Vrijdag eindelijk nog eens op “uitstap” geweest. Daar mijn vaste uitstapper allen niet weg konden dacht ik allen te moeten gaan, maar dat was zonder Bredero gerekend, hij postte een berichtje en zo kwam het dat ik hem omstreeks 11u45 ergens onderweg naar PSR oppikte op één of ander carpool parking.
Na een vlotte rit kwamen we aan in PSR, geen hinder, geen file, dat is toch een stuk leuker rijden dan. Op de parking viel het oog van mijn medereiziger op een Austin-Martin, knappe wagen met Nederlandse nummerplaat, zo wisten e al dat het zeker 007 niet was.
Na het betalen en het aantrekken van een berenvel zou mijn collega meteen wat rondwandelen, ikzelf wou na zo een trip wel een douche. Gezien ik van de zeep uit PSR steeds jeuk op mijn eikel krijg had ik mijn eigen douchegel meegenomen. Dat heeft ook het grote voordeel dat, als je thuis komt, je naar de juiste zeep ruikt.
Met mijn busje in mij badjaszak toch even de club rondgewandeld op zoek naar Tanja (ex Bernds) want ik had voor deze lieve Oekraïense een doosje Belgische pralines mee. Tanja schitterde echter in het afwezig zijn, en dat zou gans de dag zo blijven trouwens.
Terug in de kleedkamer liep ik een andere “oude bekende” tegen het lijf. Het was de Russische Ellen met haar grote ogen. Na PHG, GT en YY was dit “pijpbeestje” hier terecht gekomen, ze vroeg me meteen naar een doosje “Belgische chocolade” en gezien ik toch 2 dozen bij had kreeg ze er eentje ook, zo hield ik nog een doosje voor Tanja over, maar die zouden uiteindelijk bij Jamila terecht komen. Bij mijn vorige bezoek aan YY had ik die pralines trouwens beloofd aan Ellen, ik kon echter niet weten dat ze nu al 4 dagen in PSR zat, maar uiteindelijk kwam alles goed.
Ellen wou me samen met haar vriendin direct mee nemen naar de kamer, maar ik liet me niet inpakken, ik was pas binnen en de inwendige mens wou ook wat.
Naar de balie een drankje en een Argentijnse steak gaan bestellen en het voortreffelijk eten naar binnen gewerkt.
Nadien pas Ellen opgezocht en weer een voortreffelijke sessie gehad met haar, ik had dat trouwens niet anders verwacht. Ellen stelde wel voor om ook haar vriendin mee te nemen, maar ik heb zelden zin in trio’s, ik heb met één zo een meid meestal mijn handen al vol.
Een douche een dessert en een bubbelbadje verder zag ik nog een oude bekende terug, ik wist niet meteen van waar, maar ik herinnerde me haar als “oerdegelijk”.
Ze scheen me ook nog te kennen, de zeer natuurlijke (zonder schmink dus) ogende kleine krullenbol uit Hongarije was ooit een van de “hofdames” bij Ome Bernds en luisterde naar de naam Monica, via een tussenstop in Babylon en bij Samya al Lucy was ze hier in PSR beland. Ze kon haar vertrouwde naam Monica niet gebruiken omdat er al eentje was, voortaan heet ze Kity en de service blijft identiek, Bernds niveau, dat heb ik kunnen ervaren.
Kity had me zo uitgeput dat het tijd werd om “warmere oorden” op te zoeken, dat werd uiteindelijk de sauna gevolgd door een lekker koud dompelbad.
Ondertussen had ik de “new-look” Jamila al zien paraderen, en die beviel me zo, dat ik haar wel een kans wou geven, later op de dag dan.
Aan het schaakbord zat een meid doelloos nar het bord te staren, ik vroeg of ze schaakte, ze knikte, ik deed mijn eerste zet en nog geen 30 minuten later stond het arme kind al mat, wist zij dat ik een degelijk schaker was. Ze lachte even groen, zette zich recht, en verdween in de massa. Duidelijk dus, laat zo een meid beter winnen of speel tegen een andere ijsbeer als je echt voor winst gaat.
Na wat rondtoeren en een babbeltje hier en daar uiteindelijk aan de babbel geraakt met Jamila, die er door haar nieuwe snit stukken beter uitziet vind ik.
Wat over Bernds en vroeger zitten kletsen en dat ik een tij veel daar aan het Schieferhof kwam en dat we nooit samen op kamer waren. Ik vroeg naar haar ander collega’s uit bernd en ze vertelde me dat kleine Tanja niet zou komen vrijdag. Debby zou later wel de zaak vervoegen, net als Rita, Debby zou ik later nog opmerken, Rita echter niet, maar misschien heb ik die even gemist. Rita is ook gek op Belgische chocola en was ook een van mijn favorieten bij Ome Bernds.
Dus het werd Jamila, ik kan daar vrij kort over zijn, Jamila doet wat je mag verwachten, zolas alle Russinnen pijpt ze je naar een ander sterrenstelsel maar daar houd het ook bij op. Verder is het allemaal erg technisch en er zijn betere te vinden. Het was wel OK maar er ontbrak wat in deze sessie, kan moeilijk zeggen wat maar vooral tijdens het neuken ontbrak de passie, het geile, moeilijk te beschrijven. Het herhalingsgevaar is dus eerder klein, haar toch mijn laatste doosje lekkers gegeven, ik had trouwens geen zin om dat terug mee richting België te nemen.
De idee was om na 20 uur te vetrekken, uiteindelijk zou het een stuk later worden. Ik wou eigenlijk Rita nog wel eens ontmoeten, zoals ik al schreef, had ik van Jamila vernomen dat ze samen met Debby zou aankomen. Daar ik op een bepaald moment Debby door de PSR gangen zag dwalen ging ik op zoek naar Rita, maar ofwel liep ik ze voortdurend mis, ofwel was ze er niet. Ze kan natuurlijk ook een lange tijd op kamer zijn geweest. Tijdens mijn zoektocht naar Rita liep ik ook Tatiana tegen het gezonde lijf. Tijdens mijn twee eerdere bezoeken aan dit huis heb ik een paar lange en deugddoende sessies gehad met dit blonde stuk vlees, maar vandaag stond ze niet op mijn menukaart.
Over het Menu gesproken, ik vertelde mijn reisgezel dat ik zo wat na het avondeten zou vertrekken, ik bestelde met een schnitzel met frietjes en hij zou dat ook doen. Na deze maaltijd ging ik nog even op zoek naar Rita, en daar ik haar niet vond dacht ik er aan om kogels af te vuren op Debby, we hadden al heel even oogcontact maar toen werd ze aangesproken door een andere beer. Die verdween even later echter met Tatiana zodat Debby vrij was.
Ze zat in de lounge op een sofa, ik aan de andere kant van de lounge en zocht oogcontact. Het enige wat tussen ons was, die bijna nooit gebruikte danspaal. Ik wou haar blik kruisen maar dat lukte niet meteen en net toen ik naar haar toe wou stappen om contact te leggen, wenkte een andere ijsbeer, die een metertje of twee van haar vandaan zat haar. Ze knoopten een gesprek aan en eventjes later verdween die gelukzak zijn “zwieber” tussen de lippen van Debby, die kans had ik dus verkeken. Nu geen nood, meiden genoeg in dit huis van verderf.
Er was mij gedurende de dag al een paar keer een oudere dame met lang zwart haar opgevallen, ze heeft wel wat hangkont, maar haar blik heeft zo iets dat ik niet beschrijven kan, het resultaat liet niet op zich wachten, toen ik haar tegen het lijf liep in het gangetje naar de cinema sprak ik haar aan en een ogenblik later waren we al aan het TZ alsof haarleven er van afhing. Ik had meteen het gevoel dat dit wel de sessie van de dag kon worden, en dat was ook zo.
Kaschida laat ze zich noemen en ze zegt van Keulen te zijn. Geile meid maar ze gaf me niet alleen geile vettige opgezweepte seks maar daar bovenop een GFE+++ gevoel zoals je ze niet vaak tegen komt. Ik vree met haar, ik neukte haar niet gewoon. Je leest her en der dat ze zeer pro is, en dat kan misschien zijn, maar dan doet ze het toch op zo een uitmuntende mannier dat ik het niet als pro aanvolde. Had het vroeger op de dag geweest dan was ik ongetwijfeld langer op de kamer met haar gebleven en voor een dubbel gegaan. Maar ik was al afgepeigerd door die andere drie grieten dat ik een dubbelniet zag zitten.
Zeker is zeker als ik op 11 februari terug ga, en ze is er, dan zal ik ze weer aanspreken voor een geile sessie, waarschijnlijk van een vol uur.
Uiteindelijk afgerekend en mijn reisgezel opgezocht met de vraag of hij het zag zitten om terug richting Vlaanderen te vertrekken. Ja dus.
Nog even gedag gaan zeggen en aan de uitgang bekroop me de schrik, ik vond mijn autosleutel niet, nu heb ik steeds een reserve bij de hand, maar een sleutel laten bijmaken kost al snel 2 half uurtjes seks in PSR, dat is zo met de gechipte en gecodeerde sleutels. Dus even de sleutel van mijn lokker terug gevraagd en gelukkig lag hij er nog.
De zaak zeer voldaan verlaten, de Austin-Martin was ook reeds richting Nederland vertrokken en op de wagens lag een zeer dun pelletje sneeuw, niets om naar huis over te schrijven. Mijn wagen gaf als buitentemperatuur -1 aan. Meteen uiterst voorzichtig de lokale wegen opgereden want ik had de indruk dat er daar niet zo snel zal gestrooid worden.
Eens op de autosnelweg zou het wel wat sneller gaan, maar dat was buiten een ongeluk gerekend. Een hondert tal meter voor ons was een wagen over kop gegaan. De brandweer met een gans arsenaal en ook de Duitse Politie waren snel ter plekke. Al bij al hebben we toch een dik half uur gewoon stil gestaan, eens we door mochten was het nog een aangename terugrit. Het is toch veel prettiger met twee te rijden en om een “klapke” te doen onderweg. Mijn reisgezel onderweg afgezet op de parking waar ik hem uren voordien had opgepikt, en omstreeks kwart over één mijn oprit opgereden met de idee ik ga snel terug. Als er niets tussen komt zal dat op 11 februari zijn, maar je weet nooit.
