verzocht om weer terug naar af te gaan. Er heerste in die parenclub een erg brave sfeer want alle mannen dropen het gewoon weer af. Ze wisten snel dat zij van mij alleen was. Zonder te willen stoefen gaf dat toch een heel goed gevoel Ze lieten ons gaandeweg meer en meer gerust.

Ik moet zeggen dat ik met een bijzonder gevoel die parenclub verlaten heb. Helemaal voldaan en toch wist ik al dat ik deze bijzondere date nooit meer zou herhalen. Parenclubs, toch niet zo mijn ding. Weer op weg naar huis namen we geen autostrade. Ze kende de weg blijkbaar goed. Zo sta je al eens wat vaker stil. Voor een licht…. Ik moet zeggen dat ik als ik er nu weer over denk we best gevaarlijk aan het rijden waren. Wat gedronken (niet écht te veel) en dan aan mekaar liggen friemelen, kussen, binnendraaien… op de terugrit. Dit resulteerde in een pitstop. Een pitstop met pit en aangedampte ruiten. Ja, een portie autoseks ontbrak er nog aan.

In de vroege uurtjes kwamen we weer boven op de heuvel bij haar thuis aan. Ik stapte in mijn wagen en bedacht me dat ik de weg niet zou terugvinden in het donker. Ze was zo vriendelijk om voor te rijden tot op de grote baan. Op de grote baan toch weer nog even verkeerd gereden maar dan toch weer snel op de juiste route. Onderweg heerlijk nadromend over deze leuke lange (en toch zeer korte) uren in haar gezelschap voor een weggeefprijsje. Zinderende gedachten doorkruisten mijn heerlijke herbeleving tijdens de terugrit naar (mijn vriendin). Zinderende gedachten ook ja… ik had immers iets gedaan wat ik nooit meer zou doen: zonder condoom geneukt… én ik moest ook al eens heel diep nadenken welk goed excuus ik zou vinden dat ik zó laat (of vroeg, zoals je wil) weer thuiskwam. Ik had immers niet voorzien dat dit seksuitje zó lang zou duren.

Veel gfe en zeker geen gfe+ zijn jullie nog niet tegengekomen bij mijn avontuurtjes. Was ik toen helemaal anders dan nu? Allicht wel, een mens veranderd. Natuurlijk is het zo dat ik nu alleenstaande ben en toen een vriendin had, een wezenlijk verschil. Toch blijf ik momenteel bewust nog wat alleen. Ik voel me super!

Volgende episode: wanneer? waarover? Misschien over iets dat verboden is: wandelen onder de 18 jaar bijvoorbeeld?

seksenfun:
DEEL 5

twee hoeren in één klap: ik was toen 17

Een hoer bezoeken op 17-jarige leeftijd, dat doe je toch niet! Seksenfun wel, maar het was, écht waar, per ongeluk .

De school was uit . Het was grote vakantie . Einde mei hadden we alles al netjes gepland. Waar we heen zouden gaan. Ik met mijn beste maat toen. Samen zouden we een stukje van Europa gaan verkennen . Praktisch heel Frankrijk door en ook enkele plekjes in Zwitserland. In de maand juli. De gehele maand. Dankzij de NMBS. Met het InterRail abonnement.
Hoe omschrijft de NMBS het vandaag: “Dankzij InterRail hebben er sinds 1972 al hele generaties avonturiers in volle vrijheid Europa kunnen ontdekken per trein”.

Over in volle vrijheid het avontuur tegemoet gaan gesproken.
Ook Parijs zat natuurlijk inbegrepen in onze trip. Enkele daagjes in de beruchte hoofdstad van Frankrijk. De Parijse metro leren kennen . Toen al heel wat anders dan onze metro van vandaag. Overnachten in een Parijse jeugdherberg. Het was de enige jeugdherberg die zo onhygiënisch was en zo een vieze indruk gaf. Het was dan nog wel één van de betere. Ach ja, Parijs hè.
Goh, en wat mocht niet ontbreken. Een bezoekje aan de Champs-Elysees natuurlijk . We moesten die toch eens gezien hebben. Op die leeftijd was dat natuurlijk nog des te indrukwekkender. Auto’s die daar parkeren doen dat niet zoals bij ons. Ze botsen gewoon tegen mekaar tot ze in de parkeerplaats staan. Nieuwe auto’s zie je daar dan ook niet te veel rijden.
Op een avond…. We wilden toch ook wel eens van het nachtleven proeven op de Champs-Elysees. Dus rond een uur of acht/negen, na het avondeten, wij op weg. Van onze jeugdherberg naar de Champs-Elysees. Een peepshow, ja een peepshow, dat wilden we toch wel eens doen . We wandelden dus op dat stuk Champs-Elysees waar de meeste rode lampjes brandden. We waren wel een beetje onwennig. We liepen heen en terug. En weer heen. Toen hadden we zoiets van: we doen het sebiet, we overwinnen onze zenuwachtigheid. Voor sommige peepshow moest je gewoon geld in een gleuf steken en kon je als het ware van op straat piepen. Dat leek ons geldverspilling. Dat zou wel niet de moeite wezen . Het leek ons dus beter om maar een peepshow te kiezen waar je eerst de zaak naar binnen moest. Inmiddels was het wel al een beteke donkerkes geworden buiten. Het werd er allemaal nog spannender om.
Tot op dat moment dat wij twee een ‘peepshow’ binnenstapten. Eindelijk dus. We hadden al wat ons tegenhield van ons afgeworpen. We liepen een grijs-grillig gangetje binnen en kwamen voor een grijze deur met links daarvan een plastiek raampje. Gezellig zag het er van buiten niet uit. Geen één van die etablissementen trouwens, in die tijd (1984). Een neger, een portier kwam door het raampje gepiept met zijn hoofd. (Was dit de peepshow dan .) Hij vroeg onze identiteitskaarten. “Waarom?”, dachten wij. Nu ja, het was onze allereerste keer, dus onwennig als we waren, gaven we onze passes af. Drie tellen later deed hij de deur open en zei ons dat we een paar stappen verder mochten gaan. We kwamen op een donkere plek. Nog licht genoeg om de neger te zien. De portier begon ons wat te vertellen, met zachte, bijna fluisterende stem. Hij zei dat het in feite enkel toegankelijk was voor 18+-ers. Daar stonden we dan, wat verdwaasd. We keken naar mekaar, mompelden wat en wilden dus eigenlijk onverricht ter zake het weer afdruipen. Natuurlijk met het gedacht het ergens anders nog maar eens te proberen. De portier hield ons eigenlijk tegen, flink tegen. We bleven dus maar daar. Ik herinner me achteraf nog wel dat je een deel geld diende te betalen aan de portier. Dus hoe meer vreugde hoe meer centen voor hem ook. Hij leidde ons dus binnen, naar binnen, waar het pas écht te doen was. Hij drukte ons wel op het hart dat we absoluut binnen niet tegen de dames mochten zeggen dat we nog geen 18 waren. We keken mekaar een beetje vreemd aan. Voor zo ver we mekaar konden zien. We kwamen in een écht donkere plaats terecht. Er brandde wel hier en daar een roodachtig licht. Donker was het er in elk geval. Heel donker. Ik zag mijn maat amper staan, laat staan die portier. Maar die was intussen al terug naar dat vierkante meterke achter zijn plastieken raampje. Goed… de weg wees zichzelf eigenlijk uit. Er was niet zo veel plek. Eén grote zetel tegen een muur, links naast de inkom. Voor ons was eigenlijk een zwart gat. Ik geloof dat je met wat moeite nog wat champagneflessen etc. kon zien blinken, meer niet. En voor ons was het letterlijk een zwart gat, bleek even later. En voor mij nog veel letterlijker.
Een wat oudere dame pakte ons beet en zette ons op de zetel. Eerst mij, naast een dame. Dan mijn maat, naast een andere dame. Er werd ons door de dames gevraagd of wij wat wilden drinken. We bestelden een colaatje of fanta, dat weet ik niet meer zo precies. De eigenlijke bedoeling achter die vraag was dat wij spontaan aan de champagne zouden beginnen. Dat deden we dus niet. We ondervonden gewoon op heel korte tijd dat we in een ****enkot beland waren . De dames begonnen al snel ons een kus te geven en hun handen verdwenen al even snel tussen onze benen . Met heel veel moeite kon ik waarnemen dat ik naast een dikke negerin gezet was . Daar mocht je dus niet eens zelf kiezen welke dame je wou. Mijn maat had veel meer geluk. Die zat naast een hele mooie slanke blondine, die ook een stukje jonger nog was dan mijn dame. Je kan je voorstellen dat als je zelf 17 bent je 25 al snel oud vindt. Omdat Fransen toch geen Nederlands verstaan (wat een voordeel ) konden we even in het duister wat tegen mekaar brabbelen. Het kwam er op neer dat mijn maat toch wel erg graag had willen blijven en met zijn dame andere oorden had willen verkennen. Ik wou liefst zo snel mogelijk uit de handen geraken van die negerin. Lang hebben we niet gediscussieerd. Na een tiental minuten stonden we weer bij die portier. Die snapte de boel niet . Hij zij dat hij het risico had genomen om minderjarigen binnen te laten en dat we dan niet eens van de aangeboden diensten gebruik hadden gemaakt. We moesten wel nog afrekenen bij hem, voor de dames. Een kostelijke grap dus, waar we niets voor in ruil kregen dan dat we behoorlijk verschoten waren, met toch nog een volle zak . We konden niet snel genoeg uit de buurt zijn van dit oudbollig uitziende bordeel .
Uiteindelijk was mijn maat toch ook blij dat we er weggegaan zijn. Achteraf bekeken, nu, zou ik nu spijt hebben als ik in zijn plaats had geweest. Dat ik toen die mooie blonde dame niet geneukt zou hebben. Of hij er ook zo over denkt? Ik zie of hoor hem al járen niet meer.

Zin om nog naar een peepshow te gaan kijken hadden we eventjes niet meer. We zijn maar naar de jeugdherberg getrokken om onze nachtrust te beginnen .

Was het door dit voorval, maar ik heb toen 7 jaar niet meer gewandeld. En misschien heeft deze eerste stap in de prostitutiewereld mij voor altijd in de ban gehouden van betalend seksen? 7 jaar later had ik zoiets van: in het leven moet je alles eens meegemaakt hebben. Weer wat drempelvrees, maar begonnen aan mijn eerste betalende seksdate, ergens kort bij waar ik toen woonde. En sinds mijn 24ste jaar heb ik er al een flinke wandelcarrière opzitten en al het één en ander meegemaakt. Ook wel opmerkelijke uitjes, zoals je al eerder kon lezen en zoals je nog meer zal lezen. Mijn bijzondere wandelavontuurtjes bevatten nog wel wat pittigs. Ik hou het in petto, voor een volgende keer.

Want… u leest dan toch ook mee?

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina